تيترآنلاين - جشن‌هاي باستاني فروردين و ارديبهشت

داخلی

آرشيو خبر

ميراث و گردشگري

کد مطلب : 2238

توصيه مطلب

جشن‌هاي باستاني فروردين و ارديبهشت

نويسنده : ليلي زماني

جشن‌هاي ايراني كه ميراث باستاني ماست هم‌چنان روزهاي مختلفي از سال را به خود اختصاص مي‌دهد

تاريخ انتشار: پنجشنبه ۲۵ فروردين ۱۳۹۰ ساعت ۲۰:۱۸

نويسنده : امير توحيد فاضل

عيد نوروز يا جشن نوروز را با برگزاري سيزدهمين روز از فروردين به پايان برديم. اما جشن‌هاي ايراني كه ميراث باستاني ماست هم‌چنان روزهاي مختلفي از سال را به خود اختصاص مي‌دهد. و در همين فروردين ماه علاوه بر ششم فروردين كه مصادف با زادروز زرتشت پيامبر بود، در روز دهم نيز كه روز آب‌پاشي و انتظار براي باران نام داشت جشن گرفته مي‌شد. يا روز 17فروردين كه «جشن سروشگان» نام داشت كه جشن بيداري و آگاهي بود و به همين دليل در اين روز «خروس» به خصوص خروس سفيد گرامي داشته مي‌شد؛ زيرا بانگ بامدادي خروس را نشانه بيداري و آگاهي مي‌دانستند. 19فروردين نيز جشن بزرگداشت درگذشتگان بود. اما ارديبهشت ماه نيز جشن‌هاي خاص خود را دارد.

دوم ارديبهشت جشن گردآوري گل‌ها و گياهان صحرايي است. سوم ارديبهشت ماه جشن «ارديبهشتگان»، جشني در ستايش و گراميداشت «اَرديبهشت» است كه برگردان آن از زبان اوستايي و پهلوي «بهترين راستي» دانسته مي‌شود از اين روز به عنوان «گلستان جشن» هم ياد مي‌كنند.

ايرانيان در اين روز لباس سپيد که نماد پاکي است بر تن مي‌کردند و سرهاي خود را با كلاه يا روسري سپيد مي‌پوشاندند و در آتشكده‌ اصلي شهرهايشان آتش روشن مي‌كردند كه آن را نماد پاكي و راستي مي‌دانستند.

در روز دهم ارديبهشت كه آبان روز از ارديبهشت خوانده مي‌شد جشن ديگري برپا مي‌داشتند به نام «جشن چهلم نوروز» يا چلمو. اين جشن امروزه نيز در مناطق مركزي ايران كم و بيش انجام مي‌شود. در شيراز برگزار كنندگان جشن در كنار حوض ماهي سعديه در مكان آرامگاه سعدي و در كرمان نيز با زيارت «شاه خيرالله» و پختن آش شير، اين مراسم را برگزار مي‌كنند.

روز پانزدهم ارديبهشت نيز كه بهار به نيمه مي‌رسد از طرف ايرانيان به عنوان «ميانه بهار و ميانه فصل سبز» گرامي داشته مي‌شد.

جشن‌هاي گاهَـنْـباري كه در نيمه‌هاي سال و ماه برپا مي‌شد ادامه و بازمانده‌اي از نوعي تقويم كهن در ايران‌باستان است كه طول سال خورشيدي را نه به دوازده ماه خورشيدي، بلكه به چهار فصل و چهار نيم‌فصل تقسيم مي‌كرده‌اند و هر يك از اين دوره‌هاي زماني ، نام و جشني ويژه به همراه داشته است.

مرجع : عصر ارتباط