اسانسهای گیاهی در آروماتراپی به چهار روش پوستی، استشمامی، خوراکی و استنشاقی به کار میروند
تاريخ انتشار: پنجشنبه ۳۰ آبان ۱۳۹۲ ساعت ۱۳:۵۱
دکتر هما حاجی مهدیپور، رئیس انجمن فرماکوگنوزی ایران و عضو هیئت علمی گروه داروسازی سنتی دانشکده طب سنتی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران طی یادداشتی به سینانیوز در خصوص رایحه درمانی مطالبی را ارائه داد.
رایحه درمانی (آروماتراپی)، کاربرد درمانی اسانسهای گیاهی برای افزایش سلامت فیزیکی، احساسی، فکری و روحی یک فرد در یک نظام کل نگر است. اسانسهای گیاهی در آروماتراپی به چهار روش پوستی، استشمامی، خوراکی و استنشاقی به کار میروند که در دو روش پوستی و استنشاقی اثرات موضعی و سیستمیک و در دو روش استشمامی و خوراکی عمدتا اثرات سیستمیک ایجاد خواهد شد که علاوه بر اثرات فیزیکی، بر رفتار، خلق و خوی، حافظه و یادگیری نیز اثرگذار است.
اسانسها قبل از استفاده حتما باید به شیوههای خاص تهیه شوند. به منظور آمادهسازی، اسانسها باید با پایههای مناسب رقیق شده و طبق روش خاص بسته به هدف مورد نظر با یکدیگر ترکیب شوند. غلظت اسانس در ترکیب تهیه شده بستگی به نوع بیماری، روش به کار بردن اسانس، ایمنی مصرف اسانس، سلامت پوست، سن فرد، اعتماد به نفس و تجربه درمانگر دارد. ترکیب تهیه شده شامل سه دسته از اسانسها است.
دسته اول که قدرت تبخیر بالا و بوی تیز و نافذی دارند و بیشترین و سریعترین اثر را ایجاد میکنند. گروه دوم قدرت تبخیر کمتری داشته و گروه سوم نقش تثبیت فرمولاسیون را دارند. ولی آنچه در آروماتراپی اهمیت ویژهای دارد پذیرش بیمار نسبت به رایحه مخلوط تهیه شده است که باید قبل ازشروع آروماتراپی نظر بیمار نسبت به رایحه ارزیابی شود.
اسانسها میتوانند به شکلهای مختلف مانند روغنهای ماساژ، کرمها، لوسیونها، ژلها، پمادها، شامپوها و غیره تهیه و در بیماریهای مختلف سیستم عصبی، ایمنی، اندوکرین، تنفسی، ادراری-تناسلی، گوارشی، اسکلتی-عضلانی، قلبی-عروقی و پوست به کار روند ولی توجه به موارد مصرف هر اسانس و عوارض جانبی آنها الزامی است چرا که بسیاری از انها عوارضی مانند آلرژیهای پوستی، سمیت عصبی و اختلالات کبدی ایجاد میکنند.