چهارشنبه سوری دیگر سوری نیست

باشگاه خبرنگاران , 22 اسفند 1390 ساعت 13:58

ایرانیان آخرین سه شنبه سال خورشیدی را با برافروختن آتش و پریدن از روی آن به استقبال نوروز می روند اما این سنت دیرینه مدتهاست به نوعي ...

ایرانیان آخرین سه شنبه سال خورشیدی را با برافروختن آتش و پریدن از روی آن به استقبال نوروز می روند اما این سنت دیرینه مدتهاست دردسر ساز هم شده. 

یک از آیین های سالانه ایرانیان چهارشنبه سوری یا به عبارت دیگر چارشنبه سوری است.

ایرانیان آخرین سه شنبه سال خورشیدی را با برافروختن آتش و پدیدن از روی آن به استقبال نوروز می روند.

چهارشنبه سوری جشن بهاری است که پیش از رسیدن نوروز برگزار می شود.

مردم در این روز برای دفع شر و بلا و برآورده شدن آرزوهایشان مراسمی را برگزار می کنند که ریشه اش به قرن ها پیش باز می گردد.

مراسم وپژه ی آن در شب چهارشنبه آخرسال صورت می گیرد و برای مراسم در گوشه و کنار کوی و برزن نیز بچه ها آتش های بزرگ می افروزند و از روی آن می پرند.

در ایران رسم است که پیش از پریدن آفتاب هر خانواده بوته های خار و گزنی را که از پیش فراهم کرده اند روی بام یا زمین حیاط خانه و یا درگذرگاه در سه یا پنج گله کپه می کنند با غروب آفتاب و نیمه تاریک شدن آسمان زن و مرد و پیرو جوان گرد هم جمع می شدند و بوته ها را آتش می زنند.

مراسم کوزه شکنی،‌قاشق زنی،‌و فال گرفتن ،‌آتش چهارشنبه سوری و در نهایت خوردن آجیل و مخلفات از دیگر رسوم در این چهارشنبه پایان سال است.

در تهران قدیم بوته های خشک را از بیابان های اطراف جمع آوری می کردند و با شتر به شهر می آورند و در محلات مختلف می چرخاندند.

پس از غروب خورشید بوته های خشک جمع می کردند و با آن ها آتش درست می کردند که همه باید از روی آن می پریدند.

در شیراز به دو شب چهارشنبه سوری گفته می شد یک چهارشنبه آخر ماه اسفند، چهارشنبه آخرسال و دیگری چهارشنبه آخر ماه صفر.

با توجه به ارادتی که شیرازیان به حافظ دارند در شب چهارشنبه سوری دور هم جمع می شدند و از دیوان حافظ فال می گرفتند.

در آخرین سه شنبه سال در گیلان هم مانند سایر استان های ائین های خاصی اجرا شود در شب چهارشنبه سوری، اسپند و گلاب و شمع حتما باید در خانه باشد.

گیلانی ها خاکستر آتش افروز شب چهارشنبه سوری را صبح چهارشنبه پای درخت ها میریزند و معتقدند که درختنها بارور می شوند.

در بسیاری از ایل ها و در نقاط کوهستان ایران از جمله دهکده های کوهستانی گیلان و مازندران که به آداب و سنن ایران باستان دلبستگی بیشتری دارند مراسم چهارشنبه سوری را بسیار باشکوه برگزار می کنند.

در بسیاری از روستاهای استان مرکزی رسم به این است که جوانان که نامزد دارند از روی بام خانه دفتر شال خود را به پایین می اندازند و دختران در گوشه شال شیرینی و تخمه می پیچند.

در آذربایجان برخی از جوانان و نوجوانان آذربایجانی با برداشتن شال یا بوته ای خود را برای اجرای این رسم قدیمی آماده می کنند.

و با یک تاریک شدن هوا به خانه دوست و آشنا می روند و شال خود را آویزان می کنند طوری که دیده نشود اما آئین چهارشنبه سوری تنها به آتش افروزی بسنده نمی شود.

خانه تکانی پس از چهارشنبه سوری خریدن،آئینه و کوزه نو،‌چراغانی، خرید اسپند دانی،‌فراهم کردن و خوردن اجیل هفت مغز، فال گوش ایستادن، شکستن گردو،گفتن آرزوها به آب،‌رنگ کردن خانه و.... همه و همه از مراسم این روز است.

جشن سوری یا چهارشنبه سوری جشن برپایی آتش است و جشن آتش در تمام کشورها مرسوم است.

اما ایرانیان با سلیقه خود این جشن را زیباتر برگزار می کنند.

می توان چهارشنبه سوری را یک جشن بومی دانست که تمام مردم ایران با ادیان مختلف در آن شرکت می کنند.

همچنین می توان چهارشنبه سوری را جشنی متعلق به ایران باستان و پیش از زرتشتیان دانست که در طی زمان مراسم دیگری به آن افزوده شده است.

ایرانیان برای آتش احترام قائل بودند و آن را نشانه ای از حضور خدا می دانستند.

این امر یکی از دلایل حضور آتش در جشن های ایران از جمله چهارشنبه سوری است.

چون ایرانیان زودتر از تمام اقوام به ستایش خداوند پرداختند به همین دلیل بیشترین های ما تا حدودی ریشه بینی پیدا کرده است.

اما حالا چهارشنبه سوری که می رسد دوباره ترس و هیجان وجودمان را فرا می گیرد.

صدای مهیب و گوشخراش و خطرناک از دور و نزدیک به گوش می رسد و تو هیچ شباهتی بین آن چه که هست و آن چه که باید باشد نمی بینی.

سرخی زیبا و نه چندان مهربان آتش جای خود را به صدای مواد منفجره ای می دهد که سلامت را به خطر می اندازد و مادران و پدران تا دیر وقت نگران جگر گوشه هایشان هستند که در جست و جوی شادی و نشاط به استقبال حادثه رفته اند.

امید است که این سنت و جشن دیرینه این سال حادثه آفرین نباشد

کد مطلب: 4319

آدرس مطلب: http://titronline.ir/vdci.za5ct1ap3bc2t.html?4319