گاهي بهتر است به جاي ماهوارههاي آسماني به کاربران زميني نگاه کنيم
در ديدگاه عمومي هم آيا با سرعت چند هفته اخير اينترنت در کشور شما احساس ميکنيد در يکي از قطبهاي فناوري کشور زندگي ميکنيد؟
تاريخ انتشار: پنجشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۸۸ ساعت ۱۳:۵۴
تهيه کننده : آرش برهمند
روزگاري چارلز ديکنز درباره رمان مشهورش يعني آرزوهاي بزرگ نوشت: مشکل آبگينه خواستههاي بلندمرتبه اين است که به سنگ حقايق روزمره شکسته ميشود.
به گزارش عصر ارتباط، وزير ارتباطات و فناوري اطلاعات يعني رضا تقيپور هفته گذشته در مراسمي گفته است ايران به قطب علمي و فناوري تبديل شده است. هرچند از فحوا و بخش ديگري از گفتههاي او آشکار است که تقيپور - متاسفانه مانند اغلب سخنرانيهايش- مرادش بيشتر دستاوردهاي فضايي بوده و هنوز او از مدير هوايي به مدير زميني تبديل نشده است ولي باز هم تضاد گفتههاي وي با آنچه که شما امروز پشت رايانه يا حتي در کوچه و خيابان حس ميکنيد آشکار است.
در بررسي گفتههاي وزير ميتوان دو رويکرد را پيش گرفت؛ ديدگاه عددي و ديدگاه عمومي.
در ديدگاه عددي صرفنظر از مثالهاي جهاني که رسيدن به آنها در فضاي فعلي به طنز شبيه است در منطقه نيز طبق گزارش اکونوميست به لحاظ آمادگي ديجيتالي آخر هستيم. سرانه پهناي باندمان يک هزارم امارات متحده عربي است. کويت 5 سال پيش از ما صاحب وايمکس ملي شده که هنوز در کشورمان معلق است و سيستم بانکداري جهاني قطر هم نه تنها داراي Core banking يکپارچه است ولي ما تازه قديميترين بانکمان صاحب خريد اينترنتي شده است. سه کشور منطقه مقدمه ورود به نسل چهارم تلفنهمراه را فراهم کردهاند و ما هنوز از نسل 5/2 فراتر نرفتهايم.
جالب آنکه ما قرار است تا پايان سند چشمانداز ( 1404)جايگاه اول منطقه را داشته باشيم، تا پايان برنامه پنجم توسعه (1393) جايگاه دوم خاورميانه را داشته باشيم و به زودي به هاب تجارت الکترونيکي حاشيه خليج فارس تبديل شويم و در عين حال حتي بودجه يا متولي مستقل براي IT نداريم.
در ديدگاه عمومي هم آيا با سرعت چند هفته اخير اينترنت در کشور شما احساس ميکنيد در يکي از قطبهاي فناوري کشور زندگي ميکنيد؟ آيا اعتماد ميکنيد فقط به اعتبار کارت الکترونيکيتان بدون کيف پول بيرون برويد؟ چند بار در روز دکمه تماس مجدد را فشار ميدهيد و چند بار به پيامکي که نرفته است ناسزا ميگوييد؟
بخشي قابل توجهي از حرفهاي وزير به خودکفايي اختصاص پيدا کرده که به ذات، دستاورد مهمي است ولي مردان و زناني که در سه دهه اخير مولد اين خودکفايي بودهاند ( چه در دولت و چه در بخش خصوصي) تقدير، تحسين و تکريم شدهاند؟
شايد بالاخره زمان آن رسيده باشد که از اسب آرزوهاي بزرگ خودمان پياده شويم و گاهي به جاي ماهوارههاي آسماني به کاربران زميني نگاه کنيم.