تيترآنلاين - جمهوري اسلامي: توافق دیروز تهران یك عقب‌نشینی در برابر زیاده‌خواهی‌های غرب است

جمهوري اسلامي: توافق دیروز تهران یك عقب‌نشینی در برابر زیاده‌خواهی‌های غرب است

اگر اخبار مربوط به توان ایران برای غنی‌سازی 20درصد صحت داشته باشد، تازمانی كه سوخت رآكتور تهران به پایان برسد ما می‌توانیم سوخت جایگزین را تأمین نمائیم

تيترآنلاين - به گزارش ايلنا، روزنامه جمهوری اسلامی با اشاره به توافق سه جانبه ایران، ترکيه و برزیل درباره تبادل سوخت هسته‌ای تاکید کرد:«توافق دیروز تهران نباید یك پیروزی قلمداد شود، زیرا یك عقب‌نشینی در برابر زیاده‌خواهی‌های غرب است و جمهوری اسلامی ایران نباید به آن تن دهد.»

این روزنامه در سرمقاله امروز خود نوشت:
دیروز، در پی انجام مذاكرات سه‌جانبه تركیه، برزیل و جمهوری اسلامی ایران در تهران درباره چگونگی تبادل سوخت هسته‌ای، بیانیه‌ای منتشر شد كه مهمترین فراز آن، اعلام موافقت جمهوری اسلامی ایران با مبادله سوخت در خارج از ایران است. ماده 5 این بیانیه مقرر میدارد جمهوری اسلامی ایران 1200 كیلوگرم سوخت اورانیوم كمتر غنی شده را در تركیه به امانت می‌گذارد كه در مالكیت ایران خواهد بود و ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی امكان نظارت بر آن را خواهند داشت.

در ماده 6 این بیانیه آمده است: جمهوری اسلامی ایران موافقت خود را با موارد فوق (موافقت‌ با تبادل سوخت هسته‌ای در خاك تركیه، به امانت گذاشته شدن 1200 كیلوگرم سوخت اورانیوم كمتر غنی شده در تركیه و اینكه تبادل سوخت یك گام مثبت و رو به جلو تلقی شود و همكاری صلح‌آمیز هسته‌ای جایگزین هرگونه تقابل و تهدید گردد) به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ظرف 7 روز اعلام می‌كند و متناسب با درخواست گروه وین (روسیه، فرانسه، آمریكا و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی) جزئیات بیشتری درباره تبادل سوخت از طریق توافق‌نامه خطی و ترتیبات مربوط به توافقنامه ایران و وین كه متعهد به تحویل 120 كیلوگرم سوخت اورانیوم مورد نیاز راكتور می‌باشند، شرح داده خواهد شد.

براساس ماده 7 این توافقنامه، از زمانی كه گروه وین توافق خود را اعلام كند. طرفین خود را ملزم به اجرای ماده 6 میدانند و ایران نیز موافقت خود را با انتقال 1200 كیلوگرم اورانیوم كمتر غنی شده (LEU) اعلام می‌كند و گروه وین نیز متعهد می‌شود 120 كیلوگرم سوخت مورد نیاز رآكتور تهران را به ایران تحویل دهد.
این پیش‌بینی نیز در بیانیه تهران گنجانده شده است كه درصورتی كه مفاد این توافق‌نامه مورد توجه قرار نگیرد حسب درخواست ایران، دولت تركیه سوخت به امانت گذاشته شده را بدون معطلی به ایران برگشت دهد.

درباره توافق سه‌جانبه تهران برای مبادله سوخت اتمی چند نكته قابل تأمل است كه از اینقرارند:
1 - مهمترین نكته اینست كه تا قبل از اجلاس گروه 15 در تهران و اجلاس سه جانبه تركیه، برزیل و ایران، سیاست محوری نظام جمهوری اسلامی ایران این بود كه "مبادله سوخت اتمی فقط در ایران". این نكته را آقای منوچهر متكی وزیرامورخارجه كشورمان هفته گذشته برای چندمین بار مورد تأكید قرار داد و نكته‌ایست كه با سیاست اعلام شده توسط رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه‌ای منطبق است. ایشان، سال گذشته تبادل سوخت با كشورهای گروه 1+5 را مشروط به سه شرط دانستند كه عبارت بودند از:
1- تبادل همزمان سوخت 20 درصد در برابر اورانیوم 3.5 درصد
2 - انجام مبادله فقط در خاك ایران
3 - تعیین میزان اورانیومی كه مبادله می‌شود براساس نیاز ایران

متأسفانه در بیانیه دیروز تهران، هیچیك از این سه شرط رعایت نشده و ایران پذیرفته است 1200 كیلوگرم سوخت 3.5 درصدی اورانیوم خود را قبل از آنكه چیزی تحویل بگیرد از كشور خارج نماید و ظرف یكسال بعد مقدار 120 كیلوگرم سوخت 20 درصد غنی شده تحویل بگیرد. این، نه تنها رعایت شرط‌های مذكور نیست، بلكه یك عقب‌نشینی آشكار در همه زمینه‌های اعلام شده قبلی می‌باشد.

