هم بازار بلاتكليف است هم بانك مركزي

در بازار ارز معامله‌گران و مشتريان مردد هستند و از آنجا كه نمي‌توانند با قاطعيت روند آتي بازار و قيمت‌ها را پيش‌بيني كنند، كسي براي تعيين استراتژي خود عجله ندارد

در بازار ارز معامله‌گران و مشتريان مردد هستند و از آنجا كه نمي‌توانند با قاطعيت روند آتي بازار و قيمت‌ها را پيش‌بيني كنند، كسي براي تعيين استراتژي خود عجله ندارد و فعلا همه دست نگه داشته‌اند، يعني نه كسي به فكر خريد مي‌افتد و نه كسي به صرافت فروش. گشت و‌گذار در راسته صرافي‌ها هم نشان مي‌دهد كه ارز خريد و فروش چنداني ندارد و اغلب صرافي‌ها كمتر موفق به جلب مشتري مي‌شوند. 

البته در بازاري كه متولي رسميش هر روز يك سياست اتخاذ مي‌كند و بخشنامه‌ها و قوانين عمرشان گاهي به يك ماه هم نمي‌رسد، عجيب نيست كه معامله‌گرانش به ثبات قوانين اعتمادي نداشته باشند و براي پيش‌بيني روزهاي آينده با اما و اگرهاي مختلفي مواجه شوند چون اصولا معلوم نيست همين فردا بانك مركزي چه خواب جديدي براي نرخ ارز و خريد و فروش آن ديده است. 

كارشناسان مي‌گويند سال ۹۰ احتمالا يكي از بي‌ثبات‌ترين سال‌ها در حوزه سياست‌هاي ارزي بود. در اين سال بانك مركزي بارها و بارها بخشنامه ارزي جديد صادر كرد و حتي در چشم بر هم زدني سياست‌هاي اساسي خود را تغيير داد. در سالي كه گذشت افزايش شديد نرخ ارز بانك مركزي را وادار كرده بود كه پي‌درپي سياست‌هاي ارزي خود را تغيير دهد و اين مساله موجب شد تا مردم و فعالان بازار در تصميم‌گيري‌هاي مرتبط با مسايل ارزي دچار ترديد شوند. 

از بهار سال گذشته تا بهار امسال بانك مركزي در يك اقدام بي‌سابقه و نادر تنها براي موضوع ارز مسافرتي 15 بار بخشنامه متفاوت و در بعضي موارد متناقض صادر و هر بار دستورالعمل جديدي وضع كرده كه نشان از بي‌ثباتي شديد در مديريت ارزي كشور دارد. ۹ خرداد، ۲۴ مرداد، ۵ مهر، ۷ مهر، ۱۲ مهر، ۱۰، ۱۴ دي، ۸ بهمن، ۹ بهمن، ۱۱ بهمن، ۲۷ بهمن، ۱۷ اسفند، ۲۳ اسفند، ۲۸ اسفند و ۵ فروردين در تقويم بازار ارز با صدور يك بخشنامه از ديگر صفحات جدا شده به اين معناست كه بانك مركزي حتي براي تصميم گرفتن در مورد ارز مسافرتي هم يك دل نيست. 

حميدرضا كاهدي، كارشناس بازار ارز با تاكيد بر اينكه نقش بانك مركزي در بازار ارز همواره نقش انفعالي بوده است به «شرق» گفت: بازار ارز سال گذشته روزهاي پر فراز و نشيبي را پشت سر گذاشته است، اما در اين بين بانك مركزي در كنترل بازار فقط نقش انفعالي داشته و در اتخاذ تدابير همواره يك گام عقب‌تر از بازار بوده است.