وقتی «الیزه» از خجالت، عرق شرم می‌ریزد

سارکوزی نتوانست رأی مردم کشور شش‌گوش را به‌دست بیاورد، اما رقیب پیروزش «فرانسوا اولاند» همسری ندارد که بخواهد جای کارلا برونی را پر کند و جایگاه بانوی نخست فرانسه را به خود اختصاص دهد

خیلی وقت بود که صدای جمع کردن اسباب و اثاثیه‌ی «کارلا برونی» ایتالیایی از کاخ الیزه به‌گوش می‌رسید. تقریبا تمام فرانسه مطمئن شده بود که دیگر دوران اجاره‌نشینی «نیکولا سارکوزی» تمام شده و او باید جایش را به فردی دیگر بدهد که تنفر مردم از او تا این حد شدید نباشد؛ تنفری که با تمسخر فراوان هم همراه بود. افزایش شدید مالیات‌ها در این کشور، خنده‌ی تلخی را بر لب فرانسوی‌ها نشانده بود؛ مالیات‌های سنگینی که با شوخی و زهرخند، از آن به‌عنوان صاف کردن صورت‌حساب شام پیروزی سارکوزی در انتخابات ریاست جمهوری دوره‌ی قبل در فلان رستوران گران‌قمیت «شانزه لیزه» یاد می‌کردند. 

اما «فرست لیدی»ِ الیزه، یک خوش‌شانسی محض دارد و آن این‌که کسی قرار نیست جانشین او شود! اشتباه نکنید؛ سارکوزی نتوانست رأی مردم کشور شش‌گوش را به‌دست بیاورد، اما رقیب پیروزش «فرانسوا اولاند» همسری ندارد که بخواهد جای کارلا برونی را پر کند و جایگاه بانوی نخست فرانسه را به خود اختصاص دهد. عجیب است اما اولاند چند سالی است با کسی زندگی می‌کند که تنها دوست اوست و ازدواج رسمی میان آن‌ها صورت نگرفته است!

فرانسوا اولاند هفته‌ی گذشته در حالی سکان الیزه را به‌دست گرفت که برای اولین بار در تاریخ جمهوری پنجم فرانسه، بانویی وی را به‌عنوان رییس‌جمهور همراهی می‌کرد که قانونا نسبتی با وی ندارد. «والری تریرویلر»، روزنامه‌نگار ۴۷ ساله‌ای که هنگام بدرقه‌ی سارکوزی از کاخ الیزه، اولاند را همراهی می‌کرد، تاکنون دو بار ازدواج کرده که هر دو ازدواجش به طلاق انجامیده و از این دو ازدواج صاحب سه فرزند است. فرانسوا اولاند، نه همسر رسمی وی محسوب می‌شود و نه پدر فرزندانش.

تریرویلر بر این باور است که این موضوع که بانوی اول فرانسه همسر رِیس‌جمهور نبوده و تنها هم‌خانه‌ی وی باشد، مشکلی ایجاد نمی‌کند و تنها زمانی که وی و اولاند بخواهند با پاپ دیدار داشته باشند، قدری دردسرساز است. این مطلب را روزنامه‌‌ی آمریکایی هافینگتون پُست انعکاس داده است. این روزنامه‌ی آمریکایی ادعا کرده است که در بین سوسیالیست‌ها ارتباط با یک زن در عین ازدواج نکردن با او، چندان مهم نیست و این افراد همواره از خود سؤال می‌کنند که اصلا چرا باید ازدواج کنند؟ بنابراین، نهاد خانواده برای سوسیالیست‌ها چندان اهمیتی ندارد.

البته داشتن روابط خارج از چارچوب خانواده در بین رؤسای جمهور سابق فرانسه نیز بی‌سابقه نبوده؛ مثلا «فرانسوا میتران» که او هم یک سوسیالیست بود، روابط بیرون از خانواده داشت. شخص سارکوزی نیز با ازدواج با یک مانکن ایتالیایی به ‌نام کارلا برونی، جنجال‌های زیادی آفرید و کار را به آن‌جا رساند که به نوشته‌ی بی‌بی‌سی، مشکلات فرهنگی، علت اصلی کنار گذاشته شدنش از قدرت بود.

تریرویلر با افتخار می‌گوید که او یک «زن آزاد» است. فرانسوا اولاند هم حاضر به تأیید یا رد این‌که این دو با هم زن و شوهر هستند یا نیستند، نشد و ابراز داشت که زندگی ما به خودمان مربوط است. شاید تا پیش از ریاست جمهوری این ادعا تا حدودی درست بود، اما اکنون که اولاند رییس‌جمهور فرانسه است، شاید افکار عمومی این کشور به این راحتی از کنار این مسئله عبور نکنند. اگر اندکی با فرهنگ اجتماعی_سیاسی غرب آشنا باشید، قطعا درمی‌یابید که حتی در ایالات متحده نیز این ادبیات در عرصه‌ی سیاست عجیب به‌نظر می‌رسد، چرا که رییس‌جمهور و همسرش در آمریکا نه‌تنها باید همسر یک‌دیگر باشند، بلکه باید نماد یک زوج موفق تلقی گردند.

والری هم‌چنین می‌گوید که سعی دارد ویژگی زندگی خصوصی خود را با اولاند حفظ کند. به همین دلیل او بر ادامه‌ی تربیت و سرپرستی پسرانش و ادامه‌ی فعالیت‌های روزنامه‌نگاری اصرار دارد. در چند روز آینده، مشخص خواهد شد که او میان فعالیت به‌عنوان بانوی اول فرانسه و یک روزنامه‌نگار، کدام یک را انتخاب خواهد کرد.

جمهوری پنجم فرانسه اکنون با پدیده‌ای جدید مواجه شده که اگرچه تا پیش از این در سطح عموم جامعه وجود داشت، اما به الیزه راه نیافته بود. تردیدی نیست که از منظر اخلاق مسیحی، آن‌چه اولاند و تریرویلر به آن افتخار می‌کنند، ناپسند و مذموم است، اما روشن است که در فرانسه و بالاخص پس از انقلاب کبیر که جمهوری را در این کشور تأسیس کرد، حساسیت‌های مذهبی رو به کاهش نهاده‌اند.

اینک یک فرانسه مانده و یک رییس‌جمهور، با سؤالی درباره‌ی این‌که بانوی اول فرانسه چه کسی خواهد بود و آیا اولاند و والری، برای جلوگیری از مشکلات بعدی رسما ازدواج خواهند کرد یا رییس‌جمهور جدید فرانسه، رسما به روابط نامشروع خود با والری ادامه خواهد داد و انتقاد اخلاق‌گرایان و دین‌داران اروپایی را به جان خواهد خرید تا مشخص شود نهاد خانواده در فرانسه تا چه اندازه دستخوش تخریب و نابسامانی شده است…

مرجع : چارقد