آشپزخانه ایرانی از نگاه یک روس

مردم بیشتر و بیشتر در این مورد فکر می‌کنند که لازم نیست فقط به اروپا سفر کرد بلکه به سرزمینهای ناشناخته هم میشود رفت. برای مثال میشود به کشور جالبی چون ایران رفت

تيترآنلاين - خبرگزاری «روس بیزنس کنسالتینگ»، در تاریخ ۱۰/۰۴/۲۰۱۱، طی گزارشی به قلم خانم ناتالیا پولیانسکایا در مورد جاذبه های ایران به ویژه غداهای ایرانی با شعری از لوگیان یاکوبوویچ می نویسد: زنده باش ایران که زیبایی روی تو چون تابش رنگین کمان آتشین است زمین تو با گلها فرش شده و آسمانت چون چشمان پریها همیشه پاک است.

در ادامه این گزارش آمده است: مردم بیشتر و بیشتر در این مورد فکر می‌کنند که لازم نیست فقط به اروپا سفر کرد بلکه به سرزمینهای ناشناخته هم میشود رفت. برای مثال میشود به کشور جالبی چون ایران رفت. آنجا میشود با تازه‌های بسیار آشنا شده و دانش خود در مورد آثارباستانی را بطور ملموس گسترش داده و البته با اشپزخانه شرقی آشنا شد.

آخر چنانچه می‌گویند شرق مسئله حساسی است. آشپزخانه ایرانی یکی از خوشمزه‌ترین آشپزخانه‌ها در این سوی جهان است. فرآوردههای اصلی که در آن بکار گرفته میشود گوشت (مخصوصاً گوشت گوسفند)، گوشت پرنده، سبزیجات، لوبیا و برنج است. ایرانی واقعی در پاسخ به سئوال همراه با تعجب شما در مورد اینکه «پس ماهی چه شد» پاسخ میدهد که ماهی وارد آشپزخانه سنتی آنها نمیشود.

برنج موضوع خاصی است. ایرانی‌ها می‌توانند بینهایت و در مقادیر بزرگ آن را میل کنند. برنج ایرانیها دانه بلند و سفتی دارد و پلوی آن حتماً باید دانه دانه باشد. برنج با ظرف جداگانه سرو میشود و معمولاً بالای آن اندکی برنج زرد رنگ پخته شده با زعفران یا ادویه «کاری» روی میز گذاشته میشود.

ضمناً ایرانی‌ها برنج را به شکلی که ما میدانیم نمیپزند. یکی و نیم تا دو برابر بیشتر از ما به برنج آب اضافه می‌کنند، برنج بجای اب جوش در آب سرد ریخته میشود.

روغنی مانند روغن آفتابگردان اندکی بعد از جوش آمدن آب به آن اضافه میشود. وقتی برنج تقریباً پخته و آب کمی در دیگ مانده روی آن سرپوش خاص یا حوله گذاشته میشود، آتش زیر آن به حداقل رسانده شده و برنج تا پخته شدن کامل دم میکشد. معمولاً این بخش ۱۵ تا ۲۰ دقیقه طول میکشد. پلو همراه با سبزی و گوشت پخته شده در سوس گردو یعنی «چلو خورشت»، پلو همراه با سبزی «سبزی پلو»، برنج ترش و شیرین با کشمش و بادام و پرتغال – «شیرین پلو»، پلو با پیاز، عدس و کشمش (یا خرما) به نام «عدس پلو» شایسته توجه خاص میباشد. و این فهرست را میشود ادامه داد. فهرست پلوها در صورت غذا خیلی دراز است.

