ديپلماسي بي قواره روسها درقبال ايران

ديپلماسي روسها سالهاست كه دلچسب و جذاب نيست. تاواريش هايي كه آرنج دوستي شان بر شانه ما سنگيني مي كند وحداقل پاي پنج قطعنامه ضد ايراني را در شوراي امنيت امضا كرده اند

تيترآنلاين - ديپلماسي روسها سالهاست كه دلچسب و جذاب نيست ،مانند اجناسشان كه درجه يكش هم به فرض كه وجود داشته باشد نوعي احساس ترديد و زيان را به خريدارش منتقل مي كند.اين تجربه را ايراني ها بويژه در سه چهار سال اخير كه پاي روسها به مساله مذاكرات ومناقشه هسته اي ما با آمريكا ومتحدانش باز شده بيشتر درك كرده اند، تاواريش هايي كه آرنج دوستي شان بر شانه ما سنگيني مي كند وحد اقل پاي پنج قطعنامه ضد ايراني را در شوراي امنيت امضا كرده اند. 

آخرين نمونه از اين بازي سياسي روسها امضاي تحريم هاي قطعنامه 1929 از سوي مدودف و همزمان اعلام خبر پيوستن مسكو به جمع برزيل، هند وچين براي ارايه قطعنامه اي در رد تحريمهاي يكجانبه عليه ايران در مجمع عمومي سازمان ملل بود بطوريكه نمي توان از كنار اين اتفاق بدون توجه و واكاوي عبور كرد.اگر به ابلاغيه اي كه مدودف امضا كرده يا همان تحريم هاي روسيه نگاه كنيم مجموعه اي از ممنوعيت ها است كه انجام آنها از روسيه بعيد به نظر مي رسد.اگرچه در اين تحريم ها اتفاق خاصي نيفتاده مگر برخي محدوديت ها براي سفر بعضي مسوولان ايراني كه بعيد بود به روسيه بروند.اما از يك وجه ديگر مي توان به اين ديپلماسي بي قواره روسها نگاه كرد. 

اول آنكه مدودف درست زماني اين تحريم ها را امضا مي كند كه مهلت سه ماهه شوراي امنيت براي دريافت گزارش اعضاي سازمان ملل(195 كشور) به پايان رسيده و البته در اين مهلت تنها 16 كشور گزارش داده اند. طبيعي است كه روسيه بعنوان عضو دائم شوراي امنيت و كسي كه يكي از امضا كنندگان قطعنامه بوده لاجرم مي بايست به نوعي از زير بار فشارهاي سياسي شانه خالي كند. 

دوم آنكه روسها در همراهي با چين به تصميم برزيل و هند براي ارايه پيشنهاد پيش نويس قطعنامه اي در مجمع عمومي پيوستند كه تحريم هاي يكجانبه عليه ايران را محكوم و تقبيح مي كند. اين حركت ملزوماتي داشت ودارد و نخستين آن اينكه روسها اقدامات خارج از چارچوب سازمان ملل را با اعلام تعهد به اقدامات داخل چارچوب و مقررات محكوم كنند. ولو اينكه ايران قطعنامه هاي سياسي شوراي امنيت را غير حقوقي، ظالمانه و حتي غير قانوني مي داند.

و اما سومين منظر اينكه روسها چيزي در حدود يك ماه پيشتر نيروگاه اتمي بوشهر را تكميل و كليد روشن كردن آنرا فشردند. اين يعني يك برگه بازي دوجانبه را هم در برابر ايران وهم در برابر غرب از دست دادند. حالا نه مي توانند براي تأخير در اين پروژه از آمريكا و اروپا امتياز بگيرند و نه مي توانند ما را دق بدهند و دوسره سود بخورند.بنابراين بايد گفت روسها با توجه به همت و غيرت وتوانمندي داخلي ايرانيان ديگر نمي توانند بازي سياسي را به سرانجام برسانند. 

نويسنده : آرش خليل خانه

مرجع : قدس