انجام ۸۵ درصد از جراحی‌های چشم به شکل لازک در ایران

افرادی با قرنیه نازک چشم نمی‌توانند لیزیک کنند

پریسا چیذری

این دو روش جراحی از نظر استفاده لیزر شبیه به هم هستند و تنها در تکنیک جراحی متفاوتند. درمان در اصطلاح سرپایی بوده و در مدت حدودا ۱۵ دقیقه صورت می‌گیرد و نیازی به بستری شدن بیمار در بیمارستان یا کلینیک نیست

۱۴

عیوب انکساری اشکالاتی هستند که در سیستم اپتیکی چشم وجود داشته و باعث می‌شوند که انکسار نور بطور طبیعی اتفاق نیفتد و در نتیجه تصویر واضحی از اشیاء بر روی شبکیه تشکیل نشود. این اشکالات شامل نزدیک‌بینی، دوربینی، آستیگماتیسم و پیرچشمی می‌باشند و معمولاً با عینک قابل اصلاح هستند.
جراحان چشم حدود ۱۰۰ سال است که جراحی‏‌های انکساری را برای درمان می‌وپی، هیپروپی و آستیگماتیسم را انجام می‌‏دهند. اما دهه گذشته شاهد رشد سریع و بهبود روش‏‌های جراحی و استفاده از لیزر برای اصلاح عیوب انکساری بوده است. جراحی‌های انکساری شامل چندین روش جراحی می‌باشد که برای کاهش یا حذف نیاز به عینک طراحی شده‏‌اند. در این روش‌ها انحنای قرنیه تغییر داده می‌شود در نتیجه برای اصلاح نزدیک بینی انحنای قرنیه کمتر می‌شود و برای اصلاح دوربینی اغنای قرنیه افزایش می‌یابد. به طور کلی روش‌های اصلاح عیوب انکساری را می‌توان به چهار دسته کلی تقسیم کرد:
تراش قرنیه (Ablation): در این روش‌ها با استفاده از لیزر اکسایمر بخشی از بافت قرنیه برداشته می‌شود. این روش‌ها شامل لیزیک (Lasik) لیزر (PRK)، لیزک یا لازک (LASEK) می‌باشند که برای اصلاح دوربینی، نزدیک بینی و آستیگماتیسم کاربرد دارند.
قرار دادن Implant در قرنیه: مانند رینگ‌های داخل قرنیه که در محیط قرنیه و در ضخامت آن قرار داده می‌شود و بدین شکل می‌توان نزدیک بینی را اصلاح کرد. با این روش نمی‌توان دوربینی را اصلاح نمود. بیشترین کاربرد این روش برای نزدیک بینی خفیف و همچنین بیماران دچار قوز قرنیه خفیف تا متوسط می‌باشد که استفاده از لیزر اکسایمر در آن‌ها ممنوع است.
روش‌های حرارتی: مانند Conductive Keratoplasty یا CK که در این روش محیط قرنیه با پروب CK حرارت داده می‌شود که باعث کوتاه شدن الیاف کلاژن تشکیل دهنده بافت قرنیه شده باعث اصلاح دوربینی خفیف و متوسط می‌گردد. همچنین برای اصلاح پیرچشمی هم این روش مورد استفاده قرار گرفته است اما در نزدیک بینی کاربردی ندارد.
روش‌ها برشی (Incisionnal): مانند RK که با انجام برش‌های رادیال در قرنیه نزدیک بینی و آستیگماتیسم اصلاح می‌گردد. این روش به دلیل عوارض بیشتر (به خصوص دوربینی پیشرونده) و دقت بالای لیزر اکسایمر امروزه کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
دسته دیگری از روش‌های اصلاح عیوب انکساری وجود دارد که بر خلاف روش‌های قبلی بر روی قرنیه انجام نمی‌شود. این روش‌ها شامل قرار دادن لنز داخل چشمی در بیماران دچار نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم بسیار شدید می‌باشد که کاندید مناسبی برای لیزر یا لیزیک نمی‌باشند. همچنین در بیمارانیکه دچار نازکی قرنیه می‌باشند از این روش‌ها برای اصلاح عیوب انکساری با مقادیر کمتر هم استفاده می‌گردد. قرار دادن لنزهای داخل چشمی در افراد جوان بدون انجام عمل آب مروارید انجام می‌شود اما در افراد مسن با توجه به احتمال شیوع بیشتر آب مروارید پس از انجام عمل آب مروارید لنز داخل چشمی با شماره مناسب قرار داده می‌شود تا عیوب انکساری قبل از عمل از بین رفته و این بیماران پس از عمل نیاز به عینک‌های قطور نداشته باشند، اگر چه ممکن است برای انجام کارهای دقیق مانند مطالعه، رانندگی در شب نیاز به استفاده از عینک نازکی داشته باشند.
