تيترآنلاين - سريالهاي 3 ريالي سيما و انتقادهاي روي يخ!

ژنرال هاي رسانه اي ما يا همچنان در فضاي دهه 60 و 70 سير مي کنند و يا هنوز به اين باور نرسيده اند که حالا آنان در صف نخست نبردند

در روزگاري که رفتن به جنگ ملت ها و يا از نگاهي ديگر دفاع ملت ها ديگر کمتر با توپ و تانک است و نبرد خلاصه مي شود در فعاليت هاي سايبري و رسانه اي و صد البته فضاي نبرد هم از خاکريز جبهه ها و سنگربندي ها منتقل شده است به روي پشت بام ها و ديش ها و آنتن هاي گيرنده و سيگنال هاي تلويزيوني ، اين يک تراژدي خواهد بود اگر يک ملت از سلاح و زمين نبرد کم بياورد و ضعفش آنچنان عيان شود که با چند حرکت تاکتيکي بي آنکه بفهمد يا خوب درک کند آنچنان مقهور فرهنگ و حتي بي فرهنگي ملل متخاصم شود که خيلي راحت و زود بتوان بر شيپور پايان کارزار البته به سود دشمن دميد .

زياده سياه نمايي نکرده ايم ! اگر بگوييم آنچه آمد شرحي است بر حال زار اين روزهاي ما.

ژنرال هاي رسانه اي ما يا همچنان در فضاي دهه 60 و 70 سير مي کنند و يا هنوز به اين باور نرسيده اند که حالا آنان در صف نخست نبردند.

حالا که شب ها فارسي وان و من و تو و بي بي سي برايمان در باکس هاي متعدد خوراک تهيه مي کنند يکي آکادمي موسيقي آن خواننده کاباره هاي قبل از انقلاب راه انداخته و يا زنان و مردان غريبه را به خانه يکديگر به شب نشيني مي فرستد يا آن بنگاه سخن پراکني آنقدر خبرهايش را به صورت حرفه اي تکرار مي کند که ديگر باورمان مي شود که اسد ديکتاتور است و اوباما فرستاده نجات از سوي خداوند متعال يا آن ديگري که آنقدر خيانت هاي زن و شوهري را به رخمان مي کشد که کم کم يادمان مي رود که اينجا ايران است و ما مسلمان! رسانه ملي ما اما هنوز در دهه 60 و 70 سير مي کند و همچنان بر اين انديشه استوار که با "نصر الله رادش و سعيد آقاخاني "ساعت خوش راه بياندازد" و با خان دايي جون خان دايي جون مردم را ميخکوب مانيتور تلويزيون کند.

هنوز فکر مي کنند با اين سريال هايي که نام طنز دارند و ما البته هر چه گشتيم چيزي جز حرف هاي بي ربط و شوخي هايي که صدها بار در فيلم ها و سريال هاي دهه هفتاد دستمالي شده اند چيزي نديدم مي توانند به نبرد آن رسانه ها بروند.

يا سريال هايي مي سازند که عالم و آدم را از هرچه هست و نيست سير مي کنند و هر شب مردم دستمال به دست را به پاک کردن گوشه چشمانشان مشغول مي سازند و دست آخر آنچنان شور ماجرا در مي آيد که 30 قسمت پاياني را قيچي مي کنند و با ماستمالي سرو ته برنامه را هم مي آورند و يا اينکه مثلا طنز مي سازند و عالم هنر را درباره مفهوم طنز و طنازي به شکي عظيم فرو مي برند.

در اين ميان البته تمام انتقادها هم روي يخ نگاشته مي شوند و هيچ وقت و هيچ کجايي توفيقي از جنس توجه نمي يابند که لابد همه سياه نمايي مي کنند و مقصودشان سياسي است.

حالا اين چه انتظاري است که مي خواهند مردم به آن برنامه هاي باکس بندي شده بر روي حساب و کتاب ،توجه نکنند و سريال هاي 3 ريالي وطني را ببينند خود يک طنزي است که اگر طنازان رسانه ملي بر اساس آن برنامه بسازند بي شک مخاطباني بيش از حد تصور و يا لااقل بيش از 2 سريال مثلا طنز شب هاي اخير خواهد داشت.

شايد هم اگر بخواهيم خوش بين باشيم ذهنشان فارغ از اين تفکر است که اگر برنامه ها برنامه هاي خوبي باشد و بر اساس متون فاخر و حرفه اي ديگر نيازي به برادران محترم ناجا نيست که خطر به جان بخرند و با راپل ديش ها را از پشت بام ها جمع کنند که اگر آنچنان که نوشتيم شود و رويايمان محقق گردد خود مردم ديش ها را از پشت بام ها پرت خواهند کرد.

ناگفته پيداست که اين سريالها اگر چه لقب و صفت 3 ريالي يافته اند اما بودجه هاي صدها ميليوني را به خود اختصاص داده اند.
نکته آخر اينکه مي دانيم اين نقد نيز چون ساير نقدها بر روي يخ نوشته شده است اما گفتيم که گفته باشيم.همين!