تيترآنلاين - بیست برابر شدن فرار دختران از خانه

سالانه شش هزار دختر از منزل فرار می کنند،که تنها از سال 65 تا 78 شیوع فرار دختران از خانه 20 برابر شده است،

تيترآنلاين - معاونت پرورشی وزارت آموزش و پرورش ایران می گوید، سالانه شش هزار دختر از منزل فرار می کنند،که تنها از سال 65 تا 78 شیوع فرار دختران از خانه 20 برابر شده است، به دلیل همین روند رو به رشد برخی از کارشناسان آمار فرار دختران از خانه را بالاتر از شش هزار نفر در سال می دانند. به گزارش صداي آمريكا، آمار سازمان بهزیستی می گوید، 18 درصد دختران در روز اول و 60 درصد در هفته اول بعد از فرار؛ مورد تعرض جنسی قرار می گیرند.

به گزارش تيترآنلاين، فرار در هر شرايطي كه اتفاق بيفتد از نظر جامعه ناپسند و مطرود است و اگر مرتكب فرار، دختر باشد موضوع نگران كننده‌تر خواهد بود. به طور كلي خانواده، مدرسه و جامعه سه عامل مهم و مؤثر در موفقيت يا عدم موفقيت هر فردي در زندگي اجتماعي او محسوب مي‌شود و هر روز تعدادي از دختران و پسران منزل را ترك مي‌كنند، گروهي از اين افراد كه به كانون خانواده خود برنمي‌گردند و براي يافتن محيط و شرايطي بهتر گرفتار سرنوشتي ناگوارتر مي‌‌شوند. در بررسي‌هاي انجام شده و نتايج مصاحبه با اين افراد نشان داده كه مشكلات خانوادگي از جمله درگيري‌ها و تنش‌هاي موجود در خانواده، نداشتن سرپرستي يا بدسرپرستي، عشق‌هاي مجازي براي ازدواج، عدم توجه خانواده به مراحل بلوغ و بحران‌هاي موجود در اين سن، كمبود محبت، نداشتن چارچوب معاشرت در خارج از محدوده خانواده و عدم برآوردن نيازهاي فردي و اجتماعي فرد باعث انتخاب فرار از خانه به عنوان آخرين راه حل مشكلات آنها بوده است. آنچه در اين مرحله قابل تأمل است ضرورت بازنگري به روابط درون خانواده و تجديد ساختار خانه و خانواده است.
كارشناسان انگيزه‌هاي فرار را علل عاطفي، رواني، اجتماعي، انضباطي مي‌دانند و هر شاخه را جداگانه بررسي مي‌كنند.
علل عاطفي: كمبود محبت، احساس طردشدگي و يا وجود خلأ عاطفي و حمايتي در محيط خانواده، احساس تبعيض كه خود برانگيزاننده بغض و كينه است و سردي عاطفي در محيط خانواده و بي‌اعتنايي نسبت به سرنوشت فرزندان و اينكه نياز او برآورده نمي‌شود.
علل رواني:‌ ناراحتي وجدان، بيماري‌هاي رواني مثل افسردگي پنهان و خيالبافي كه مي‌خواهد دلسوزي‌ها را به سوي خود جلب كند.
علل اجتماعي: نارضايتي از وضع و شرايط موجود و احساس يكنواختي و كسالت از زندگي، وجود درگيري در خانواده، جدايي‌ها و... وجود دوستان و معاشران ناباب و تحت تأثير آنها بودن.
علل انضباطي: وجود والدين مستبد و خشن كه به كمترين بهانه‌یی نوجوان را به باد فحش و ناسزا مي‌گيرند. سختگيري مدرسه و فشار خارج از اندازه كه نوجوان را گريزپاي مي‌كند.