يک متخصص گوش و حلق و بینی گفت: برای جراحی زیبایی بینی باید در نظر گرفت فرد به بلوغ فکری هم رسیده باشد که بتواند برای تغییر در فیزیک صورت تصمیم بگیرد که چه انتظاراتی دارد و برای همین برخی همکاران سن 18 سالگی را کمترین سن برای انجام اعمال و زیبایی بینی میدانند.
کاوه کیوانی در گفتوگو با فارس در مورد میانگین سنی عمل جراحی زیبایی بینی اظهار داشت: عمل جراحی بینی (راینو پلاستی) محدودیت سنی دارد و در واقع پایینتر از سن رشد نباید این عمل انجام شود.
وی گفت: سن رشد در دخترها و پسرها با کمی تفاوت حدود 15 سالگی است که از نظر فیزیکی فرد به حدی رسیده که میتواند اعمال جراحی زیبایی مانند بینی را برای او انجام داد.
کیوانی اضافه کرد: منتهی باید در نظر گرفت فرد به بلوغ فکری هم رسیده باشد که بتواند برای تغییر در فیزیک صورت تصمیم بگیرد، چه در مورد عمل جراحی و چه در مورد انتظاراتی که دارد و برای همین برخی همکاران سن 18 سالگی را کمترین سن برای انجام اعمال زیبایی بینی میدانند و خود من هم بهترین سن را بعد از 18 سالگی میدانم.
وی در مورد توصیههایی برای مراقبتهای بعد از عمل جراحی گفت: ما یک سری مراقبتهای کلی داریم که بینی بعد از جراحی نباید ضربه بخورد و تا حد ممکن نباید جابهجا شود. شستن شدید صورت و یا دست کاری بینی چیزهایی است که باید از آن خودداری شود.
کیوانی در ادامه گفت: بسته به دید جراح ممکن است یک سری مراقبتهای اختصاصی بعد از عمل برای فرد در نظر گرفته شود مثل چسب زدن بینی، شستشوی داخل بینی که در هر جراحی از زمان خاصی شروع میشود. همچنین جلوگیری از اینکه فرد سرما نخورد مهم است چرا که سرماخوردگی بعد از جراحی میتواند مسئله را یک مقدار پیچیده کند.
این متخصص گوش و حلق و بینی افزود: انجام کارهای سنگین که موجب تورم بینی میشود مثل کارهای سنگین و یا خم شدن تا یک مدت ممنوع است. موقع خواب بهتر است که سر بالاتر از سطح بدن باشد تا تورم بینی زودتر فروکش کند. اگر پس از مدتی به بیمار اجازه داده شد که به پهلو بخوابد بهتر است از هر دو پهلو استفاده کند تا تورم متناسب باشد و یک طرف جمع نشود.
وی در پاسخ به اینکه دوران نقاهت پس از جراحی بینی چقدر است گفت: دوران نقاهت را به سه دوره زودرس، میانرس و دیررس تقسیم میکنیم که جراحان اعتقاد دارند در دوره دیررس بین یک سال تا 5 سال مراقبت باید ادامه پیدا کند. در دوره میانرس در حد چند ماه است و دوره زودرس در حد چند هفته است، که هر چه به سمت مراقبت میانرس و دیررس برویم شدت مراقبتها کمتر میشود.