دولتهاي خودكامه عرب نگران تصويب قطعنامه اي مشابه ليبي برعليه خودشان هستند
بسیاری از این دولتها نگران هستند که ممکن است نوبت انها نیز برسد انها از یک طرف نگران قیام ملتهای خود هستند و از طرف دیگر می بینند که مداخله نظامی جامعه بین المللی جدی خواهد بود
تاريخ انتشار: دوشنبه ۱ فروردين ۱۳۹۰ ساعت ۲۱:۱۵
تيترآنلاين - به گزارش شبکه تلویزیونی سی ان ان ، رامی خوری استاد دانشگاه امریکایی بیروت درباره موضع اتحادیه عرب درباره لیبی گفت: اصولا در سطح بین المللی موضع اتحادیه عرب چندان جدی گرفته نمی شود زیرا اتحادیه عرب متشکل از دولتهای عرب است و هم اکنون بیشتر این دولتها از طرف ملتهای خود به چالش کشیده شده اند و برخی از انها حتی سقوط کرده اند و برخی نیز در وضع بسیار متزلزلی قرار دارند.
از این رو ما باید به اتحادیه عرب به عنوان نهادی که تقریبا اعتبار و مشروعیتی در نظر ملتها ندارد نگاه کنیم.
درباره قطعنامه شورای امنیت هم باید گفت که این قطعنامه اجازه استفاده از هرگونه نیروی نظامی را علیه لیبی می دهد در حالیکه اتحادیه عرب تصور نمی کرد که قطعنامه تا این حد درباره حملات نظامی گستردگی داشته باشد.
در هر حال دیگر شکایات و نارضایی دولتهای عرب از این قطعنامه فایده ای ندارد و نباید به ان توجه کرد. بسیاری از این دولتها نگران هستند که ممکن است نوبت انها نیز برسد. انها از یک طرف نگران قیام ملتهای خود هستند و از طرف دیگر می بینند که مداخله نظامی جامعه بین المللی جدی خواهد بود.
البته همه انها در خطر سقوط قرار ندارند اما بسیار تحت فشار هستند. انها باید اصلاحات اساسی در رژیمهای خود انجام دهند ، مردم را در قدرت مشارکت و به فساد گسترده پایان دهند و نظامی دموکراتیک تر بوجود اورند یا اینکه به کل از قدرت کناره گیری کنند.
این تحلیلگر درباره مشارکت عربها در عملیات نظامی علیه لیبی هم گفت بعید است مشارکت نظامی قابل توجهی از طرف این کشورها علیه لیبی صورت گیرد و حمایت انها بیشتر مالی و کمکهای بشردوستانه خواهد بود.
در هر حال اوضاع و دیپلماسی دولتهای عرب عجیب و غریب است که این مسئله تاثیر خود را در اتحادیه عرب نیز گذاشته است. رامی خوری درباره تفاوت اوضاع بحرین و یمن با اوضاع لیبی گفت کشتار مردم در لیبی بسیار گسترده تر از بحرین و یمن است.
شکی نیست که باید به کشتار مردم در یمن و بحرین نیز پاسخ مناسب داده و جلوی ان گرفته شود. اما جنایات دولت قذافی به حدی گسترده است که جامعه جهانی مجبور شد مداخله کند.
به گزارش واحد مركزي خبر، با همه اینها روشن است که در سیاست اتحادیه عرب و همچنین امریکا و اروپا نوعی دورویی و دوگانگی درباره مسائل مختلف نظیر انرژی هسته ای، مسئله عرب و اسرائیل و اوضاع غزه وجود دارد. یکی از خواسته های مهم مردمی که در خاورمیانه قیام می کنند این است که باید حکومت قانون برقرار شود، حکومتی که همه در برابر قانون یکسان هستند.