بنده شعار دو بچه کافی است را قبول ندارم

26 فروردين 1389 ساعت 20:35

تنظیم خانواده در مقیاس خانوادگی، یکی از راه‌های برقراری تعادل میان توسعه اقتصادی اجتماعی و میزان رشد جمعیت است

تيترآنلاين - دکتر احمدی‌نژاد رییس جمهور ایران گفت : این مساله سیاست غلطی بود که غربی‌ها انتخاب کرده و امروز پشیمان هستند و سرمایه سنگینی برای حفظ هویت و فرهنگ خود می‌پردازند، چرا باید در مسیری قرار بگیریم که نتیجه آن مشخص است. 

رئیس‌جمهور با مقایسه امکانات فعلی کشور با ۳۰ و ۶۰ سال اخیر، آن را دلیلی برای «آمادگی کشور جهت افزایش جمعیت» دانست و گفت: داشتن دو فرزند و یک فرزند سیاست غربی است و قدیم با آن وضعیت افراد ۷ یا ۸ فرزند داشتند.

وی از آنچه که «سکوت علما» در رابطه دو فرزندی بودن خواند، انتقاد کرد و تاکید کرد که مخالف این است که دو بچه کافی است. 

بهتر است جهت آگاهي خوانندگان از بحث تنظيم خانواده به گوشه اي از تاريخچه اين امر توجه شود تا مشخص شود كه اين امر تنها انتخاب كشورهايي خاص يا غربي نبوده و تاريخي طولاني و بيشتر سابقه شرقي دارد تا غربي و بيشتر دانشمندان غربي بودند كه از اطلاعات و دانسته هاي دانشمندان شرقي در اين زمينه استفاده كردند تا اين كه اين امردر قالب برنامه تنظيم خانواده در جهت توسعه اقتصادي و اجتماعي كشورها و با همكاري تمام كشورهاي جهان پيگيري شود.

* تاریخچه تنظیم خانواده در جهان و ایران 

به گزارش سايت پزشكان بدون مرز، کنترل موالید از زمان‌های قدیم وجود داشته است. روند کنترل جمعیت و تنظیم خانواده به جوامع باستانی در نژادها و ادیان مختلف باز می‌گردد. بحث تنظیم خانواده به معنای تناسب فرزندان با امکانات و شرایط زندگی در کلیه تمدنها،سوابق کهن دارد.

مستندات باقی مانده ؛ سابقه کنترل موالید را ۴۰۰۰ سال قبل در مصر، ۱۶۰۰سال قبل در هند، ۱۳۰۰ سال قبل در چین و ۲۰۰۰ سال قبل در یونان و ایران نشان می‌دهد. تاریخ بشر وسایل و مواد فراوانی را به عنوان ابزار جلوگیری از حاملگی در خود ثبت کرده است؛ جوشانده، ریشه گیاهی، قرص‌هایی از باروت و جیوه، عسل حاوی زنبورهای مرده و … . ارسطو روغن سدر و روغن زیتون را برای کشتن اسپرم توصیه می‌نمود. در هندوستان ۲۰۰۰ سال پیش، از نمک سنگ که به روغن آغشته شده بود، استفاده می‌کرده‌اند.

ولی اغلب سیاست‌های جمعیتی با توجه به میزان بالای مرگ و میر در جهت افزایش زاد و ولد بوده است تا اینکه در دهه‌های پایانی قرن ۱۸ متفکرانی چون مانتوس به بعد اقتصادی و اجتماعی قضیه توجه و به بحرانی که به سبب فرزندآوری بی‌رویه قریب‌الوقوع خواهد بود، اشاره نمودند. به این ترتیب بحث کنترل موالید در انگلستان به سایر کشورهای اروپایی و امریکایی وارد گردید.

برنامه‌های تنظیم خانواده در مفهوم اخص در سطح جهانی قدمتی در حدود ۵۰ سال دارد. امروزه حدود ۸۵ درصد از کشورهای جهان سوم و قریب ۹۵ درصد از جمعیت آنها، از خدمات تنظیم خانواده حمایت می‌کنند. در جوامع صنعتی صددرصد زنان واجد شرایط، از برنامه تنظیم خانواده پیروی می‌نمایند، ولی فقط نیمی از زنان در کشورهای درحال توسعه از این تکنولوژی نوین، بهره‌مند می‌شوند. در سنگاپور ۷۰ درصد زنان از این روش‌ها استفاده می‌کنند.

