تيترآنلاين - پوشيه زنان در كشورهاي همجوار

برقع را بيشتر علماي اعلام واجب نمي‌دانند و به سمت استحباب آن رفته اند، ولي اين نگراني را بعضي مطرح مي‌كنند كه آنچه در فرانسه و اروپا مي‌گذرد،

تيترآنلاين - شيخي است در عربستان به نام «عبدالرحمن البراك» كه عنوان استادي در دانشگاه اسلامي «امام محمد بن سعود»، را به يدك مي‌كشد. او خبرنگاران و روزنامه نگاران را جنود ابليس وسربازان اهريمن خوانده است، چون با فتواي اخير او مخالفت و از آن انتقاد كرده اند. جناب شيخ فتوا داده است كه زنان مسلمان نه فقط بايد در برابر نامحرم صورت خود را بپوشانند، بلكه براي حفظ تستر و پوشش بيشتر، بايد در برابر زنان نيز پوشيه از صورت برندارند.

اينكه از كجاي شرع اقدس فهميده مي‌شود كه زن بايد در برابر زن هم برقع بيندازد، موضوع انتقاد يكي دو مقاله نويس بود كه شيخ عربستاني آنها را سرباز اهريمن خوانده است. به بركت گسترش وسائط يا وسايل ارتباط جمعي، فتواهاي جديد و شاذ بلافاصله به گوش همه مي‌رسد و جواب‌هايي هم به آن داده مي‌شود؛ و جنگ فتواها در رسانه‌ها بالا گرفته است. از آن طرف هم بشنويد كه در مصر و عربستان كساني پيدا شده‌اند كه اصل حجاب زنان را منكر شده‌اند.

هنوز هم فتواي رضاع كبير دردسر ساز است. قبلاً يكي از مشايخ مصر چنين فتوا داد كه مرد بزرگ هم مي‌تواند محرم رضاعي شود و فقط به كودك شيرخوار محدود نمي‌شود. اين فتوا چنان جنجالي به پا كرد كه درس آن شيخ در الازهر تعطيل شد و او را مجبور كردند كه سخن خود را پس بگيرد، ولي داستان ادامه پيدا كرد و شيخ ديگري در عربستان پيدا شد و گفت كه نامحرمان در ادارات و غيره، مي‌توانند محرم رضاعي شوند و حكم دين همين است و ابن تيميه هم قرنها پيش بر آن صحه گذاشته است.

شيخ ديگري در مسجد الحرام پيدا شد كه فتوا داد هر نوع موسيقي حلال است. او را از امام جماعتي مسجد برداشتند و به يكي از شهرهاي دور فرستادند و فتوا هم دادند كه پشت سر چنين فردي نماز خواندن صحيح و بريء الذمهًْ نيست. او هم طرفداراني دارد كه از حالا نقشه كشيده‌اند شب‌هاي ماه مبارك رمضان، نماز تراويح را پشت سر او بخوانند تا ديگران حساب كار را بكنند. قبلاً در عربستان شيخي بود «بن باز» نام كه چشم زن را عورت او مي‌دانست و ستر عورت را واجب و بر پوشيدن برقع فتوا مي‌داد.

اين حال عربستان است، ولي درسوريه زنان برقع‌پوش را از ثبت نام و ورود به دانشگاه منع كرده‌اند، بدون آنكه دليلش را بگويند. سال‌هاست كه در سوريه حجاب براي دختران دانش آموز در محيط آموزشي ممنوع است، ولي در دانشگاه‌ها اختياري بود. براي همين هم متدينان رو به مدارس خصوصي آوردند تا از اين بليه مصون بمانند. زنان محجبه در كادر آموزشي نيز به جاهاي دور منتقل شده‌اند. در تونس كشف حجاب اجباري است و تركيه نيز با آن مشابه.

در فرانسه پوشيدن برقع را براي زنان ممنوع كرده‌اند؛ مي‌گويند شايد براي حفظ امنيت تروريستي در پشت برقع پناه گرفته باشد. توجيه ديگري هم مي‌آورند كه در فرانسه نبايد لباس و علامتي پوشيد كه نشان از دين و مذهبي خاص داشته باشد. قبلا هم حضور دانش آموزان محجبه را ممنوع كرده بودند. البته كاري به علامت صليب در گردن دانش آموزان ندارند يا ـ به گفته مرحوم علامه فضل الله ـ اعتراضي هم مخصوصاً به لباس زنان هندو نمي‌كنند. در بلژيك هم مانند برخي از كشورهاي اروپايي و استراليا و حتي اسرائيل بحث برقع و پوشيه به تأسي از فرانسه بالا گرفته است، ولي انگلستان مي‌گويد كه مردم هرچه خواستند، بپوشند يا نپوشند.

برقع را بيشتر علماي اعلام واجب نمي‌دانند و به سمت استحباب آن رفته اند، ولي اين نگراني را بعضي مطرح مي‌كنند كه آنچه در فرانسه و اروپا مي‌گذرد، مخالفت امنيتي با برقع نيست، بلكه ريشه كن كردن حجاب است. چرا؟ چون در فرانسه اسلام دين دوم است و پيروان اسلام در اروپا، چه بومي و چه مهاجر، رو به افزايش‌اند و اين دولت‌ها مي‌ترسند كه به زودي در همه جاي اروپا، زنان محجبه خبر از تغيير بزرگي در شئونات اجتماعي آن بدهند.