تيترآنلاين - نوروز و آمدن سال نو را بدون سفره هفت سين نمي توان تصور کرد و اين سفره زيبا و دوست داشتني در ميان همه خاطرات نوروزي که در ذهن ما نقش مي بندد جايگاه ويژه اي دارد . 

سفره‌هاي نوروزي يکي از آيين‌هاي مشترک مراسم عيد نوروز در بين مردمي است که آن را جشن مي‌گيرند، در بسياري از نقاط ايران، جمهوري آذربايجان و برخي از نقاط افغانستان، سفره هفت سين پهن مي‌شود. 

اما عاملي که نوروز را از ديگر جشن هاي ايران باستان جدا کرده و باعث ماندگاري آن تا به امروز شده است، فلسفه وجودي آن يعني زايش و نو شدن است که همزمان با سال جديد در طبيعت نيز ديده مي شود و هفت سين يکي از نماد هايي است که همواره در اين ايام باعث ياد آوري جشن نو شدن و همگام شدن انسان ها با طبيعت، همزمان با آمدن بهار است .

اين سفره معمولاً چند ساعت مانده به زمان تحويل سال نو آماده مي شود و بر صفحه اي بلندتر از سطح زمين چيده مي شود. 

نشستن کنار سفره هفت سين در لحظه تحويل سال نو علاوه بر جمع کردن افراد در کنار همديگر باعث انتقال سنت ها و رسومي است که تا کنون با گذشت هزاران سال از خاطرمان نرفته اند و هر کسي در طول تاريخ با نشستن در کنار اين سفره آداب و سنت هايي را مي آموزد که بعد ها آيندگان از او ياد خواهند گرفت .

پهن کردن سفره هفت سين در ايران آداب و رسوم خاصي دارد، روي سفره آينه که نشانه روشنايي است ، شمع که نشانه نور و درخشش است و يک کاسه آب که نشانه پاکي مي‌باشد، مي گذارند. 

در اين سفره هفت چيز قرار مي‌گيرد که با حرف سين آغاز شده باشد، مانند سيب، سرکه، سمنو، سماق، سير، سنجد و سبزه . 

براي زيبايي سفره از سنبل استفاده مي‌کنند و اين جزء سين‌هاي هفت سين به حساب نمي‌آيد و براي تزئين سفره از تخم مرغ رنگ شده استفاده مي‌شود. 

تمامي هفت عنصري که چيده مي‌شود يک معني خاص را نيز به همراه دارند، مثلا سيب نماد زيبايي و تندرستي است، سنجد به روايتي نماد عشق و دلباختگي است و از مقدمات اصلي تولد و زايندگي و سبزه نماد شادابي و سرسبزي و نشانگر زندگي بشر و پيوند او با طبيعت است.

همچنين سمنو نماد زايش و باروري گياهان است و از جوانه هاي تازه رسيده گندم تهيه مي شود ، سکه به نيت برکت و درآمد زياد انتخاب شده ، سماق و سير نيز سمبل شفا و سلامتي و محرک شادي است.

آب و ماهي، نشانه برکت در زندگي هستند و ماهي به عنوان نشانه اسفند ماه بر سفره گذاشته مي شود.

کتاب مقدس هم يکي از پايه هاي اصلي سفره نوروزي است و پس از ورود اسلام به ايران کتاب قرآن نيز بر روي سفره قرارداده مي‌شود و در اديان ديگر هر خانواده اي به تناسب مذهب خود، کتاب مقدسش را بر سفره مي گذارد .

همچنين ايرانيان ديوان حافظ را نيز بر سر سفره هفت سين مي گذارند و در هنگام تحويل سال تفالي به آن مي زنند . 

شاخه هاي سرو، دانه هاي انار، گل بيدمشک، شير نارنج، نان و پنير، شمعدان و... را هم مي توان جزو اجزاي ديگر سفره هفت سين دانست. 

علاوه بر اين، سفره هفت شين در ميان زرتشتيان، و سفره هفت ميم در برخي نقاط واقع در استان فارس در ايران متداول است و در جمهوري آذربايجان نيز بدون توجه به عدد هفت، بر روي سفره‌هاي نوروزي خود، آجيل قرار مي‌دهند.

در بسياري از منابع تاريخي آمده است که "هفت سين" در ابتدا "هفت شين" بوده و بعدها به اين نام تغيير يافته است که شمع، شيريني، شهد (عسل)، شمشاد، شربت و شقايق يا شاخه نبات، اجزاي تشکيل دهنده سفره هفت شين بودند.

هر يک از اجزاي هفت سين نمادي از زندگي و طراوت و شادابي اند و همگام با آمدن بهار از ما مي خواهند تا نو شويم و همراه با طبيعت سال خود را با رويش و بالندگي آغاز کنيم . 

يادمان نرود که هر يک از نماد هاي بر سر سفره هفت سين نشانگر تحقق خواسته ها و آرمان هايي هستند که شايد در لحظه تحويل سال نتوانيم همه ي آنها را در ذهن متصور شويم اما نشستن در کنار سفره هفت سين خود کافي است تا همين عناصر که از دل طبيعت آمده اند با قوانين طبيعت آنچنان درآميزند تا آنچه را که بهترين است را براي ما رقم بزنند ... 

نرم ، نرمک مي رسد اينک بهار ، خوش به حال روزگار ...

سال نو مبارک