نویسندگان بیش از سایرین در معرض ابتلا به بیماری های روانی هستند
پس از نویسندگان، رقصندهها و عکاسها در رتبه بعدی ابتلا به اختلال دو قطبی (شیدایی - افسردگی) قرار دارند.
تاريخ انتشار: پنجشنبه ۴ آبان ۱۳۹۱ ساعت ۱۰:۰۲
بنابر نتایج روانشناسان سوئدی بر روی یک میلیون نفر در جهان، خلاقیت بخشی از بیماریهای روانی است که به ویژه نویسندگان مستعد آنند. بر اساس پژوهشی که موسسه سوئدی کارولینسکا انجام داده، نویسندگان معمولا بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به اختلالات روانی چون اضطراب، اختلال دو قطبی (شیدایی - افسردگی)، اسکیزوفرنیا و وابستگی به مواد اعتیادآور هستند. احتمال خودکشی در میان نویسندگان تقریبا دو برابر مردم عادی است. پس از نویسندگان، رقصندهها و عکاسها در رتبه بعدی ابتلا به اختلال دو قطبی (شیدایی - افسردگی) قرار دارند. با این حال، اگر افراد فعال در مشاغل خلاق را به صورت یک گروه فرض کنیم، آنها نسبت به گروههای دیگر جامعه در میزان ابتلا به اختلالات روانپزشکی تفاوت چشمگیری ندارند. اگرچه بنابر نتایج تحقیقی که در مجله پژوهشهای روانپزشکی منتشر شده احتمال آنکه این گروه از افراد به بیماریهایی چون بیاشتهایی مزمن و اوتیسم مبتلا شوند بیشتر از دیگران است. دکتر سایمون کیاگا سرپرست این تیم تحقیقاتی میگوید که یافتههای جدید میتوانند نحوه نگرش به این بیماریها را تغییر دهند و به تشخیص نشانههای چنین بیماریهایی کمک کنند. برای مثال، در خود فرورفتگی و علایق خاص یک بیمار اوتیسم یا کسی که با تکانش شیدایی (Manic Drive) ناشی از اختلال دو قطبی (شیدایی - افسردگی) مواجه شده، میتواند برای تمرکز بر خلق یک اثر یا ممارست لازم برای آفرینش یک اثر هنری ضروری تلقی شود. به طور مشابهی ممکن است آنچه افکار پریشان و بدون قاعده در بیماران اسکیزوفرنیک نامیده میشود، در حقیقت همان جرقههای اصلی شکل دهنده یک شاهکار هنری باشد. دکتر کیاگا میگوید: اگر بتوان به نشانهها و خلق و خوی ویژه یک بیمار روانی از نظر سودمندی آنها نگریست، آنوقت رویکرد جدیدی به درمان پدید خواهد آمد. در این صورت، بیمار و درمانگر باید بر سر آنچه قرار است درمان شود و بهایی که در این راه باید پرداخت شود به توافق برسند. بتث مورفی، رئیس بخش اطلاعات مرکز تحقیقاتی مایند (Mind) هم میگوید ویژگیهای شخصیتی کسانی که اختلال دوقطبی (شیدایی – افسردگی) دارند میتواند به آنها در انتخاب شغلی که در آن شانس موفقیت بیشتری دارند کمک کند. با این حال بتث مورفی میگوید که نباید همه افرادی که به اختلالات روانشناختی مبتلا هستند را نوابغ خلاقی که با مشکلات روحی - روانی دست و پنجه نرم میکنند تصور کرد. به گفته این پژوهشگر آنچه اهمیت دارد این است که درمانگران و مراکز درمانی اطمینان یابند اطلاعات و خدماتی که شایسته مراجعان است به آنها ارایه دهند.