ترجمه‌های سردستی در جشنواره‌ها حاصل زمان کم مترجم است

ایده آل ترین حالت برای ترجمه این است که مترجم به هر دو زبان مادری و زبان دوم مسلط باشد و با فرهنگ آن زبان ها مدت طولانی در ارتباط مستقیم بوده باشد

یک کارشناس زبان انگلیسی معتقد است ترجمه‌های ضعیف و سردستی در جشنواره‌هایی مثل فجر حاصل دیر قطعی شدن فیلم‌ها برای جشنواره است.

سید حامد اعتمادی، کارشناس ارشد زبان انگلیسی در گفت و گو با خبرنگار سینمای ایران، همکاری شتابزده مترجمان با جشنواره فیلم فجر را غیر اصولی دانست و توضیح داد: برای ترجمه حرفه ای یک فیلم به طور متوسط یک ماه زمان لازم است. بدون شک، اگر فیلم های رسیده به جشنواره، دیر قطعی شوند، ترجمه سر دستی و غیر معتبر خواهد بود.

وی افزود: برای ترجمه صحیح یک فیلم، همکاری و تعامل میان کارشناسان زبان فارسی و انگلیسی با کارشناس سینما لازم است. گرد هم آیی هایی مانند جشنواره فیلم فجر، فرصت بسیار خوبی برای برپایی نشست و همکاری صمیمانه مترجمان کشور با اهالی سینما است. خیلی خوب است اگر برگزار کنندگان جشنواره فیلم فجر، این فرصت را مغتنم بشمارند و زمینه را برای همکاری حرفه ای تر و شناخت استعدادهای تازه در حوزه تخصصی ترجمه فیلم را شناسایی کنند.

اعتمادی بهترین مترجمان فیلم را افرادی دانست که تجربه زندگی در کشور های انگلیسی زبان را داشته اند و در این باره گفت: ایده آل ترین حالت برای ترجمه این است که مترجم به هر دو زبان مادری و زبان دوم مسلط باشد و با فرهنگ آن زبان ها مدت طولانی در ارتباط مستقیم بوده باشد.

او دو زبانه نبودن کشور ایران را یکی از مشکلات دیگر در راه ترجمه دانست و توضیح داد: این مسئولیت مترجمان را سنگین می کند زیرا کشور های دیگر چند گام از ما جلوتر هستند و مردم آن ها می توانند فیلم هایی به زبان انگلیسی را نیز ببینند و با آن ارتباط برقرار کنند.

این کارشناس، ترجمه های انجام شده در شبکه های بین المللی ایران را نیز حرفه ای ندانست و گفت: گاهی ترجمه های زیر نویس در فیلم های ایرانی را می بینم. این زیر نویس های انگلیسی حرفه ای نیستند زیرا مترجم آن ها را با سیاست های ادبیات و فرهنگ فارسی ترجمه می کنند و نه فرهنگ انگلیسی. از طرفی باید زمان کافی برای ترجمه در اختیار مترجم قرار گیرد.

او ترجمه سلیس و روان را امری مستقل از ترجمه واژه به واژه دانست و توضیح داد: این که تنها واژه ها را به زبان مقصد برگردانیم به هیچ وجه نمی تواند مفهوم فیلم را منتقل کند. از سوی دیگر، از بعد روانی ماجرا نیز نباید غافل شد. وقتی یک کمپانی در میان مخاطبان خود اعتبار کسب می کند، آن ها ناخود آگاه به ترجمه او اعتماد کرده و با خیال راحت زیر نویس و یا دوبله را می بینند. این روزها فیلم های زیر نویسی می بینم که کاملا غیر حرفه ای است و نمی تواند نظر مخاطبان را جلب کند.