ظاهراً مجلسيها آمادگي روبرو شدن با مواضع تهاجمي رئيسجمهور را نداشتند وسوالات مطرح شده نيز با طرح سوالاتي جديد مبهمتر باقي ماند!
تاريخ انتشار: پنجشنبه ۲۵ اسفند ۱۳۹۰ ساعت ۱۳:۱۸
روز موعود فرا رسيد و سرانجام رئيسجمهور براي پاسخگويي به سوال نمايندگان، به مجلس رفت. سوالي که مطرح شد، خود به يکي از بزرگترين چالشهاي مجلس هشتم تبديل شده بود. در اين مدت چانهزني بسياري صورت پذيرفت. «طرح سوال» ريزشها و رويشهاي زيادي را به خود ديد.
از نظر تيپشناسي، نمايندگان در نحوه برخورد با طرح سوال، سه دسته بودند: گروهي به دليل حمايت از دولت، سوال از رئيسجمهور را صحيح نميدانستند؛ به عبارتي، آن را بدعتي در تاريخ قانونگذاري برميشمردند و انگيزه طراحان را تخريب دولت قلمداد ميکردند. گروهي هم در نقطه مقابل، عزم خود را براي مطرح شدن سوال جزم کرده بودند و طرح آن را عاملي براي حفظ حيثيت مجلس تلقي ميکردند. درنهايت، دسته سوم که خود جزو منتقدين هستند طرح سوال را به صلاح نميدانستند.
تکليف گروههاي اول و دوم روشن و نوع آرايش و صفبندي آنان در جلسه ديروز مشهود بود اما اکنون که طرح سوال به مرحله اجرا درآمده و شيوه پاسخگويي رئيسجمهورو پاسخهاي او عدهاي را شگفتزده کردهاست، دلايل مخالفت گروه سوم نمايان ميگردد؛ اين گروه که خود از منتقدين دولت به حساب ميآيند، معتقد بودند که با توجه به فرم و روشي که براي طرح سوال در پيش گرفته شد، چيزي روشن نميگردد. شايد هم آنان به توانايي و شگردهاي دکتر احمدينژاد در انداختن توپ به ميدان رقيب واقف بودند! احمدينژاد در مناظرات رياست جمهوري سال 88 نشان داد که همواره چيزهايي براي رو کردن دارد و از «برگ«هايي استفاده ميکند که رقبا هيچگاه انتظارش را ندارند.
در جلسه ديروز به همان اندازه که علي مطهري با طمأنينه و گاهي با لکنت سوالات خود را طرح کرد، احمدينژاد نيز با صراحت و با موضعي تهاجمي از عملکرد خود و دولتش دفاع نمود. رئيسجمهور حاضر نشد حتي از دو دقيقه وقتي که مطهري اضافه، لحاظ کرده بود بگذرد. ظاهراً مجلسيها آمادگي روبرو شدن با مواضع تهاجمي رئيسجمهوري را نداشتند.
آنان که بخش اعظمشان به دليل شکست در انتخابات، دل و دماغ کافي ندارند، تصور ميکردند که در جلسه ديروز با ملاحظاتي که آقاي مطهري دارد و با رعايت آداب و همچنين طرح يک سلسله مباحث کلي، درنهايت رئيسجمهور هم به سهولت و تسامح اين جلسه را سپري خواهد کرد.اما زماني که با طعنهها و تهاجمات جدي با قالب شوخي احمدينژاد روبرو گشتند، متوجه شدند که کاش به حرف و نصيحت دسته سوم همکاران خود گوش ميکردند و عطاي سوال از رئيسجمهور را به لقايش ميبخشيدند.
حال، رئيسجمهور حرفهايش را زده و طعنههايش هم به اندازه کافي مجلسيها را عصباني کردهاست؛ سوالات مطرح شده نيز با طرح سوالاتي جديد مبهمتر باقي ماند! نه مجلس قانع شد و نه بر معلومات مردم چيزي افزوده شد. در عين حال مشخص شد که تاکتيکهاي احمدينژاد در بايکوت رقيب پايانناپذير است. بنابراين با توجه به پايان جلسات مجلس هشتم در سال 90 و اينکه ادامه کار اين مجلس در سال 91 چندان پردوام نخواهد بود، برآورد نگارنده اين است که جلسه ديروز تاثير چنداني بر روند امور نخواهد گذاشت.
تنها اثر اين جلسه شايد تحتالشعاع قرار دادن لوايح بودجه 91 باشد؛ مجلس با بيرمقي در حال بررسي لايحه بودجه 91 با هزار و يک اما و اگر است. حاشيههاي جلسه ديروز نه فقط بهزعم رئيسجمهور محترم بر صميميت شب عيد نيفزود که هيچ، باب گله و انتقاد را هم بيش از پيش گشود. در عين حال اين حاشيهها، اين تهمانده انرژي نمايندگان را هم تحليل خواهد برد.