تيترآنلاين - آيا نبايد قبل از ورود شير ايراني از هندوستان به فكر وسعت قلمرو آن باشيم!

صفحه اصلی سياسی اجتماعی اقتصادی فرهنگي دانش و فناوري گزارش تصويری

داخلی

آرشيو خبر

جامعه

کد مطلب : 621

توصيه مطلب

آيا نبايد قبل از ورود شير ايراني از هندوستان به فكر وسعت قلمرو آن باشيم!

در همين وضعيت فعلي گرماي كم سابقه پايتخت موجب شده حال ببرهاي مهمان كه چندي قبل از سيبري روسيه وارد كرديم چندان خوب نباشد!

تاريخ انتشار: پنجشنبه ۳۱ تير ۱۳۸۹ ساعت ۱۱:۳۵

آيا نبايد قبل از ورود شير ايراني از هندوستان به فكر وسعت قلمرو آن باشيم!

تيترآنلاين - "چندي قبل در خبرها آمده بود با هماهنگی های که با مسئولان زیست محیطی هند صورت گرفته بزودی شیر اصیل ایرانی که پیش از این اجداد آنان در ایران منقرض شده بودند از کشور هند به ایران وارد می شوند."

چه كسي مي‌تواند رد كند كه قلمرو تاختن شير و ببر كمتر از 200 كيلومترمربع است. كارشناسان حيات وحش با اطمينان هشدار مي‌دهند كه اگر مساحت شكارگاه حيات وحش مثل ببر كمتر از اين ميزان باشد نمي‌توان به زنده ماندن آنها به شكل طبيعي و آزاد اميدوار بود، اين استدلال‌ها البته در پاسخ به اجراي پروژه احياي ببر مازندراني و شير ايراني مطرح مي‌شود، آنها كه اميدوارند ببر مازندراني بار ديگر احيا شود، نمي‌توانند انكار كنند كه قلمرو شكارگاه آنها كمتر از حد طبيعي باشد، با اين توصيف آيا نبايد قبل از ورود شير ايراني از هندوستان به فكر وسعت قلمرو آن باشيم!

به گزارش تيترآنلاين، اسماعيل كهرم، جانورشناس در گفت‌وگو با خبرنگار ايران با اشاره به پروژه جديد سازمان حفاظت محيط زيست مبني بر ورود شير ژيان از هندوستان به زادگاه اصلي خود مي‌گويد: «متأسفانه در حال حاضر زيستگاه شير ژيان در كرخه و دشت ارژنگ به كلي از بين رفته است، چرا كه تالاب‌هاي آن منطقه سرشار از

” وقتي شير وارد ايران شود، مكاني براي رها شدن آن وجود ندارد، چرا كه اين مكان بايد علاوه بر وسعت زياد، طعمه اين حيوان را هم داشته باشد “

طعمه شير كه گراز است، بود اما با نابود شدن گرازها در حقيقت غذاي اصلي شير هم از بين رفت و مي‌توان گفت هم‌اكنون اين زيستگاه‌ها خالي از گراز است. در اين شرايط وقتي شير وارد ايران شود، مكاني براي رها شدن آن وجود ندارد، چرا كه اين مكان بايد علاوه بر وسعت زياد، طعمه اين حيوان را هم داشته باشد.»
وي ادامه مي‌دهد: «براساس استاندارد بين‌المللي اگر حيواني در قفس پرورش پيدا كند يعني زيستگاهي براي رها شدن آن وجود نداشته باشد، حيات وحش محسوب نمي‌شود و به عبارتي حيات آن باغ وحشي است، اين مسئله البته نه در دايره فعاليت سازمان محيط‌زيست كه در سطح مبادلات باغ وحش ها است.»

كهرم همچنين به موضوعي اشاره مي‌كند كه هم اكنون ببرهاي سيبريايي را در كشور با مشكل مواجه كرده است و آن چيزي نيست جز گرماي كم سابقه پايتخت كه موجب شده حال ببرهاي مهمان چندان خوب نباشد!
اين جانورشناس تأكيد مي‌كند كه ببرهاي سيبريايي نه فقط 60 كيلو بزرگتر از ببرهاي ايراني كه موهايشان ضخيم‌تر از ببرهاي مازندراني است، در عين حال كه اين ببرها در مناطق سرد تكامل يافته‌اند و به گرما و حرارت منطقه ميانكاله عادت ندارند، بنابراين اگر بخواهيم آنها را در اين منطقه رها كنيم بايد وسايل سرمايشي مثل كولرگازي و پنكه هم نصب كنيم.»

وي بيشترين تأكيد خود را روي مناطق حفاظت شده و تحت كنترل سازمان محيط‌زيست مي‌گذارد و معتقد است كه محيط‌زيست ايران بايد با تمركز روي اين مناطق، فضا را براي حفظ گونه‌هاي حيات وحش مهيا كند.

نويسنده: امير رمضان