در برنامه چهارم توسعه قرار بر این بود سهم مردم از هزینههای درمانی به کمتر از 30 درصد کاهش یابد، که متاسفانه باوجود شعارهای همیشگی مسئولان، این مساله به بیش از 60 درصد رسیده است!
تاريخ انتشار: چهارشنبه ۲۱ فروردين ۱۳۹۲ ساعت ۰۹:۰۱
از دیرباز مساله بهداشت، درمان و سلامت برای بشر از اهمیت بالایی برخوردار بوده، هر چند که در بازههای زمانی مختلف، این موضوع به شکل های متفاوت بروز داشته است، از این رو همواره بخش قابل توجهی از درآمد فرد و خانواده، صرف هزینه های درمانی شده است. اساساً مهم ترین تهدیدکننده امنیت و رفاه اجتماعی خانوار در تمام کشورهای دنیا، مشکل سلامت و بروز بیماریهاست، به ویژه بیماریهایی که صعب العلاج هستند یا درمان آنها هزینههای کمرشکن به خانوار تحمیل میکنند که در این باره لازم است حاکمیت به صورت جدی برای مدیریت این نوع مشکلات برای شهروندان خود برنامهریزی کند.
در همین زمینه، سازمان بیمه سلامت بر اساس ماده 38 قانون برنامه پنجم توسعه کشور تاسیس شد تا بتواند مانند چتری درمانی همه مردم بخصوص قشرهای ضعیف و آسیبپذیر را تحت پوشش خود قرار دهد. با این همه به نظر میرسد که با وجود وعده وعیدهای زیاد، این مهم هنوز به طور کامل محقق نشده یا دست کم در رسیدن به هدف های مورد نظر، توفیق لازم را نداشته است.
توجه به این نکته نیز حایز اهمیت است که شاخص کلی هزینههای درمانی کشور در 20 سال گذشته 30 برابر شده است حال آن که این رشد در هزینههای بخش سلامت 71 برابر شده و این یعنی بخش عمدهای از مردم در زمینه بهداشت و درمان خود با مشکلات زیادی روبه رو بودهاند. از سوی دیگر در برنامه چهارم توسعه قرار بر این بود سهم مردم از هزینههای درمانی به کمتر از 30 درصد کاهش یابد، که متاسفانه باوجود شعارهای همیشگی مسئولان، این مساله به بیش از 60 درصد رسیده است!
از این حیث، گاه و بیگاه با خبرهایی در رسانه های جمعی مواجه می شویم که به دلیل رشد روزافزون سهم بیماران در پرداخت هزینههای مربوط به بهداشت و درمان، سالانه هزاران نفر از مردم، تنها به این دلیل زیر خط فقر میروند.