معنای واحدی از شادی و چگونگی آن در جامعه تبيين نشده است

در چند سال اخیر رسانه ها به خصوص صدا و سیما سعی کرده اند فرهنگ شادی را در برنامه هایشان بیش از پیش افزایش دهند، اما هنوز به معنای واحدی از شادی و چگونگی آن دست نیافته اند،...

تيترآنلاين - شاد بودن جامعه يکي از عوامل بسيار موثر در توسعه اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي و سياسي است تحقيقات در حوزه اجتماعي نشان مي دهد که شادي موجب کاهش نابساماني هاي خانوادگي، طلاق، افزايش ميزان ميل و رغبت تحصيلي مي شود. 

از نظر علم روانشناسي، اگر فردي احساس كند براي تغيير وضعيت خود، كاري از دستش برنمي‌آيد، يك روحيه‌ نااميدي و يأس به فرد در تمام ابعاد زندگيش منتقل مي‌شود. در اين راستا اين وظيفه ارگان‌هاي مسئول است كه با انجام هر چه بهتر وظايف خود از به وجود آمدن چنين روحيه‌اي در افراد جامعه جلوگيري كنند. 

شمار زیادی از جامعه شناسان براین عقیده اند که جامعه ایرانی شاد نیست و از نبود بسترها و زمینه های لازم برای ابراز شادمانی به شکل جمعی و عمومی رنج می برد. به عبارت دیگر در جامعه، شیوه های شناخته شده و متعارف کمتری برای شادمانی های همگانی وجود دارد و در برخی مواقع این شادمانی عمومی در تعارض با نظم و امنیت اجتماعی قرار می گیرد.

آنها معتقدند از پیامدهای خطرناک فقدان یا کمبود شادی و نشاط در جامعه اعتیاد به موادمخدر، انواع و اقسام جرایم و نابهنجارهای اجتماعی در روابط اجتماعی است و افزایش امید به زندگی مطمئنا می تواند در شادی و شادمانی ما تاثیرگذار باشد و متقابلاناامیدی را دور کرده و باعث جلوگیری از منزوی شدن نقش افراد می شود. رسانه ملي بيشتر سختي‌ها، گرفتاري‌ها و مشكلات را به نمايش مي‌گذارد و نتوانسته در مجموع با برنامه‌هايش شادي را به خانه مردم بياورد. 

درکشور ما شادی گران و جرم ارزان است . یعنی ، جوانان ما می توانند با پرداخت هزینه ای اندک مواد مخدر و یا به موارد دیگری برای ایجاد چند لحظه شادی در خود دست یابند، در حالیکه هزینه استفاده صحیح و ایجاد شادی های معقول نظیر استفاده ازامکانات ورزشی و تفریحی برای سطوح کم در آمد جامعه سنگین است . 

دولت به عنوان متولی اصلی جامعه موظف به ایجاد امکانات تخلیه انرژی جوانان است . دولت باید به این نکته توجه داشته باشد که قشر بسیار بالایی از جامعه فقیر هستند وتنها عده خاصی امکان استفاده از تفریحات هزینه بر را دارا هستند . به عنوان نمونه در شهرستانی که فقط یک خیابان اصلی وجود دارد واز امکانات تفریحی بی بهره است، جوانان چاره ای جز روی آوردن به طرق غیر صحیح برای ایجاد شادی در خود ندارند

به عقیده کارشناسان فرهنگ شادی در جامعه ما به درستی تبیین نشده است و با اینکه در چند سال اخیر رسانه ها به خصوص صدا و سیما سعی کرده اند فرهنگ شادی را در برنامه هایشان بیش از پیش افزایش دهند، اما هنوز به معنای واحدی از شادی و چگونگی آن دست نیافته اند، حتی خود جوانان در هاله ای از ابهام مانده اند که شادی حقیقی چیست؟

يک جامعه شناس و عضو هيأت علمي دانشگاه تربيت معلم مي گويد: جامعه اي که در آن نشاط نباشد، هيچ چيز ندارد. آسيبهاي اجتماعي چون طلاق، فرار دختران، اعتياد به موادمخدر و فرار مغزها از نتايج نامطلوب کاهش نشاط اجتماعي هستند. نبود شادي، تحمل، بردباري و صبوري مردم را تضعيف مي کند و دلزدگي و تمارض حاصل مي شود. در چنين حالتي است که کم کاري، غيبت مکرر در محل کار و به اصطلاح کار امروز را به فردا محول کردن رخ مي دهد.

