تيترآنلاين - جای نگاه جدی و منتقدانه در مطبوعات و رسانه های ما خالی است

صفحه اصلی سياسی اجتماعی اقتصادی فرهنگي دانش و فناوري گزارش تصويری

داخلی

آرشيو گفتگو

امور فرهنگي

کد مطلب : 3426

توصيه مطلب

جای نگاه جدی و منتقدانه در مطبوعات و رسانه های ما خالی است

این جداسازی نمایشگاه کتاب و مطبوعات کمکی به این نمایشگاه نکرده است که هیچ بلکه به آن ضربه هم زده است و باعث شده خلوت تر شده باشد.

تاريخ انتشار: يکشنبه ۸ آبان ۱۳۹۰ ساعت ۲۰:۳۵

جای نگاه جدی و منتقدانه در مطبوعات و رسانه های ما خالی است

علی معلم گفت: اساسا من با این شکل از برگزاری نمایشگاه مطبوعات مشکل دارم و فکر می کنم نمایشگاه مطبوعات و کتاب باید باهم برگزار می شدند و محل برگزاری آن هم در شبستان نیست.

به گزارش تيترآنلاين علی معلم در گفت و گو با خبرگزاري سینمای ایران، گفت: نمایشگاه امسال از نظر شکل ظاهری نسبت به سال گذشته خیلی بهتر شده است و برخورد مسوولان هم بهتر است، ولی اساسا من با این شکل از

” من نمی دانم چه کسی این جریان مستقل و جداسازی را مطرح کرد ایده خوبی نبود. مردم زمانی که می خواهند یک کاری را انجام دهند وقتی چند کار کنار هم قرار می گیرد استقبال بیشتری می کنند “

برگزاری نمایشگاه مطبوعات مشکل دارم و فکر می کنم نمایشگاه مطبوعات و کتاب باید باهم برگزار می شدند و محل برگزاری آن هم در شبستان نیست چون شبستان محل برگزاری نماز و هرکار دیگری غیر از برگزاری نمایشگاه است، بنابراین تضاد بین ظرف و مظروف وجود دارد.

وی افزود: اگر به سالن های سینما دقت کنید سینماهای چند سالنه که در مراکز خرید هستند بیشتر فروش دارند. مردم هم از نمایشگاه کتاب و مطبوعات وقتی باهم برگزار می شد بیشتر استقبال می کردند. یک عده ای از شهرستان ها به تهران می آمدند و چون نمایشگاه دو منظوره بود استقبال خیلی خوبی هم صورت می گرفت اما برای نمایشگاه مطبوعات صرف، این اتفاق نمی افتد و برای نمایشگاه کتاب هم این استقبال نسبت به گذشته ضعیف شده است.

معلم تصریح کرد: من خاطرم است در آخرین سال هایی

” یک عده ای از شهرستان ها به تهران می آمدند و چون نمایشگاه دو منظوره بود استقبال خیلی خوبی هم صورت می گرفت اما برای نمایشگاه مطبوعات صرف، این اتفاق نمی افتد “

که نمایشگاه کتاب و مطبوعات باهم برگزار می شد خیلی شلوغ بود و حتی اگر تمدید هم می شد باز ما با جمعیت زیادی روبرو بودیم که حتی نمی توانستیم از غرفه خارج شویم و می توان گفت نمایشگاه رونق دیگری داشت. من نمی دانم چه کسی این جریان مستقل و جداسازی را مطرح کرد ایده خوبی نبود. مردم زمانی که می خواهند یک کاری را انجام دهند وقتی چند کار کنار هم قرار می گیرد استقبال بیشتری می کنند. مطبوعات و کتاب هم همین طور، بی نسبت با یکدیگر نیستند که نتوانند باهم باشند. این جداسازی نمایشگاه کتاب و مطبوعات کمکی به این نمایشگاه نکرده است که هیچ بلکه به آن ضربه هم زده است و باعث شده خلوت تر شده باشد.

وی ادامه داد: مسئله دیگری که وجود دارد اینکه زمان نمایشگاه در ایران دائما در

” فکر می کنم نمایشگاه مطبوعات و کتاب باید باهم برگزار می شدند و محل برگزاری آن هم در شبستان نیست چون شبستان محل برگزاری نماز و هرکار دیگری غیر از برگزاری نمایشگاه است، بنابراین تضاد بین ظرف و مظروف وجود دارد. “

حال چرخش است. اتفاقات جهانی همه دارای یک زمان مشخص هستند ودارای فضای یکسان و مناسبی نیز هستند اما در ایران تاریخ برگزاری نمایشگاه ها دائما در حال تغییر است و فضای مناسبی هم برای برگزاری نمایشگاه ها در نظر گرفته نمی شود. در اینکه مسوولان می خواهند نمایشگاه ها به خوبی برگزار شوند تردیدی نیست ولی امکانات و ابزار در ایران ضعیف است و بودجه ها به اندازه کافی نیست ولی همین قدر که این اتفاقات در حداقل دارد رخ می دهد باز خوب است. نباید فراموش کرد که حداکثر آرمان می خواهد و آرمان نیاز به اراده دارد و نمی توان تنها با یک ذهنیت به پیشرفت رسید؛ ما می گوییم همین قدر که این چشم انداز بسته نیست باز خوب است.

وی در خصوص وضعیت مطبوعات و رسانه هایی که به بحث سینما می پردازند، اظهار داشت: در محدوده ای که سینمای ما در اختیار دارد این بخش ها بخش های خوبی است و به هر حال رسانه

” نمایشگاه امسال از نظر شکل ظاهری نسبت به سال گذشته خیلی بهتر شده است و برخورد مسوولان هم بهتر است “

ها و مطبوعات سعی دارند سینما را با مردم مرتبط کرده و نزدیکی ایجاد کنند که این خوب است.

معلم در پایان خاطر نشان کرد: در مجموع حضور رسانه ها و مطبوعات حرکت های مثبتی است که بعد منفی آن می تواند به تکرار کشیده شدن سوژه ها و بحث هایی باشد که دنبال می کنیم؛ این هم به این دلیل است که ما سوژه هایی که در کارهای خبری و رسانه ای داریم بسیار محدود است و سبب تکرار می شود ما نیازمند یک نگاه تعهدی هستیم تا مقداری تعمیق در فعالیت های مطبوعاتی و رسانه ای در ارتباط با سینما به وجود بیاید و یک مقداری به مسائل جدی تر از اینکه صرفا به انتشار خبر فکر شود نگاه کنیم. می توان گفت در مطبوعات و رسانه های ما جای نگاه جدی و منتقدانه تر خالی است.