یک معامله گر نباید تخم مرغ‌هایش را در یک سبد آن هم از نوع چینی قرار دهد

مریم السادات خرمگاه

تنگ شدن حلقه تحریم‌های مالی - بانکی علیه ایران موجب شده چین و هند در پرداخت پول نفت ایران با مشکل مواجه شوند. حال پکن و دهلی سرخوش از این سیاست سعی دارند از معامله پایاپای کالا به کالا استفاده کنند

«دلارهایی که بر باد می رود»عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي جهان صنعت به قلم مریم السادات خرمگاه است كه در ان مي‌خوانيد؛«چین 30 میلیارد دلار به ایران بدهکار است و اژدهای زرد 2 سال است که پول نفت ایران را نداده است» ؛ فعلا این آخرین خبری است که از رقم بدهی نفتی کشور‌های واردکننده نفت از ایران منتشر شده است. با احتساب بدهی نفتی چین و هند، روی هم رفته ایران 36 میلیارد دلار از دو کشوری که تنها یک‌سوم نفت ایران را می‌خرند طلب دارد و هنوز مشخص نیست که آیا ایران بجز این برای صادرات دوسوم دیگر پولی گرفته یا باید منتظر نوبرانه‌ای دیگر از این پرونده باشیم.

تنگ شدن حلقه تحریم‌های مالی - بانکی علیه ایران موجب شده چین و هند در پرداخت پول نفت ایران با مشکل مواجه شوند. حال پکن و دهلی سرخوش از این سیاست سعی دارند از معامله پایاپای کالا به کالا استفاده کنند که گفته می‌شود مسوولان کشورمان هنوز با این معامله موافقت نکرده‌اند چراکه پذیرش آن یعنی صادرات بیشتر این دو کشور به ایران و رونق اقتصادی برای آنها و فلج شدن اقتصاد وصنعت ایران.

روش دیگری که برای تهاتر کردن این بدهی مدنظر پکن و دهلی می‌باشد تسویه از طریق یوآن و روپیه به جای دلار است که این روش هم سود چندانی برای تهران ندارد چراکه ارزش واحد پولی این دو کشور از دلار کمتر است. اگر از هند که حجم وارداتش به ایران چشمگیر نیست، بگذریم در حال حاضر ارزش مبادلات تجاری ایران- چین رقمی معادل 29 میلیارد دلار در سال است که 20میلیارد دلار آن به نفت اختصاص دارد. اگر مقرر شود به جای این بدهی که رقم کمی هم نیست کالا‌های بی‌کیفیت چینی وارد بازار ایران شود آن هم در شرایطی که کالاهای چینی از مواد غذایی و پوشاک گرفته تا قطعات و تجهیزات صنایع بازار‌های ایران را فراگرفته و موجبات ورشکستگی بسیاری از صنعتگران کشور را فراهم کرده، نگران‌کننده است، حال اگر این حجم واردات از پکن که به گفته کارشناسان تاکنون اثرات جبران‌ناپذیری بر صنعت کشورمان گذاشته است افزایش یابد، تولیدکنندگان را زمینگیر خواهد کرد.

از طرف دیگر از زمانی که احتمال تسخیر بازار نفت ایران در هند از سوی عربستان قوت گرفت، ایران درصدد تقویت بازار نفت خود در چین برآمد به نحوی که امسال صادرات نفت تهران به پکن 49 درصد افزایش یافت. حال چین تنها برنده سیاست تحریم علیه ایران است و خواهان از دست دادن چنین بازار بزرگ و باصرفه‌ای نیست اگرچه تاکنون پکن در مقابل تلاش‌های آمریکا و عربستان برای حذف ایران از بازار نفت خود تسلیم نشده است اما عقل سلیم حکم می‌کند که یک معامله گر نباید تخم مرغ‌هایش را در یک سبد آن هم از نوع چینی قرار دهد.حال در چنین شرایطی بهتر می‌توان نگرانی بهارستان‌نشینان را از باز کردن پرونده بدهی‌های نفتی کشور برای رسانه‌ها و مردم درک کرد.

مرجع : جهان صنعت