تيترآنلاين - سياسي شدن كرسي مربيگري در تيم ملي آرژانتين

استقبال پرشور در بوئنوس‌آیرس دولت چپگرای آرژانتين را به صرافت انداخته که باید روی محبوبیت مارادونا حساب ویژه‌ای باز کند. 2 سال دیگر تا انتخابات بعدی ریاست‌جمهوری مانده و در این فاصله اسطوره آرژانتینی می‌تواند نقش مهمی در پیروزی دوباره چپ‌ها ایفا کند

تيترآنلاين - اگر هم کسی تردیدی درباره سیاسی بودن کرسی مربیگری مارادونا در تیم ملی آرژانتین داشت، با اظهارنظر پنجشنبه گذشته رئیس كابينه آرژانتین، همه شک‌ها تبدیل به یقین شد‌. آنیبال فرناندس وزیر اعظم رئیس‌جمهور «کرشنر» سرانجام حمایت دولت چپگرا از اسطوره شکست‌خورده در جام‌جهانی 2010 را علنی کرد و در یک برنامه رادیویی اعلام کرد که علاقه‌مند به ادامه پروژه فوتبال ملی با دیه‌گو مارادوناست و زمان دادن به ال‌دیه‌گو را لازم می‌داند: «تنها زمان می‌تواند شمایی از توسعه استراتژیک در خط دفاع یا در سایر خصیصه‌های تیم ملی پدید آورد».

بالاترین مقام اجرایی کابینه آرژانتین حتی از این هم فراتر رفته و درباره جزئیات تاکتیکی تیم اظهارنظر کرده: «مدافعان کناری ما این پست را به خوبی می‌شناسند ولی نیاز دارند تا همکاری بیشتری با بقیه تیم داشته باشند». با این اشارات آیا آنیبال فرناندس مستقیما ندانم‌کاری‌های دفاع راست آبی‌وسپیدها در جریان شکست تحقیرآمیز 4 بر صفر مقابل آلمان را هدف گرفته است؟

لیزا کرشنر، رئیس‌جمهور آرژانتین پس از بازگشت کاروان آرژانتین به بوئنوس‌آیرس همه آنها را به یک ضیافت ناهار دعوت کرده بود اما نه مارادونا و نه هیچ یک از بازیکنان حاضر به حضور توأم با شرمندگی در خانه رئیس کدبانوی دولت و همسر رئیس‌جمهور سابق نبودند؛ موضوعی که خود خانم کرشنر به آن اعتراف می‌کرد. اما آنیبال فرناندس که بالاترین مقام سیاسی مرد آرژانتین محسوب می‌شود، به جای خانم رئیس‌جمهور وارد مسائل فنی می‌شود و حتی نام جایگزین احتمالی مارادونا را هم مطرح می‌کند: «خراردو مارتینو سرمربی پاراگوئه بی‌شک بهترین گزینه به جای مارادوناست. پاراگوئه‌ای‌ها با این مربی هموطن ما در جام جهانی قدرتمند بودند و همان اندازه حریص. آنها بازی خیلی خوبی ارائه کردند و با وجود تیمی نه‌چندان غنی نمایش خوبی در جام جهانی 2010 داشتند».

البته در کشوری مثل آرژانتین که همه دیوانه فوتبال هستند، ورود یک دولتمرد به مسائل ریز فوتبال اصلا عجیب نیست. طبیعی است که خولیو گروندونا رئیس AFA (فدارسیون فوتبال آرژانتین) نیز حرف دولت را بخواند. پس از شکست تحقیرآمیز 4 بر صفر مقابل آلمان و خداحافظی تلخ با جام آفریقای جنوبی حتی خود مارادونا هم وداعش را با مربیگری و فوتبال علنی کرده بود اما به نظر می‌رسد ملاحظات سیاسی در بازگشت او بسیار تعیین‌کننده بوده‌ است. مارادونا به‌خاطر سبک بازی فوق‌هجومی آلبی چلستی در جام جهانی محبوبیت زیادی در میان مردم آرژانتین پیدا کرده،‌ مردمی که با آرای 70 درصدی در ابتدای کار ال دیه‌گو، او را لایق سرمربیگری آرژانتین ندانسته بودند. اما استقبال پرشور در بوئنوس‌آیرس دولت چپگرای کرشنر را به صرافت انداخته که باید روی محبوبیت مارادونا حساب ویژه‌ای باز کند. 2 سال دیگر تا انتخابات بعدی ریاست‌جمهوری مانده و در این فاصله اسطوره آرژانتینی می‌تواند نقش مهمی در پیروزی دوباره چپ‌ها ایفا کند بویژه که مارادونا رابطه بسیار نزدیکی با دولت‌های چپگرا در سراسر دنیا دارد؛ از کوبا تا برزیل، او تبدیل به سفیر ورزشی دولت‌های مخالف آمریکا شده است. گروندونا از مارادونا خواسته حداکثر تا چهارشنبه آینده از ویلایش در سیسیل ایتالیا به آرژانتین بازگردد و قراردادش را تمدید کند اما مارادونا گفته فعلاً می‌خواهد با خانواده‌اش باشد. ترس گروندونا از این است که در دراز مدت نتواند فشار فوق‌العاده زیاد مطبوعات و اهالی فوتبال آرژانتین را تحمل كند که مخالف ادامه کار «مارادونای دیوانه» هستند. البته او در این راه چند برگ برنده مهم هم دارد که همان ابرستاره‌های تیم ملی مثل مسی، ته‌بس و ورون هستند.

تهيه كننده :حسين جوادی