تيترآنلاين - نمایش‌های دردناکی که به نام جشنوار‌ه‌های بین‌المللی اجرا می‌شود و هیچ بازدهی ندارد

صفحه اصلی سياسی اجتماعی اقتصادی فرهنگي دانش و فناوري گزارش تصويری

داخلی

آرشيو گفتگو

امور فرهنگي

کد مطلب : 3501

توصيه مطلب

نمایش‌های دردناکی که به نام جشنوار‌ه‌های بین‌المللی اجرا می‌شود و هیچ بازدهی ندارد

یک شاعر انقلابی از وضعیت بحرانی و توهین آمیز ممیزی و اعمال سلیقه در معاونت فرهنگی ارشاد گلایه کرد

تاريخ انتشار: پنجشنبه ۱۹ آبان ۱۳۹۰ ساعت ۲۱:۵۶

نمایش‌های دردناکی که به نام جشنوار‌ه‌های بین‌المللی اجرا می‌شود و هیچ بازدهی ندارد

یک شاعر انقلابی از وضعیت بحرانی و توهین آمیز ممیزی و اعمال سلیقه در معاونت فرهنگی ارشاد گلایه کرد.

به گزارش تيترآنلاين ، عبدالجبار کاکایی، ترانه سرا در گفت و گو با خبرنگار ادبی خبرگزاری سینمای ایران گفت: مدیریت تازه معاونت فرهنگی ارشاد، از زمان تصدی این شغل، منشا تغییر خاصی نبود. البته به جز یک سری نمایش های تبلیغاتی، مانند توهماتی که به اسم فعال کردن حوزه شعر بار ها شنیده ایم. نمایش های دردناکی که به نام جشنواره های بین المللی اجرا می شود و هیچ بازدهی ندارد. پیش از این هم گفته ام اصلا در ظریفت و حوصله این افراد نیست که تمام جریان های ادبی موجود را یک جا جمع بکنند.

وی افزود: خصومت این گروه با برخی جریان ها در ادبیات و لحن گفتارشان کاملا پیدا است زیرا به نام بازگشت به ارزش های اول انقلاب، بازگشت به تعصبات و قشری گری ها به اسم اصولگرایی دارند. من نمی دانم انتصاباتی مانند قائم مقام شعر چه معنایی می تواند داشته باشد. آیا شعر باید با چنین حرکتی برجسته شود یا این که خود ادبیات باید اتحادیه های صنفی اش را قوی کند. ادبیات باید قائم به خودش باشد.

این شاعر، درباره همایش شاعران ایران و جهان نیز توضیح داد: من تنها جسته و گریخته اخبار این رویداد را از رسانه ها خواندم و البته هیچ تمایلی هم به حضور در چنین مجامعی ندارم. چون اگر قرار بود منشا اتفاقی باشد ما باید این اتفاق را در سطح جامعه ادبی حس می کردیم. میهمانان خارجی این رویداد عموما از دانشجویان بخش بین الملل دانشگاه های داخلی هستند که به اسم شاعر بین المللی به مردم معرفی می شوند. به همین خاطر است که ما در بخش ترجمه شعر، تغییری را در حوزه نشر و کتاب نمی بینیم.

کاکائی، با بیان این که عروق فرهنگ در حال مسدود شدن است گفت: این انسداد عروق با توهم این که فرهنگ در دست بیگانه افتاده است، آغاز شد و تقریبا در تمام مجاری فرهنگی، فیلترها گسترده شد و همه این ها باعث شد خیلی از شاعران و نویسندگان متعهد به انقلاب اسلامی احساس کنند که دیگر در این سیستم جایی برای کار ندارند. در این موج اخیر، حتی روشنفکران مذهبی هم عقب نشسته اند و حاضر نیستند مسئولیت این فرهنگ عجیب و غریب را به عهده بگیرند.

او ممیزی های اعمال شده روی ترانه را کاملا غیر عاقلانه دانست و گفت: مردم هوشمند تر از این حرف ها هستند که نیاز به فیلتر داشته باشند. زمانی هم که در شورای ترانه حضور داشتم از همکارانم می خواستم که آن جا کار علمی بکنند و نظارت را به عهده مردم بگذارند. شاید در حوزه کودک و نوجوان بتوان گفت به اعتبار سن و سال صلاحیت عقلی مخاطبان کافی نیست ولی برای مخاطب بزرگسال دیگر نمی توان چنین ادعایی داشت. حبس کردن فکر جلوی خلاقیت اندیشه را می گیرد. اصلا جرات تولید ترانه های اجتماعی، به خاطر سخت گیری های اخیر در شاعران ما وجود ندارد. به طور کلی شعر و موسیقی ما به سمت کوچه بازاری می رود.