22 بهمن، شلوغ بود؛ اما در آينده نيز شلوغ خواهد بود؟

مردم بسياري آمده بودند، و در سرما، و زير نم نم برف، نماز جمعه شکوهمندي را هم پشت سر امامي که مراعات حال اضعف مأمومين را نمي‌کرد و در آن سرما، در خطبه‌اي طولاني، تحليل و بيان بديعي نيز به مأمومين نمي‌داد، رقم زدند

تيترآنلاين - «معماي ادامه مشارکت»عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي رسالت به قلم دكترحامد حاج حيدري است كه در آن مي خوانيد:

يک سؤال تحريک کننده، ولي واقعي؛22 بهمن، شلوغ بود؛ اما در آينده نيز شلوغ خواهد بود؟

مردم بسياري آمده بودند، و سپس، در سرما، و زير نم نم برف، نماز جمعه شکوهمندي را هم پشت سر امامي که مراعات حال اضعف مأمومين را نمي‌کرد و در آن سرما، در خطبه‌اي طولاني، تحليل و بيان بديعي نيز به مأمومين نمي‌داد، رقم زدند.

احساس من از اين مراسم و نماز جمعه‌هاي مقام معظم رهبري پس از انتخابات 88 که پس از انقلاب، بي‌سابقه بوده‌اند، اين است که اين مردم به رهبر خود افتخار مي‌کنند. او را درک مي‌کنند.

آنها از اندک ملل امروز دنيا هستند که مي‌توانند به رهبر خود افتخار کنند.
و وزن اين مشارکت بر دوش رهبري است.
کم و بيش، از آغاز انقلاب چنين بوده است.
از آغاز انقلاب، آن بخش از بدنه حکومت، که بخوبي با مردم سخن گفته، و مردم توانسته‌اند رفتار او را درک کنند، رهبري بوده است.

و در مقابل،...
از آغاز انقلاب، با افت و خيز، ذيل حکومت، نقش نسبتاً اندکي در مشارکت مردم داشته است، چرا که بواقع، «درک‌ناپذير» بوده است.

و سطح «درک‌ناپذير»ي ذيل حکومت، طي اين سال‌ها بيشتر و بيشتر شده است.
اکنون که با شما سخن مي‌گويم، مردمي که به راهپيمايي 22 بهمن آمدند، هر چه به خود زحمت بدهند، برخي از رفتارهاي ذيل حکومت را درک نمي‌کنند، و اين درک نکردن، به مشارکت آينده آنها آسيب خواهد زد.
ببينيد؛ خودتان را جاي والدين دانشجوي جواني بگذاريد که فرزند آنها به دليل فعاليت در اغتشاشات پارسال، به پنج سال حبس محکوم شده است. در سوي ديگر، ببينيد که فائزه هاشمي بهرماني رفسنجاني که او هم در اغتشاشات پارسال «اقلاً» سهم داشته، راست راست راه مي‌رود و کسي به او کاري ندارد. 
اين، يعني «درک‌ناپذير».

از سويي، رئيس‌جمهور، از 1300 ميليارد تومان اختلاس بانکي به عنوان يکي از جرايم دانه درشت اسم مي‌برد، در حالي که حجم جنجالي‌ترين پرونده مفاسد اقتصادي، شهرام جزايري عرب، بيش از 100 ميليارد تومان نيست.
اين، يعني «درک‌ناپذير».

اين دولت، از آغاز و در جريان مبارزات انتخاباتي، يکي از استراتژي‌هاي پايدار خود را «حرکت با چراغ خاموش»، يا به تعبير ديگر، «درک‌ناپذيري» قرار داده است. امروز نيز با پر و بال دادن به يک پديده جالب و قابل مطالعه به نام «اسفنديار رحيم مشايي»، در حالي که همه حواس‌ها به اوست، به حرکت با چراغ خاموش ادامه مي‌دهد.

شايد «سياست حرکت با چراغ خاموش»، از منظر Real Politic قابل دفاع باشد، ولي از منظر Ideal Politic، قطعا غلط است، و حتي از منظر همان Real Politic هم دير يا زود، ما را به سوي مشارکت کمتر مردم رهسپار مي‌کند.
مجلس را هم که نگوييد؛ گاه خجالت مي‌کشي که مي‌بيني بچه‌هاي مدرسه‌اي به صحن علني مجلس مي‌روند تا با روند قانونگذاري در کشور خود آشنا شوند، و از نمايندگان خود حرکاتي مي‌بينند که...
برخي از آنها، موقعي که بايد گوش کنند، فرياد مي‌زنند، و موقعي که بايد رأي دهند، قدم مي‌زنند، به طعنه «احسنت» مي‌گويند، و مشغول شوخي‌هاي نامناسب با هم هستند.اين، يعني «درک‌ناپذير».
و مشارکت در ذيل دستگاه حاکمه‌اي که «درک‌ناپذير» مي‌نمايد، خطرناک و نخبه‌کش است.

آن فعال سياسي که تصميم به مشارکت در مسائل اين جامعه مي‌گيرد، و سپس، به اسم بي‌خبري از «مصالح»، به عقب رانده مي‌شود، يا مي‌فهمد که در نبود اطلاعات، به خطا رفته، بزودي تصميم خواهد گرفت که سر خويش گيرد و به کار خويش برود. من از اين جوان‌ها بسيار ديده‌ام.

مردم چگونه بايد بفهمند که چه مصلحتي مانع برخورد دستگاه قضائي با فائزه هاشمي بهرماني رفسنجاني مي‌شود، در حالي که عدالت، دانشجويي را در سن 23 سالگي براي سپري نمودن پنج سال حبس تا سن 28 سالگي، به سوي آب خنک روانه مي‌کند؟ فعالان سياسي در بين مردم، چگونه بايد درک کنند که چه مصلحتي در پس دفاع از حرکات اسفنديار رحيم مشايي هست؟ و مردم چگونه بايد از حکمت «احسنت» مجلس به مردم و دستگاه دولتي و دستگاه قضائي سر در آورند.

سياست اين کشور، انباشته از مصلحت‌ها و ضدمصلحت‌هاي «درک‌ناپذير» شده است.و اين، ضد مشارکت است.

امام علي عليه السلام در باب حقوق متقابل ميان مردم و حکومت، امر به معروف و نهي از منکر حاکم را از تکاليف مردم شمرده است، و اين کلام، مآلاً گوياي وظيفه‌اي بر حاکمان است که با «درک‌ناپذير» نـبودن، قابل امر به معروف و نهي از منکر شوند. هدف از مشارکت سياسي در نگاه اميرالمؤمنين امر به معروف و نهي از منکر است، و وقتي مردان سياست دائماً مشغول پيچش مسائل در پس پرده مصلحت يا شعار چراغ خاموش هستند، امر به معروف و نهي از منکر ميسر نيست