نوروز ما، هنگامه اندیشیدن است، به «ادراک» رسیدن است

نوروز ما، هنگامه اندیشیدن است، به «ادراک» رسیدن است. همه، در این عید کهن بیندیشیم که چند دوست را به قربانگاه برده‌‌ایم تا صباحی دیگر بمانیم و چند دشمن را در حلقه خود پذیرفته‌‌ایم تا ماندگار شویم

«يا مقلب القلوب و الابصار، يا مدبرالليل و النهار، يا محول الحول و الاحوال، حول حالنا الي احسن الحال».
بهار فصل شکافتن و شکفتن است. «فطرت» آدمی هم یعنی شکافتن و شکفتن. همچنان‌‌که هسته‌‌ای می‌‌شکافد و نهالی از درون ‌‌آن سر برمی‌‌آورد، فطرت، شکافتن است، چنان‌‌که جوانه‌‌ای می‌‌شکافد و شکوفه‌‌ای از دل آن بیرون می‌‌آید.

زندگی از درون مرگ سر برمی‌‌آورد. چنان‌‌که بهار از درون زمستان،‌‌ و این تجدید خلقت با انقلاب‌‌های مکرر میسر است. اگر چشم تماشای راز شگفت‌‌انگیز بهار را داشته باشیم، گام به وادی «فطرت» خویش می‌‌گذاریم. 

نوروز ما، هنگامه اندیشیدن است، به «ادراک» رسیدن است. همه، در این عید کهن بیندیشیم که چند دوست را به قربانگاه برده‌‌ایم تا صباحی دیگر بمانیم و چند دشمن را در حلقه خود پذیرفته‌‌ایم تا ماندگار شویم و از یاد نبریم که زمستانی هست! آیا در بهار دیگر هستیم؟ آیا در تولدِ بعد از مرگ در بارگاه خداوند متعال روسپید خواهیم بود؟ 

نوروز ما،‌‌ هنگامه اندیشیدن مدیران امور و متولیان است که خویش را محاسبه کنند، که در این سال چقدر بر غنای فرهنگ این دیار افزوده‌‌اند، نه آنکه چقدر آمار و نمودار را به شکل تصاعدی بالا برده‌‌اند. چقدر «دردمندان» و «باورمندان» و «معتقدان» را به خدمت گرفته‌‌اند. چقدر در خدمت اصحاب شیطان بوده‌‌اند. نوروز ما، هنگامه محاکمه خویش است در خلوتِ غوغای بهاری که مای هنرمند چه کرده‌‌ایم؟ کجای این کائنات باعظمت ایستاده‌‌ایم؟ 

نوروز فرامی‌‌رسد تا خانه‌‌تکانی کنیم و پلیدی‌‌ها، پستی‌‌ها را از جانمان بشوییم. نوروز فرامی‌‌رسد تا از یأس بگریزیم و به امید دل بندیم. بیاییم پوسته خویش را بشکافیم و از درون آن نهالی نوین را شکوفا کنیم. شکافتن، شکفتن و شکوفه. چنین است که عالم در خود تجدید می‌‌شود و انسان نیز. 

تيترآنلاين آغاز سال جديد 1390 را بر شما تبريك عرض مي كند . نوروز بر شما مبارک باد.