2 - در تاریخ 89.2.17یعنی فقط 10 روز قبل از صدور بیانیه تهران، سخنگوی وزارت امورخارجه در بیان جزئیات مورد نظر جمهوری اسلامی ایران برای مبادله سوخت اتمی، برروی تناسب مقدار مورد نظر برای مبادله تأكید كرد. در این زمینه، گروه 1+5 در تاریخ 27 مهر سال 88 خواستار ارسال75 درصد اورانیوم ایران با غنای 5/3 درصد به روسیه و سپس فرانسه برای تبدیل شدن به میله‌های سوخت با غنای 20 درصد شد.

این پیشنهاد گروه 1+5 مورد پذیرش ایران قرار نگرفت زیرا ایران معتقد بود درصورتی كه شرایطی مانند همزمانی و سایر تضمین‌ها داده شوند، در آنصورت نیز باید جانب احتیاط رعایت گردد و ایران ابتدا مقدار كمی از اورانیوم 5/3 درصد خود را با سوخت 20 درصد مبادله نماید و در صورت انجام بدون مشكل آن، در مراحل بعدی برای مبادله بقیه اورانیوم تا 75 درصد نیز اقدام نماید. اما در توافقنامه دیروز تهران صحبت از اینست كه ایران 1200 كیلوگرم اورانیوم 5/3 درصد خود را به تركیه ارسال نماید كه این مقدار حدود 80 درصد موجودی ایران را شامل می‌شود.

3 - در گذشته، در برابر 75 درصد اورانیوم 5/3درصد غنی شده ایران قرار بود 200 كیلوگرم سوخت 20درصد تحویل ایران شود، ولی در توافق دیروز صحبت از اینست كه در مقابل همان مقدار، فقط 120 كیلوگرم سوخت 20 درصد به ایران تحویل شود. معلوم نیست این كاهش 80 كیلوئی چرا؟

4 - در اظهارات سخنگوی وزارت امورخارجه در تاریخ 17 اردیبهشت، علاوه بر ضرورت همزمانی مبادله، درباره مكان مبادله نیز اظهارنظر شده و وی در همین اظهارات تاكید نمود از نظر ایران هیچ مكانی غیر از ایران برای مبادله قابل پذیرش نیست. این نكته و سایر نكاتی كه در اظهارات سخنگوی وزارت خارجه مورد تاكید قرار گرفته، همگی بر سیاست اعلام شده توسط رهبر معظم انقلاب در زمینه مبادله سوخت اتمی منطبق است درحالی كه در توافق‌نامه دیروز تهران هیچیك ازآنها رعایت نشده‌اند.

5 - در بهمن ماه سال گذشته بعد از آنكه آمریكا و بعضی اعضای گروه 1+5 بر نقطه نظر زیاده‌خواهانه خود مبنی بر عقب‌نشینی ایران در موضوع هسته‌ای اصرار ورزیدند و ایران را به تحریم‌های بیشتر تهدید كردند، رئیس جمهور كشورمان اعلام كرد دستور غنی سازی 20 درصدی را توسط ایران صادر كرده تا نیازی به مبادله سوخت نداشته باشیم. بلافاصله بعد از صدور این دستور، رئیس سازمان انرژی اتمی كشورمان نیز اعلام كرد غنی‌سازی 20 درصدی در تاسیسات هسته‌ای ایران شروع شده است. با توجه به این اعلام و این اقدام، ایران چه نیازی به امضای توافق‌نامه‌ای دارد كه در آن اینهمه عقب‌نشینی وجود دارد؟ اگر اخبار مربوط به توان ایران برای غنی‌سازی 20درصد صحت داشته باشد، تازمانی كه سوخت رآكتور تهران به پایان برسد ما می‌توانیم سوخت جایگزین را تأمین نمائیم و نیازی به ارسال 1200 كیلوگرم اورانیوم خود به خارج از خاك ایران و دریافت سوخت 20 درصد غنی شده تا یكسال دیگر نداریم. با توجه به این واقعیت، این سئوال مطرح است كه توافقنامه تهران چرا؟

جالب است كه رئیس سازمان انرژی اتمی در تاریخ18 فروردین سال جاری گفت: "ایران، اورانیوم 20 درصدی تولید كرده است" و در اول اردیبهشت همین امسال نیز گفته است: "تولید سوخت 20 درصدی به خوبی پیش می‌رود" با اینحال، ما چه نیازی به چنین توافقنامه‌ای داریم؟

6 - میان تركیه و سایر كشورها چه تفاوتی وجود دارد كه آقایان مبادله در خاك تركیه را بی‌اشكال میدانند؟ اگر آمریكا و سایر اعضای گروه 1+5 درصدد خیانت به ایران باشند و نخواهند به تعهدات خود در توافقنامه عمل كنند، می‌توانند در خاك تركیه نیز چنین كنند. بنابر این، تأكید بر مبادله در خاك ایران، سیاست درستی است كه باید بر آن پای فشرد.

این واقعیت‌های آشكار، بر این نكته تأكید می‌كنند كه برخلاف آنچه در تبلیغات رسمی اعلام می‌شود، توافق دیروز تهران نباید یك پیروزی قلمداد شود، زیرا یك عقب‌نشینی در برابر زیاده‌خواهی‌های غرب است و جمهوری اسلامی ایران نباید به آن تن دهد.