محبوبیت سوپ در ایران کمتر است، ولی آشپزخانه ایرانی سوپ هم دارد و اینجا هم امور خارق العاده زیاده هستند. برای مثال میشود به «ماست و خیار» اشاره کرد که از ماست، نعنا، خیار و کشمش تشکیل میشود. بین غذاهای گوشتی می‌شود به «آبگوشت» اشاره کرد که با گوشت گوسفند، سبزیجات و لوبیا تهیه میشود. نسخه‌های زیادی برای پختن آبگوشت وجود دارد ولی نتیجه همیشه خوشمزه و سیر کننده است. علاوه بر این «فسنجان» هست. فسنجان با قطعات گوشت گوسفند یا پرنده و حتی ماهی در سوس خیلی غلیظ گردو و انار پخته میشود.

ایرانیها خیلی کباب می‌خورند. اشکال کباب در ایران خیلی زیاد است و کباب در صورت غذا، صفحه و حتی صفحات خاص خود را دارد. البته کباب فقط به ایران محدود نمی‌شود ولی چنانچه حین عبور از مرزها معمول است نمیشود گفت کباب کجا خوشمزهتر است. اگر شما گوشت دوست دارید حتماً کباب را امتحان کنید پشیمان نمیشوید.

ضمناً انواع نان هم در ایران خیلی زیاد است و در برخی رستورانها نان بطور جدا پخت میشود. هم نان تافتون هست، هم لواش، نان روغنی و نان با سبزی و غیره … ایرانیها اصلاً هوادار نان بوده و فقط نان تازه میخورند. در هر خیابان یک یا چند نانوایی کوچک هست که معمولاً ویترین شیشه‌ای دارد تا افرادی که برای خریدن نان صف کشیدهاند ببینند نانواها چطور کار میکنند اما در برابر این نانواییها همیشه مردم صف میکشند زیرا افراد مشتاق نان داغ خیلی زیاد هستند. در ایران هم چون بسیاری از کشورهای شرقی دلمه پخته میشود. ایرانی‌ها همراه با خوراک خود دوغ می‌نوشند که اغلب طعم نعنا دارد. ایرانیها چای نه چندان پررنگ و اغلب شیرین مینوشند. ضمناً انواع شکریجات هم در ایران خیلی زیاد است. برای مثال فقط شکر همراه با زعفران کلی جای تعریف دارد! ضمناً همین شکر در رابطه با احساس سنگینی در معده توصیه میشود. در ایران شیرینی جالبی به نام نبات وجود دارد آن را میشود هم به چای اضافه کرد و هم مانند آب نبات خورد. ولی با چای خوشمزه تر است.

اگر کسی به شیراز سفر کند حتماٌ باید بستنی منحصر بفرد آن به نام «فالوده» را امتحان کند. آن را می‌شود در دیگر شهرها هم خورد ولی شیراز وطن این پدیده عجیب میباشد. اول دانه‌های آسیاب شده گندم به آب ریخته میشود. از ماده خمیر مانند حاصل شده نخهایی مانند «ماکارونی» ما بدست میآید. بعد به آن یخ خرد شده، گلآب و آب لیمو و گاهی هم به آن پسته خرد شده افزوده می‌شود. ضمناً پسته‌های ایرانی بهترین پسته‌های جهان محسوب میشوند.

آبجوی غیر الکلی با طعم میوههای مختلف خیلی محبوب است. این آبجو مانند «کواس» (نوشابه غیر الکلی روسی) طعم جو میدهد اما در مجموع مانند «ردس» (Redds) است. در ایران انواع عجیب آب میوه هم خیلی زیاده است. بین آنها میشود از آب انار، آب آلو و آب زرشک یاد کرد… ولی آب زرشک خیلی تند است، خیلی ترش بوده و آدم فکر میکند معدهاش را ذوب میکند. معمولاً آب میوهای فروخته میشود که فصل آن است و به همین دلیل ممکن است آب میوه خیلی عجیب باشد ولی آنها همیشه بی‌نهایت خوشمزه هستند. ضمناً این نوشابه های گوارا خیلی ارزان هستند. نوشابه الکلی تند عملاً وجود ندارد.

مرجع : روسيران