دکتر پاکروان در گفتوگو با سینانیوز با بیان اینکه عمل‌های لازک و لیزیک برای درمان عیوب انکساری مانند دوربینی، نزدیک بینی و آسیگماتیسم صورت می‌گیرد، عنوان کرد: «در عمل لیزیک یک لایه سطحی بنام فلپ به ضخامت حدود ۱۱۰ تا ۱۴۰ میکرون با روش‌های مکانیکی میکروکراتوم (دستگاهی برای جراحی چشم) یا لیزری (در اصطلاح فمتوسکند) برداشته شده و قسمت‌های عمقی‌تر قرنیه لیزر می‌شود. پس از آن لایه برداشته شده روی چشم برگردانده می‌شود.»
وی درباره نحوه جراحی لازک تصریح کرد: «در این جراحی لایه بسیار نازکی در حدود ۴۰ میکرون که اپیتلیوم قرنیه است برداشته شده و نسبت به لیزیک لایه‌های سطحی تری از قرنیه لیزر می‌شود. سپس لایه برداشته شده روی چشم برگردانده می‌شود. عموما این لایه اپیتلیوم دچار ریزش شده و توسط سلول‌های جدید جایگزین می‌شود.»
دکتر پاکروان درباره فواید و مضرات لیزیک عنوان کرد: «این نوع عمل راحت‌تر است و درد کمتری دارد و دید بیمار هم به سرعت بهبود می‌یابد. در افرادی که قرنیه‌های نازک دارند و ضخامت مرکزی زیر ۵۰۰ میکرون است یا در بعضی از بیماری‌های سطح قرنیه نمی‌توان از این روش جراحی استفاده کرد. ازعوارض این نوع جراحی این است که احتمال دارد لایه فلپ برداشته شده در هنگام جراحی از چشم جدا و یا سوراخ شود. در برخی موارد ضربه و یا مالش چشم سبب جا به جا شدن لایه فلپ می‌شود.»
این متخصص چشم در رابطه با عمل لازک در ادامه افزود: «عمل لازک به مدت سه روز درد نسبتا شدیدی دارد و تا سلول‌های جدید اپیتلیوم جایگزین نشوند، بیمار احساس درد می‌کند. بهبود بینایی دیر‌تر صورت می‌گیرد و به مدت دو هفته تاری دید وجود دارد که در مدت سه ماه بهترین دید را پیدا می‌کند. در این روش حتما باید تا سه ماه از قطره‌های چشمی استفاده کرد. اما در لیزیک مصرف این قطره یک تا دو هفته کافی است.»
وی مهم‌ترین حسن عمل لازک نسبت به عمل لیزیک را لایه برداری کمتر از قرنیه دانست و گفت: «کسانی که قرنیه نازک دارند، عمل لازک برایشان مناسب‌تر است.»
این متخصص چشم در ادامه افزود: «در انتخاب نوع عمل جراحی روحیه بیمار و پزشک موثر است. برطبق آمارهای ارائه شده در کنگره جراحی اروپا میزان حمایت از جراحی‌های سطحی قرنیه که لازک یکی از انواع آن است در مقایسه با لیزیک برابر است. تخمینی که زده می‌شود نشانگر این است که در کشور ایران ۸۰ تا ۸۵ درصد از جراحی‌ها به شکل لازک است.»
دکتر پاکروان افزود: «این دو روش جراحی از نظر استفاده لیزر شبیه به هم هستند و تنها در تکنیک جراحی متفاوتند. درمان در اصطلاح سرپایی بوده و در مدت حدودا ۱۵ دقیقه صورت می‌گیرد و نیازی به بستری شدن بیمار در بیمارستان یا کلینیک نیست.»

نظرات بينندگان:   ۱۴ نظر انتشار يافته    ۰ نظر در صف انتشار    ۰ نظر غيرقايل انتشار