بعد از رحلت امام (ره) برخي ديوان شعر ايشان را جعلي ميپنداشتند
مسئول بخش ادبي موسسه حفظ و نشر آثار امام خميني (ره) گفت: سالهاي اولي كه ديوان حضرت امام (ره) چاپ شد، برخي فكر ميكردند كه ما اين اشعار را جعل كردهايم ...
تاريخ انتشار: شنبه ۱۳ خرداد ۱۳۹۱ ساعت ۱۴:۱۸
مسئول بخش ادبي موسسه حفظ و نشر آثار امام خميني (ره) گفت: سالهاي اولي كه ديوان حضرت امام (ره) چاپ شد، برخي فكر ميكردند كه ما اين اشعار را جعل كردهايم ...
به گزارش خبرگزاري دانشجو، در شب شعري كه در فرهنگسراي انديشه به مناسبت ارتحال امام خميني (ره) برگزار شد، شاعراني بنام همچون پرويز بيگي حبيبآبادي، كمال شفيعي، رضا عبداللهي، پرويز صمدي، محدثي خراساني، حسين اسرافيلي و عبدالجبار كاكائي به شعر خواني پرداختند.
عبدالجبار كاكائي، مسئول بخش ادبي موسسه حفظ و نشر آثار امام خميني (ره) قبل از شعرخوانياش گفت: زماني كه خواستيم اشعار امام را جمعآوري كنيم و ديوان ايشان را به چاپ برسانيم، وجه ادبي شخصيت حضرت امام خميني (ره) به مجموعه ما رونق داد و باعث شد ديوان امام شكل بگيرد.
وي افزود: اگر جريان شعر پيرامون حضرت امام (ره) را بررسي كنيم، به اين نتيجه ميرسيم كه شعرهاي سروده شده براي امام خميني (ره) بعد از رحلت ايشان چندين برابر اشعار سروده شده در زمان حيات ايشان است و در سالهاي اخير با رويداد جديدي در شعر روبهرو شدهايم كه حتي جوان 17 الي 18 سالهاي كه امام خميني (ره) را نديده است در فراق ايشان شعر ميگويد.
مسئول بخش ادبي موسسه حفظ و نشر آثار امام خميني (ره) در ادامه تأكيد كرد: خاطرم است كه در هنگام جمعآوري اشعار امام (ره)، برخي مواقع به اشعاري برميخورديم كه از حيث محكم بودن شباهت زيادي با اشعار ايشان داشت، اما بعد متوجه ميشديم كه اين شعر متعلق به شاعر ديگري مانند ملك الشعراي بهار است.
كاكائي خاطرنشان كرد: امام (ره) در سن 22 تا 26 سالگي قصيدههاي محكمي داشتند؛ اما بعد از اين سن وارد فضاي فقهي و مبارزاتي شدند و در مرحله دوم زندگي شعريشان كه در سالهاي آخر عمر ايشان بود، دوباره به شعرگويي پرداختند.
وي در خصوص تخلص شعري امام (ره) تأكيد كرد: من در فضاي شعري امام (ره) به اين نتيجه رسيدم كه تخلص ايشان لفظ «هندي» است؛ چرا كه اجداد امام از نيشابور بودند و زماني كه سيداحمدخان كشميري به عتبات عاليات ميرود با كسي در خمين آشنا ميشود
” در هنگام جمعآوري اشعار امام (ره)، برخي مواقع به اشعاري برميخورديم كه از حيث محكم بودن شباهت زيادي با اشعار ايشان داشت، اما بعد متوجه ميشديم كه اين شعر متعلق به شاعر ديگري مانند ملك الشعراي بهار است “
و بعد در خمين اسكان ميگيرند.
مسئول بخش ادبي موسسه حفظ و نشر آثار امام خميني (ره) بيان كرد: ما در هنگام جمعآوري اشعار امام (ره) به شعري برخورديم كه احساس كرديم به دليل مقارن بودنش با فضاي وطني و اسلام و وجود لفظ «هندي» در شعر، متعلق به حضرت امام (ره) است؛ اما بعدا توسط يكي از شعرا متوجه شديم اين شعر متعلق به شاعر قديمي دستگردي است.
كاكائي در خصوص ويژگيهاي ادبي شخصيت امام خميني (ره) خاطرنشان كرد: سالهاي اولي كه ديوان حضرت امام (ره) چاپ شد، مردم فكر ميكردند كه ما اين اشعار را جعل كردهايم و اين شعرها متعلق به فرد ديگري است؛ چرا كه تصور نمي كردند كه يك رهبر سياسي نهضت در فضاي شعر هم دستي داشته باشد.
وي در ادامه گفت: اين براي ما بسيار تأسفانگيز است؛ چرا كه نشان دهنده اين است كه روحانيان به درستي براي مردم شناسانده نشدند.
مسئول بخش ادبي موسسه حفظ و نشر آثار امام خميني (ره) در خصوص توانمندي حاجاحمد آقا فرزند امام خميني (ره) در فضاي ادبي گفت: ايشان هم مانند پدرشان بسيار فرد توانمندي در فضاي شعري هستند و خاطرم هست بعد از اينكه ديوان امام (ره) به چاپ رسيد،مقدمه ديوان را اصلاح كردند و تغيير نام برخي سبكهاي شعري را به ما گوشزد كردند.
كاكائي در آخر صحبتش در خصوص مهمترين ويژگي كه حضرت امام (ره) به نسل جديد هديه دادند، تأكيد كرد و گفت: شجاعت بهترين ميراثي بود كه رهبر انقلاب براي اين مردم به ارمغان گذاشت و ما اميدواريم نسل جديد هيچوقت اين ويژگي را از دست ندهند.
كاكايي با تاكيد بر افزايش كميت اشعار پيرامون امام بعد از رحلت ايشان گفت: من در زمان حيات امام (ره) يك شعر براي ايشان سرودم، اما بعد از رحلتشان در فراق اين رهبر بزرگ 10 شعر گفتم.
بعد از صحبتهاي كاكائي، پرويز بيگي حبيبآبادي در خصوص ديوان حضرت امام (ره) گفت: ايشان در ديوانشان 358 بار از لفظ پيرمراد استفاده كردند و براي لفظ «امام» اصطلاحاتي را مانند، استواري روح آسمان و روح باران و غريب آشنا به كار برده اند.
وي در خصوص اين اصطلاحات در ديوان امام خميني (ره) تأكيد كرد: امام (ره) در فضاي شعري، مفاهيم ديني و عرفاني را به مخاطب منتقل كرده اند.
اين شاعر در خصوص كتابي كه درمورد فرهنگ شعري امام نوشته است، خاطرنشان كرد: در زمان حيات استاد طاهره صفارزاده به من سفارش داده شد كه مقالهاي در خصوص ويژگيهاي ادبي و عرفاني حضرت امام (ره) بنويسم و آن مقاله بشدت مورد استقبال ايشان قرار گرفت و بعد مضامين آن مقاله مطلعي براي نوشتن كتاب جديدم در خصوص پژوهش و تحقيق در فرهنگ ديوان امام (ره) شد.