اگر چینیها نفتخام ما را نخرند طبیعتا پولی به ما نمیدهند که کالاهای آماده به مصرف و خدماتی آنها را بخریم
تاريخ انتشار: سه شنبه ۱۷ فروردين ۱۳۸۹ ساعت ۰۸:۵۵
یکی از اعضای هیات رییسه اتاق مشترک ایران و چین دلنگران از این شایعه که زیر فشار واشنگتن، چینیها میزان خرید نفت از ایران را کاهش میدهند، گفت: اگر چینیها نفتمان را نخرند، بازارمان را روی اجناسشان میبندیم. این ماجرا سر دراز دارد و ظاهرا از آنجا شروع شد که برای مقابله با گرانی دست به واردات انبوهتر اجناس ارزانقیمت خارجی زدیم. این اقدام در حالی صورت گرفت که اهل خبره مکرر در مکرر هشدار میدادند که واردات بیرویه باعث ضعف اقتصاد ملی، تعطیلی واحدهای تولیدی و افزایش بیکاری میشود و در نهایت یک حربه مهم اقتصادی را در اختیار دیگر کشورها قرار میدهد که چه بسا در لحظات حساس مورد استفاده قرار میگیرد. ظاهرا شایعه نزدیکی یکی از این لحظات است که مسعود دانشمند را به واکنش واداشته که بگوید: اگر چینیها نفتمان را نخرند... این عبارت البته میتواند مورد اعتراض قرار گیرد که تحریم کالاهای چینی در حد اختیارات آقای مسعود دانشمند و هیات رییسه اتاق مشترک ایران و چین نیست اما نکته مهمتر اینکه به فرض کالاهای چینی را به صورت رسمی وارد بازار نکنیم، آیا به صورت قاچاق هم وارد نمیشود؟! جواب نیاز مردم را چطور میدهیم؟ آیا تولید ملی صدمهخورده میتواند پاسخگو باشد؟... پاسخها تاسفبرانگیز است و نشان از انفعال و کرختی اقتصاد کشور دارد. آقای دانشمند امیدوار به اینکه چینیها بازار ایران را از دست نمیدهند مطلبی میگوید که عمق این کرختی را نشان میدهد. وی میگوید: چینیها که برای بازار یک میلیارد دلاری در سراسر دنیا در حال حرکت هستند بازاری را که اکنون بین 10 تا 15 میلیارد دلار در آن جنس میفروشند به راحتی نمیخواهند از دست بدهند. این عضو هیات رییسه اتاق مشترک ایران و چین توضیح میدهد که اگر چینیها نفتخام ما را نخرند طبیعتا پولی به ما نمیدهند که کالاهای آماده به مصرف و خدماتی آنها را بخریم. در واقع وی توضیح میدهد اینکه بازارمان را میبندیم تا حد و حدودی به این معناست که بازارمان خود به خود نه فقط به روی کالاهای چینی بلکه به روی بسیاری دیگر از کالاها بسته میشود.