گزارش ها حاکی است که با وجود وعدههای رنگارنگی که به کارمندان دولت داده شد، وعده ها نتوانست آنها را متقاعد به خروج از تهران کند چراکه بسیاری از کارمندان به صحت وعدهها و سرنوشت مبهم خود در دیگر شهرها تردید داشتند
تاريخ انتشار: دوشنبه ۱ شهريور ۱۳۸۹ ساعت ۱۱:۱۶
تيترآنلاين - مهلت یک ماهه برای انتقال شرکتهای دولتی از تهران تمام شد و با آغاز شهریورماه معلوم شد که تمام زیربخشهای دولت هنوز جدیتی در اجرای دستورات ندارند چراکه آمارهای اعلام شده از سوی مسوولان ذیربط که بسیار هم به نظر خوشبینانه میرسد، ناامیدکننده است. انگار که دولتیان، دولت و خواستهاش برای ترک دیار کارمندان را جدی نگرفتهاند که تنها یکهزار کارمند و حدود شش هزار نفر از تهران رفتهاند چرا که در اواسط مردادماه اعلام رسمی دولت اینگونه بود که 163شرکت منتقل شوند که با انتقال 112 شرکت، حدود 50 شرکت دیگر تا پایان مردادماه باید منتقل می شدند که هنوز نشدهاند. معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رییسجمهور که اسامی 112 شرکت دولتی منتقل شده از تهران را اعلام کرده است در مشروحهای بلند بالا فهرست اسامی را داده است اما اینکه به واقع چند درصد از ماهیت این شرکتها هماکنون در شهرهای دیگر به صورت جدی و کامل فعال شدهاند یا خیر را توضیح نداده است.آنگونه که از شواهد و قرائن بر میآید انتقال به معنای واقعی صورت نپذیرفته چراکه قرار بوده است 40 درصد کارمندان دولت تهران را ترک کنند اما تنها 18 هزار نفر در این طرح ثبتنام کردند و هماکنون حرف از خروج تنها هزار نفر است. طبق آمار، 178هزار و 96نفر در دستگاههاي ملي مشغولند که 40 درصد آن هم 71هزار و 238نفر میشود. با استناد به آمارهای رسمی در مییابیم که در دستگاههای استانی 52هزار و 92نفر و 88هزار و 59نفر هم در شهرستانها مشغول به کارند که تعداد کارکنان مشمول مصوبه استانی هم 20 هزار و 83نفر است و قریب یکصد هزار نفر باید براساس این مصوبه از شهر تهران منتقل شوند اما این در حالی است که در تفسیر دیگری مبنی بر شمول 57 هزار نفر از کارکنان دولت در این طرح وجود دارد. به هر حال در جمع شرکتهایی که گفته میشود از تهران رفتهاند به صورت خلاصه چهار مجموعه شرکتوابسته به وزارت بازرگانی، شش مجموعه شرکت وابسته به وزارت نیرو، 11 شرکت از بخش جهاد کشاورزی، 47 شرکت از وزارت صنایع و معادن، 20 شرکت و 11 مجموعه شرکت از وزارت نفت، 11 شرکت سهامی عمران شهرهای وزارت مسکن و شهرسازی، یک شرکت از سازمان میراث فرهنگی و دو مجموعه شرکتی از وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات به چشم میخورد.همچنین در وزارت دفاع و دیگر مجموعههای مرتبط نیز شش شرکت وجود دارند که از ادارات و صنایع وابسته به دولت به شمار میروند.نگاهی دوباره به روند این طرح دولت که در ابتدا به بهانه زلزله استارت خورد به خوبی ثابت کرد که دولت حتی برای اجرای کاری که به صورت کامل در اختیار خود است هم جدیت لازم را ندارد. گزارش ها حاکی است که با وجود وعدههای رنگارنگی که به کارمندان دولت داده شد، وعده ها نتوانست آنها را متقاعد به خروج از تهران کند چراکه بسیاری از کارمندان به صحت وعدهها و سرنوشت مبهم خود در دیگر شهرها تردید داشتند و از حضور جدی در این طرح طفره رفتند و حتی برخی نیز تحصن و تظاهرات مقابل مجلس را چاره خود دانستند.به هر سو انگار که ابلاغیه سوم مردادماه معاون اول رییسجمهور که براساس آن دستگاههای اجرایی موظف شدند حداکثر تا پایان مردادماه سال 1389تا 40درصد پستها و کارکنان خود را به خارج از تهران منتقل کنند به صورت قطع محقق نشده است و متاسفانه اطلاعات جدیدی از آخرین میزان افراد متقاضی انتقال از تهران یا انتقال یافته به سایر استانها در دسترس نیست تا شاید بتوان برخی نکات را دقیق تر بررسی کرد.فارغ از این موضوع تنها به یک نکته بپردازیم که می توانددرسی از این ماجرا سرلوحه برنامهریزیها شود تا بدون بررسی طرحی اجرا نشود و خلقالساعه تصمیمی به این مهمی به اجرا نرسد. چراکه این آمارها که ذکر آن در بالا رفت به نقل از خود دولت است و حتی برخی نیز به ارقام این آمارها شک وارد دانستهاند که نمیخواهیم به آن دامن بزنیم.