غفلت سیاستگذاران حوزه پولی و مخابراتی از بانکداری سبز

اگر سیاستگذاران حوزه پولی و مخابراتی نیز توسعه بانکداری سبز را به معنای واقعی در دستور کار قرار می‌دادند قطعا اثرات معنادار در کاهش ترافیک بر جای می گذاشتند.

تيترآنلاين - در کشور ما مقوله: «همیشه قدر عافیت را زمانی می دانیم که به بلایی گرفتار اییم» به یک عادت مالوف تبدیل شده است.

در حالی که تهران در هجوم لشکر دود و الودگی به حالت اضطرار نزدیک است اکنون هرفرد یا گروهی با ردیف کردن اما و اگرهای بسیار راهکارهایی مختلفی را باز می گوید که تحقق آن نیازمند اغاز اقدامات از گذشته های دور بود تا اینکه شاهد بروز چنین شرایطی نباشیم.

طبیعی است همه راهکارها به اینجا خط میشود که چگونه خودروهای کمتری در سطح شهر تردد کنند و ترافیک کمتری در خیابانها ایجاد شود.

احتمالا پیکان سوالات به سمت نهاد های مرتبط با حمل و نقل قرار میگیرد که چرا ناوگان عمومی حمل و نقل از جمله مترو و اتوبوس رانی به اندازه کافی توسعه پیدا نکرده اند.

در این میان اما کمتر و شاید اصلا کسی به این مسئله فکر نکند که اگر سیاستگذاران حوزه پولی و مخابراتی نیز توسعه بانکداری سبز را به معنای واقعی در دستور کار قرار می‌دادند قطعا اثرات معنادار در کاهش ترافیک بر جای می گذاشتند.

پازل بانکداری سبز قطعات اینترنت بانک، همراه بانک، تلفن بانک، پایانه های فروشگاهی و خودپردازها را در کشور ما شامل می شود.

در این میان قطعات اینترنت بانک، همراه بانک، تلفن بانک و پایانه های فروشگاهی می توانستند زمینه ای فراهم کنند که بسیاری از مشتریانی که برای مبادلات پولی خود به بانک یا خودپرداز مراجعه می کنند این کار را انجام ندهند و نیازهای خود را از خانه یا حضور مستقیم در فروشگاه انجام دهند.

امارهای نفوذ اینترنت و تلفن همراه نشان میدهد 35 درصد خانوارها در تهران دارای اینترنت هستند همچنین ظریب نفوذ تلفن همراه نیز به بیش از 70 درصد رسیده است. ضریب نفوذ تلفن ثابت نیز تقریبا 100 درصد است. از این جمع اگر شرایط مناسبی ایجاد می شد این امکان وجود داشت که حدود 50 در صد از خانوارهای تهرانی از طریق ابزارهای الکترونیک مورد اشاره بخش عمده نیازهای پولی و بانکی خود را مرتفع کنند. یعنی همه قبوض از طریق تلفن بانک ثابت یا اینترنت یا همراه پرداخت شود، کسی برای پرداخت قبوض به بانک یا خودپرداز مراجعه نکند. همچنین خرید خود را اینترنتی یا مراجعه مستقیم به فروشگاه و استفاده از کارت اعتباری انجام دهند . همچنین برای نقل و انتقال پول الزاما به بانک مراجعه نکنند.

البته کسی مدعی تحقق یک وضعیت ایده ال نیست اما وقتی به شرایط نگاه می کنیم می بینیم که شرایط مخابراتی و سیاستگذاری چندان مناسب نیست تا خدمات بانکداری سبز به صورت مطلوب در اختیار مردم قرار گیرد.

به گزارش بانكداري الكترونيك ، مثلا اگر ضریب اینترنت 35 درصد است اما اینترنت چنان کند و پر اشکال است که اغلب از خیر پرداخت یا خرید اینترنتی می گذرد. از سوی دیگر پایانه های فروشگاهی نیز همواره لباس تردید بر تن دارند که آیا به مرکز متصلند یا نه. درگاه های بانک ها نیز در پرداخت الکترونیک چندان کم اشکال رفتار نمی کنند.

در نهایت اینکه در حوزه بانکداری سبز می توانستیم خیلی بهتراز اکنون باشیم و غبطه نخوریم که اگر کارها به خوبی پیش رفته بود اکنون بخشی از ترافیک از طریق استفاده از ابزارهای الکترونیک کاسته می شد.

نکته مهم ان است که اگر بسترها به خوبی فراهم بود در مواقع اظطرار مردم بیشتر از این ابزار ها استفاده می کردند و طبعا به بهبود اوضاع کمک می کردند اما اکنون اگر هم بخواهند چندان قادر به تحقق خواسته خود نخواهند بود.