وي مي افزايد: در تمام دنيا برنامه ريزي هايي براي راه اندازي کارناوالها و ايجاد محيط هاي شاد صورت مي گيرد و به طور کلي شادي از در و ديوار مي بارد. در همين راستا پوشيدن لباس رنگارنگ همگي در ايجاد شادي و تغيير روحيه مردم مؤثر است. 

وي تصريح مي کند: در جامعه اي نظير هند مي توان نمود اين موضوع را مشاهده کرد که با وجود فقر جامعه شاد است و مشکلات را تحمل مي کند. در حقيقت فقر باشادي حل شده است.وي مي گويد: رفاه و تأمين اجتماعي، توسعه عدالت، قوانين و مقررات اجتماعي، کاهش و اصلاح قوانين اداري و بروکراسي، القاي شادي و نشاط در برنامه هاي راديو و تلويزيوني، موسيقي هاي منتشر شده، شيوه پوشش و... در بروز شادي در جامعه نقش بسزايي دارند.

خيلي از کشورها با توجه به اهميت موضوع سعي مي کنند همه عناصر لازم را براي بروز شادي فراهم کنند و اگر نتوانستند، سعي مي کنند حداقل ابتکارهايي براي سوق دادن جامعه به سمت شاد زيستن انجام دهند. 

در اين راستا مسلما آمدن به خيابان ها و پرتاب گوجه فرنگي به سمت همديگر به هيچ عنوان به عنوان يک رفتار عمومي و مجراي ابراز شادي و هيجان عادي به نظر نمي رسد اما هنگامي که از سوي دولتي با توافق مردم آن کشور در يک روز مشخص از سال و در محدوده فيزيکي و رفتاري مشخص برگزار شود نمونه عالي و ثمربخشي از يک شادماني همگاني خواهد بود.نگاهي به تاريخ و فرهنگ کشورمان نيز نشان مي دهد که مناسبت هاي که بتوان از آنها براي شادي مردم استفاده کرد، کم نيستند. ولي متاسفانه ديده مي شود که امروزه بر اثر ناديده گرفتن اين ارزش ها از مسير اصلي خود خارج شده و به سمت تخريب و آسيب رفته است.اين همان چيزي است که پس از برگزاري مسابقات فوتبال و عکس العمل هاي خشونت بار جوانان در ميادين مسابقه در مسيرهاي منتهي به استاديوم هاي ورزشي و يا بعضا در کليه نقاط شهري مشاهده مي شود

در حوزه اقتصادي نيز شادي موجب توليد و اشتغال بيشتر شده و افراد معمولانگرش خوش بينانه نسبت به زندگي و امور پيرامون خود و جامعه دارند.شاد بودن تنها يکي از شاخصه هاي زندگي مطلوب در جامعه است. به نظر مي رسد هر قدر ملتي شادتر باشد، احساس رفاه بيشتري دارد. 

بر اساس مطالعاتي که موسسه تحقيقات پزشکي اتحاديه اروپا انجام داده است و در يک معيار طبقه بندي شده شامل عوامل مختلف اقتصادي، اجتماعي، سياسي و شخصي، سطح شادي جوامع را با نمراتي از صفر تا 10 مي سنجد، دانمارک، سوئيس، اتريش، ايسلند و فنلاند، شادترين کشورهاي دنيا هستند. 

خلاصه كلام اين كه جامعه می بایستی راه های شادبودن وشاد زیستن را در جامعه حکفرما سازد واهرمها کنترل شاد زیستن را به خوبی اعمال کنند. به عقیده کارشناسان فرهنگ شادی در جامعه ما به درستی تبیین نشده است و با اینکه در چند سال اخیر رسانه ها به خصوص صدا و سیما سعی کرده اند فرهنگ شادی را در برنامه هایشان بیش از پیش افزایش دهند، اما هنوز به معنای واحدی از شادی و چگونگی آن دست نیافته اند، حتی خود جوانان در هاله ای از ابهام مانده اند که شادی حقیقی چیست؟