شرط عقل آن است كه اتفاقا دشمن را هر قدر هم كه ضعيف باشد بايد دستكم نگرفت
تاريخ انتشار: يکشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۰ ساعت ۱۴:۲۱
نويسنده : صادق زيبا كلام
كمتر اتفاق ميافتاد كه در آمريكا يك موضوع خارجي نقش اول يا دستكم نقش مهمي را در انتخابات پيدا كند. معمولا نيم دوجين مسايل داخلي هستند كه محور اصلي مناقشه و رقابت در ميان دو رقيب اصلي، جمهوريخواهان و دموكراتها، باشند. از وضع اقتصادي گرفته تا بيكاري، تا مالياتها، بيمه، حقوق همجنسگرايان تا اعدام و ساير مسايل اجتماعي اما مساله اين دوره از انتخابات سخني به گزاف نرفته اگر گفته شود كه دستكم در كنار مسايل داخلي يك موضوع خارجي هم در صدر مسايل قرار گرفته است. آن موضوع نه عراق است، نه افغانستان و نه مبارزه با تروريسم. آن موضوع متاسفانه عبارت است از ايران و درستتر گفته باشيم، گره رويارويي با ايران. اينكه چرا مسايل ديگر اعم از خارجي يا داخلي خيلي محل مناقشه ميان دموكراتها و جمهوريخواهان نيست چندان پيچيده نيست. درست است كه نرخ بيكاري با رقم هشت درصد همچنان بالاست و درست است كه مجموعه غرب همچنان با ركود اقتصادي روبهرو است، اما جمهوريخواهان نيك ميدانند كه وضع اقتصادي آمريكا در مقايسه با اروپا و ژاپن به مراتب بهتر است. آمريكاييها نه هنوز مجبور شدهاند مثل اروپاييها به سمتوسوي رياضتهاي اقتصادي بروند و نه با مشكل ركود در مقياس اروپاييها مواجهند. در واقع ركورد خريدهاي عيد كريسمس امسال نشان داد كه مصرفكنندگان آمريكايي هنوز اندوخته و اشتها براي خرج كردن دارند. به علاوه اقدام مهم اوباما در گسترش بيمه خدمات درماني اگرچه با مخالفت جناح راست مواجه شده و او را متهم به رفتن به سمت سياستهاي سوسياليستي كردهاند، اما ميليونها نفر از اقشار و لايههاي كمدرآمد به سبب برخورداري از بيمه درماني، حامي اوباما شدهاند. درخصوص سياست خارجي هم خيلي اوباما در جايگاه بدي قرار ندارد. حسب آنچه كه اوباما در دوران انتخابات در سال 1386 وعده داده بود، نيروهاي آمريكايي از عراق خارج شدهاند و در مورد افغانستان هم جمهوريخواهان با دموكراتها همراه هستند كه در شرايط فعلي نميتوان از افغانستان خارج شد. دولت حامد كرزاي خيلي ضعيفتر از آن است كه بتواند در برابر طالبان بايستد. امروز اگر آمريكاييها و ناتو از افغانستان خارج شوند، فردا طالبان كابل را اشغال ميكند و حامد كرزاي را در همان محلي كه نجيب را اعدام كردند از بين خواهند برد. همه اين ملاحظات سبب ميشود كه ايران متاسفانه در صدر جدول محل نزاع دموكراتها و جمهوريخواهان قرار گيرد. به عبارتی ايران تنها موضوعي است كه جمهوريخواهان به شدت عليه اوباما علم كردهاند. جملگي نامزدهاي جمهوريخواه اوباما را متهم ميكنند كه در برابر ايران خيلي كوتاه آمده و مماشات كرده است. بيشترين انتقاد و حمله از اين بابت را ميت رامني بر عهده دارد. اگرچه او هنوز با شكست ساير رقباي جمهوريخواهاش و شكست اوباما فاصله دارد. اما از بخت بد ما ايرانيان در بخش دور زورآزمايي در ايالت آيووا در چهارشنبه هفته گذشته، او توانست ساير رقبا را پشت سر گذارده و در صدر نامزدهاي جمهوريخواهان قرار گيرد. اختلاف او البته باسانتروم هم خيلي كم بود و به چند راي بيشتر نميرسيد، اما همين خود براي ما ايرانيان بايد زنگ خطر باشد. يقينا چه ميت رامني و چه ساير رقباي جمهوريخواه براي جلو افتادن و پيروزي در ايالتهاي بعدي حمله به اوباما را بيشتر خواهند كرد و متاسفانه همانطور كه گفتيم تنها نقطه ضعفي كه ميتوانند بر روي آن دست بگذارند رويكرد اوباما در قبال ايران است. انتقاد اساسي يا حرف اساسي نامزدهاي جمهوريخواه نسبت به اوباما اين است كه او در قبال ايران خيلي نرم عمل كرده، بسيار مماشات كرده و در حالي كه توان نظامي ايران به سرعت و شدت در حال گسترش است و در حالي كه (به اعتقاد آنان) ايران دارد به مرحله ساخت سلاح هستهاي نزديك ميشود، اوباما فقط به تهديد ايران و افزايش برخي تحريمها اكتفا كرده است. نامزدهاي جمهوريخواه يكي پس از ديگري دارند وعده ميدهند كه اگر در انتخابات پيروز شوند، مماشات با ايران را كنار خواهند گذارد و قرص و محكم در برابر ايران قرار خواهند گرفت. بحث بر سر آن نيست كه اگر جمهوريخواهان در انتخابات پيش رو پيروز شوند ممكن است به سمت و سوي سياستهاي به مراتب جديتري در قبال رويارويي با ايران بروند، مساله فوري و قويتر از آن، اين است كه اوباما براي عقب نيفتادن از رقباي جمهوريخواهش ممكن است ظرف ماههاي آينده به سمت اتخاذ تصميمات نادرست عليه ايران برود. با توجه به اينكه به نظر ميرسد تنها نقطهضعف و انتقاد اساسي كه مخالفانش نسبت به وي وارد كردهاند تسامح و تساهل او نسبت به ايران است، اصرار اوباما براي اعمال تحريم بانك مركزي ايران، تحريم نفتي ايران و اعمال تحريمهاي بيشتر عليه صنايع نفت و گاز ايران ظرف هفتههاي اخير اتفاقا ريشه در همين نكته دارد كه او نميخواهد در برابر افكار عمومي در آمريكا نشان بدهد كه حق با جمهوريخواهان است و او نسبت به ايران خيلي نرم عمل كرده است. متاسفانه درگيريها، رقابتها و مسايل داخلي ممكن است سبب شوند تا مسوولان ما از خطر جدي كه در اردوگاه جمهوريخواهان در حال شكلگيري عليه ايران است بيتوجه بمانند يا حتي بدتر اينكه متوجه آن نشوند. ممكن است حق با آنها باشد و جمهوريخواهان يا آمريكا نتوانند غلطي بكنند، اما شرط عقل آن است كه اتفاقا دشمن را هر قدر هم كه ضعيف باشد بايد دستكم نگرفت.