در ایران تنظیم خانواده از حدود ۳۰ سال پیش به صورت رسمی پذیرفته شده است و سیاست‌های جمعیتی مبتنی بر تنظیم خانواده در ایران، طی دو مرحله اتخاذ و به مورد اجرا گذاشته شده است. مرحله نخست طی سال‌های ۱۳۵۷-۱۳۴۶ (پیش از انقلاب) و مرحله دوم از سال ۱۳۶۸ تاکنون.

در سال ۱۳۶۹ شورایی بنام شورای تحدید موالید با تصویب دولت و به ریاست وزیر بهداشت درمان و آموزش پزشکی تشکیل و در سال۱۳۷۰ با ایجاد اداره کل جمعیت و تنظیم خانواده، برنامه‌های جمعیتی گسترش یافت و در تاریخ ۲۶/۲/۷۲ قانون تنظیم خانواده مشتمل بر چهار ماده و دو تبصره در مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ دوم خرداد ماه ۱۳۷۲ به تأیید شورای نگهبان رسید.

تنظیم خانواده در مقیاس خانوادگی، وسیله‌ای برای فاصله‌گذاری بین فرزندان و تعیین تعداد فرزندان است و در مقیاس اجتماعی یکی از راه‌های برقراری تعادل میان توسعه اقتصادی اجتماعی و میزان رشد جمعیت است. البته جلوگیری از زاد و ولد، تنها راه حل توسعه یافتگی نیست بلکه یکی از راه‌ها می‌باشد که البته تعادل میان رشد اقتصادی و افزایش جمعیت را باید از جایی شروع کرد.

هزینه جلوگیری از تولد هر نوزاد به مراتب کمتر از مخارجی است که به ازای هر تولد یا به صورت خدمات عمومی مورد نیاز و تأمین سلامت- غذا- آموزش و غیره بشود. هدف نهایی طرح تنظیم خانواده ارتقاء سطح سلامت و بهداشت خانواده‌هاست. 

اهداف غیر مستقیم تنظیم خانواده

مراعات حقوق و آزادی زنان
عدم تخصیص دوران فعال و سودمند زنان صرفاً برای فرزند‌آوری و بچه‌داری بیشتر
فراهم سازی امکانات مشارکت فعال در جامعه
حفظ سلامت و نشاط کودکان
امکان تحقق شرایط مناسب ایفای نقش مادری و پدری
حفظ آزادی‌های فردی خانواده در تصمیم‌گیری
پیشگیری از سقط جنین‌های ناخواسته و غیر قانونی
پیشگیری از ارتقاء بیماری‌های ارثی به کودکان
تأمین ثبات خانواده بر اثر کاهش مشکلات و اختلافات خانواده.

کمیته کارشناسی سازمان بهداشت جهانی در سال ۱۹۷۱ تنظیم خانواده را چنین تعریف نموده است: تنظیم خانواده، روش اندیشه و زندگی است که بصورت داوطلبانه و بر پایه آگاهی، بینش و تصمیم‌گیری توسط افراد و زن و شوهرها در جهت ارتقاء بهداشت و بهزیستی خانواده‌ها اتخاذ می‌شود و از این رو در توسعه اجتماعی کشور، سهم مؤثری دارد.

بر این اساس تنظیم خانواده مشتمل بر اقدام‌‌هایی است که افراد و زوج‌ها را یاری می‌دهد تا از داشتن فرزند ناخواسته جلوگیری کنند، فاصله بین فرزندان خود را تنظیم کنند، زمان تولد فرزندان را با سن و شرایط دیگر خود تطبیق دهند و آگاهانه درباره تعداد فرزندان خود تصمیم بگیرند.

کد مطلب: 195

آدرس مطلب: http://titronline.ir/vdcicwaz2t1a3.bct.html?195