ماجراي بذل و بخشش و ريخت و پاشها چيست و اگر چنين است چرا به اقشار فرودست چنين ارقام نجومي تعلق نميگيرد؟
تاريخ انتشار: پنجشنبه ۱ تير ۱۳۹۱ ساعت ۱۰:۲۹
انتشار قراردادهاي ميلياردي با بازيكنان برخي باشگاههاي فوتبال و هديه مقدماتي بي ام و 300 ميليوني به همين بازيكنان بهعنوان دستگرمي شروع كار چه تناسبي با اوضاع اقتصادي – اجتماعي كشور دارد ؟ حتي اگر از نظر قانوني چنين ريخت و پاشهايي در فوتبال موردي نداشته باشد،آيا به صلاح است در كنار مشكلات اقتصادي كه مردم با آن دست به گريبان هستند و طبقات پايين جامعه حتي براي تامين معاش با مشكل مواجه اند، مردم شاهد چنين ولخرجيهايي باشند؟ نسبت فقر و فوتبال چيست؟ و چرا بازيكنان فوتبال كه از قضا طي دوره اخير بسيار كم فروغ ظاهر شده اند و برخي از آنان حواشي ناپسند نيز داشته اند، امكان دريافت چنين ارقام نجومي را داشته باشند؟همه اين ريخت و پاشها در فوتبال را بگذاريد كنار اخبار تاسفبرانگيزي كه از فساد مالي هزار ميليارد توماني فلان شخص و اختلاس فلان مقام و بذل و بخشش از بيت المال توسط آن يكي و... تا ببينيد افكار عمومي جامعه چطورازراست وچپ تحت بمباران انديشههاي دلسرد كننده قراردارد و چگونه اين اخبار بسان موريانه اي پايههاي اعتماد عمومي را مي جود و سست ميكند.
آيا نبايد با انتشار چنين اخباري به مردمي كه دستشان به جايي بند نيست حق داد كه بيتاب شده و در ذهن خود مسئولان حافظ بيت المال را مورد سوال قرار بدهند كه ماجراي بذل و بخشش و ريخت و پاشها چيست و اگر چنين است چرا به اقشار فرودست چنين ارقام نجومي تعلق نميگيرد؟ گاهي شخصي با تلاش و فعاليت مستمر و پس از طي كردن سالها كوشش و فعاليت در حوزه علمي يا توليدي و اخذ مدرك يا اختراعي و ابتكاري صاحب ميلياردها ثروت ميشود كه چنين ثروتي نه تنها مذموم نيست و كسي هم او را مورد مواخذه قرار نميدهد كه از قضا مورد تقدير هم قرار ميگيرد چرا كه چنين مخترع يا عالمي عضوي مفيد براي جامعه است و ميتواند با اقدامات خود به ثروتمند شدن جامعه كمك كند.
اما فضاي ريخت و پاش گوياي جاي گرفتن سوداگري مبتذل به جاي روحيه قهرماني و دلاوري است و از دست رفتن كيمياي اخلاقي در معركه اي كه پول ميداندار بلامنازع رخدادهاست. بايد از خود بپرسيم كه فلان استاد دانشگاه و آن كارمند يا اين توليدگر با شنيدن چنين اخباري به چه احساسي ميرسند؟ آيا كمترين عارضه فرهنگي چنين رفتار ناهنجاري اين نيست كه به همگان پيام رانت جويي به هر طريق ممكن را مي دهيم و كار و تلاش را بيهوده و بي ارزش جلوه مي دهيم؟
به نظر ميرسد كاخهايي از فوتبال كه در كنار كوخهايي از فقر ميسازيم كمترين زيانش اين است كه جامعه را دوقطبي و دچار تشتت و چند دستگي ميكند. گروهي پولي هنگفت و مفت بهدست ميآورند و اكثريتي كه هرچه ميدوند كمتر نصيبشان ميشود. تكليف چيست و پاسخگو كيست؟