تيترآنلاين - وقتی گردشگری تعریف جامع ندارد سفرهای خارجی افزایش می‌یابد

وقتی گردشگری تعریف جامع ندارد سفرهای خارجی افزایش می‌یابد

وقتی به شمال ایران می‌رویم، می‌بینیم دریای ما به یکسری فضاهایی در حدود ۱۰۰ در ۵۰ متر محدود می‌شود که از نظر پذیرایی از مسافران به‌شدت غم‌انگیز است و نام آن را هم گذاشته‌ایم «طرح دریا».

تيترآنلاين- یک عضو فراکسیون گردشگری مجلس شورای اسلامی معتقد است؛وقتی گردشگری در کشور ما به چند مورد خیلی محدود خلاصه شده و تعریف جامعی از گردشگری برای مردم نداده‌ایم، طبیعی است که میزان سفرهای خارجی مردم افزایش یابد.

ابوالفتح نیکنام در گفتگو با ایسنا؛ درباره‌ی افزایش میزان سفرهای خروجی از کشور‌،با اشاره به این‌که به ازای تمام آدم‌های دنیا،جاذبه‌ی گردشگری وجود دارد‌، بیان کرد‌:‌ گردشگری یک صنعت بسیار پیچیده‌ است و به همین دلیل، یک مدیریت کاملا توانمند و باتجربه می‌خواهد تا این مهم را هدایت کند و جواب گردشگران کشور را بدهد؛‌ اما در عمل می‌بینیم گردشگری ما به چند مورد خیلی محدود مانند رفتن به طبیعت، کنار دریا و زیارت خلاصه شده که البته زیارت بیشتر نوعی عبادت است و بقیه‌ی موارد به‌درستی سازمان‌یافته نشده‌اند.

او با انتقاد از این‌که حتی در مکان‌های تاریخی هم به‌درستی شرایط برای گردشگران فراهم نیست، گفت‌: چندی پیش که به شیراز رفته بودم، چون نماینده‌ی مجلس شورای اسلامی بودم، فردی از سازمان میراث فرهنگی‌ آثار باستانی شیراز را برای ما معرفی کرد، وگرنه پیش از آن فقط به‌عنوان یک تماشاگر، آثار تاریخی را می‌دیدیم.

وی با تأکید براین‌که با توجه به پیچیدگی‌های گردشگری، درعمل هیچ اقدام مهمی برای تعریف جامع آن انجام نداده‌ایم، ادامه داد:ما از طریق تلویزیون، تفریحات دریایی را نشان می‌دهیم و مردم دنیا نیز از این نوع تفریحات استفاده می‌کنند، ولی وقتی به شمال ایران می‌رویم، می‌بینیم دریای ما به یکسری فضاهایی در حدود ۱۰۰ در ۵۰ متر محدود می‌شود که از نظر پذیرایی از مسافران به‌شدت غم‌انگیز است و نام آن را هم گذاشته‌ایم «طرح دریا». تفریح در این مناطق فقط به این محدود می‌شود که مردم تنی به آب بزنند و برگردند، آن هم در جاهایی که سرنگ و اشیای دیگری مانند آن را می‌توان دید. در واقع، هیچ چیز دیگری در گردشگری دریا وجود ندارد.

نماینده‌ی مردم تنکابن در مجلس اظهار کرد:در ایران رودخانه‌هایی وجود دارند که آن‌ها را برای مسافران و تفریح و لذت آن‌ها می‌توان سامان‌دهی و تجهیز کرد؛ اما اجرای چنین برنامه‌هایی را کمتر می‌بینیم. به‌طور مثال، در تنکابن منطقه‌ای به‌عنوان منطقه‌ی ویژه‌ی گردشگری معرفی شده است، اما دریغ از کم‌ترین تعریفی که از گردشگری در این محل شده باشد. هم‌چنین در رامسر، فرودگاه بین‌المللی بزرگی در حال راه‌اندازی است، ولی می‌بینیم اقدامی برای گردشگران خارجی که می‌خواهند به رامسر وارد شوند و امکاناتی که باید برای آن‌ها فراهم باشد، دیده نمی‌شود.

نیکنام در ادامه بیان کرد:‌به این ترتیب، وقتی چنین نگاه پیش پا افتاده و پرطمطراقی از گردشگری داریم و از آن سو، یک سازمان بزرگ هم داریم با افراد زیادی به‌عنوان مسؤولان گردشگری که حق‌العضو می‌گیرند و در واقع حق‌العمل نمی‌گیرند، با افزایش‌ سفرهای خروجی مردم روبه‌رو می‌شویم.

او گفت:‌ برخی مردم چه از ایران و چه از نقاط مختلف دنیا، وقتی می‌بینند در اسپانیا گاوها را ول می‌کنند و آن‌ها می‌توانند خودشان را با شاخ گاو درگیر کنند یا می‌توانند مراسم پرتاب گوجه داشته باشند، تصمیم می‌گیرند به آنجا بروند. حتا در برخی کشورهای دیگر می‌بینیم که مسیرهای ویژه‌ای برای اسب‌سواری خانواده‌ها وجود دارد و خانواده‌ها در کنار یکدیگر می‌توانند از چنین فرصت و تفریحی استفاده کنند. وقتی چنین شرایطی وجود دارد، مردم ایران چقدر می‌توانند به کیش بروند و اجناس بنجل بخرند؟

نیکنام اضافه کرد: ‌ما باید یک مدیری برای گردشگری داشته باشیم که قادر باشد، تعریفی از گردشگری ارائه دهد تا مردم بدانند در قالب آن تعریف، کجا قرار دارند. ما مدیری می‌خواهیم که دست کم بتواند گردشگری را تعریف کند.