تيترآنلاين - بيست و پنج ميليون نامه را كي و در چه زماني بايد بخواند؟

بيست و پنج ميليون نامه را كي و در چه زماني بايد بخواند؟

اگر چرخ امور درست بچرخد، اگر مملكت مرتب و منظم باشد، چه نيازي به عريضه نويسي به رئيس جمهور است؟

تيترآنلاين - در خبرها خواندم يكي از مسؤولان نهاد رياست جمهوري اعلام كرده 25 ميليون نامه و مراجعه حضوري حاصل سفرهاي استاني دور اول و دوم هيأت دولت بوده است.
ايسنا خبر داده؛ آقاي محمديان با اعلام اينكه در دور اول سفرهاي استاني رئيس جمهوري هفت ميليون و 400 هزار نامه شامل پيشنهاد، شكايت، انتقاد و بيان احساسات نسبت به رئيس جمهوري به نهاد رياست جمهوري رسيده، افزوده است؛ در دور دوم سفرهاي استاني اين ميزان به هشت ميليون و چهارصد هزار نامه رسيد كه با در نظر گرفتن مراجعات حضوري رئيس جمهوري و نامه هاي اعلام شده تعداد نامه ها و مراجعات دور اول و دوم سفرهاي استاني به 25 ميليون مي رسد!
آقاي محمديان نگفته اولاً تعداد اعلام شده نامه ها چرا اين قدر سر راست و دقيق است. 7 ميليون و 400 هزار نامه بار اول و هشت ميليون و 400 هزار نامه بار دوم! چه مي شد اگر اعلام مي شد تعداد نامه ها در دور اول سفرهاي استاني 7 ميليون و 465 هزار و 297 فقره و بار دوم مثلاً 8 ميليون و 393 هزار و 576 فقره بوده است. اصلاً رقم رند كلي شبهه برانگيز است. چرا رقم دقيق را اعلام نفرموده اند؟ گذشته از آن اي كاش ايشان توضيح مي داد از اين تعداد 25 ميليون (البته من نفهميدم 7 ميليون و 400 هزار و 8 ميليون و 400 هزار كه جمعش مي شود 15 ميليون و 800 هزار آن ده ميليون بعدي كجا رفتند؟
آقاي محمديان گفته اند با در نظر گرفتن تمامي مراجعات حضوري و نامه هاي اعلام شده تعداد نامه ها و مراجعات دور اول و دوم به 25 ميليون مي رسد، مفهوم اين كلام اين است كه رئيس جمهور ده ميليون ملاقات حضوري هم داشته اند؟!
چطور ايشان توانسته اند با ده ميليون نفر ديدار كنند؟ در چه مدت زماني؟ آخر ارقام و تواريخ دقيق تري هم براي مورخان حال و آينده مورد نياز است.
چرا آقاي محمديان اعلام نكرده اند سرانجام اين 15 ميليون نامه و آن ده ميليون مراجعه چه شده است. رسم چنين است كه وقتي آمار مي دهند بگويند از آن 15 ميليون و هشتصد هزار نامه، چهار ميليونش مورد اقدام قرار گرفت و به نتيجه رسيد. هفت ميليون در دست پيگيري است. شش ميليون به مراجع رسيدگي كننده ارجاع شد و چنين و چنان و دو سه ميليون هم بيهوده بود كه كنار گذاشته شد. همين طور در مورد آن ده ميليون كمي عجيب به نظر مي رسد.
آقاي دكتر احمدي نژاد وقت كرده باشد در كوران و بحبوحه اين همه كارها و گرفتاريها آنها را از نزديك ديده باشد بايد توضيحات بيشتري داده مي شد.
فرض مي كنيم آقاي رئيس جمهور ده ميليون نفر مراجعه كننده حضوري را پذيرفته باشد. تا بيايند و داخل شوند و احوالپرسي كنند و شرح درد خود را بگويند دستكم شش- هفت دقيقه به طول مي انجامد شش، هفت هشت دقيقه هر كدام را در 10 ميليون ضرب بكنيد، رقمي درمي آيد سر آدمي سوت مي كشد!
اصلاً چه نيازي است اين گونه آمارهاي شك برانگيز داده شود كه مردم را به آمار بدگمان كنند.
آخر اين رئيس جمهور محترم كار ندارد؟ جلسه ندارد؟ ناهار نمي خورد؟ شام نمي خورد؟ سفرا را نمي پذيرد؟ با وزيران ديدار نمي كند؟ در جلسات تشريفاتي و اداري و فني مختلف شركت نمي كند؟ به سفرهاي خارجي نمي رود؟ آخر چطور او مي تواند اين همه نامه بخواند و زير هر كدام دستور بدهد؟ آمديم خودش دستور نداد و ديگران كه ايشان تعيين كرده دستور داده اند؟ خب نتيجه چي؟ اصلاً چرا بايد 16 ميليون نامه براي رئيس جمهور بيايد و ده ميليون هم مراجعه كننده حضوري داشته باشند؟
اگر چرخ امور درست بچرخد، اگر مملكت مرتب و منظم باشد، اگر مسؤولان از وزير و معاون وزير و استاندار و فرماندار و بخشدار و فرمانده نيروي انتظامي هر استان و رئيس كلانتري و قاضي دادگستري كارشان را درست انجام بدهند چه نيازي به عريضه نويسي به رئيس جمهور است؟ رئيس جمهور وظايفي دارد كه بايد انجام دهد. ادارات بايد به گونه اي رفتار كنند كه مردم از نااميدي دست به دامان رئيس جمهوري نزنند.آيا يك استاندار از استانهاي سي گانه ايران نمي تواند در استانداري يك روز يا دو روز در هفته جلسه ديدار با مردم بگذارد. حرفهايشان را بشنود و چون نماينده دولت در محل است مشكلاتشان را همانجا حل كند؟آيا مديران محلي نمي توانند اين كارها راخيلي آسان تر از زحمت سفر استاني رئيس جمهوري انجام دهند؟