تيترآنلاين - سیاست‌های محدودکننده در هر جامعه‌ای کمتر جواب می‌دهد

سیاست‌های محدودکننده در هر جامعه‌ای کمتر جواب می‌دهد

کافی ‌است تا به اطراف خود نگاهی بیاندازیم و مصادیقی از سیاست‌های محدودکننده را بر شماریم که یا سرانجامي نداشتند یا نتیجه‌ای عکس به دنبال داشتند.

تيترآنلاين - عصر ارتباط در يادداشت اين هفته خود نوشت: غالبا سیاست‌های محدودکننده در هر جامعه‌ای کمتر جواب می‌دهد. نیازی ندارد به نظریه‌های جامعه‌شناسان نام‌آور استناد کنیم تا صحت این مساله را ثابت کنیم بلکه کافی ‌است تا به اطراف خود نگاهی بیاندازیم و مصادیقی از سیاست‌های محدودکننده را بر شماریم که یا سرانجامي نداشتند یا نتیجه‌ای عکس به دنبال داشتند.

حتما از یاد نبرده‌اید که تاکنون چند بار طرح جمع‌آوری دیش‌های ماهواره‌ای برای جلوگیری از دسترسی به شبکه‌های ماهواره‌ای در دستورکاری قرار گرفته و نیمه رها شده و پس از آن دایره‌های زنگی بودند که بر تعدادشان بر فراز بام‌ها افزوده شده است.

یکی دیگر از سیاست‌های محدودکننده که در عرصه ارتباطات و فناوری اطلاعات در کشور قابل مشاهده است پایین بودن سرعت اینترنت و محدودیت دسترسی کاربران به اینترنت واقعا پرسرعت است. این محدودیت که از چند سال گذشته اعمال شد و تداوم یافت همچنان در بوته نقد قرار دارد و با وجود انتقاداتی که به این محدودیت می‌شود هیچ پاسخ قانع‌کننده‌ای تاکنون از طرف مسوولین داده نشده است.

اینترنت یک شبکه گسترده جهانی است که فرصت‌ها و تهدیدهای زیادی را برای بشر فراهم کرده است. در مقابله با این بستر تا به امروز شیوه محدودیت دسترسی، پایین آوردن سرعت اینترنت و فیلترینگ و ... در ایران اعمال شده است. حال این سوال در اذهان جاري است که آیا در این سال‌ها که مسوولان سرعت اینترنت را برای کاهش معضلات و جلوگیری از آسیب‌های فردی و اجتماعی پایین آوردند، آن معضلات مذکور که در آغاز وجود داشته از بین رفته است یا اینکه همچنان به جا مانده؟

تاکنون هیچ پژوهش و یا آماری منتشر نشده که اعلام کند با کاهش سرعت اینترنت در چند سال اخیر تهدیدهای اینترنت برای کاربران اینترنتی کمترشده و ما را قانع کند که اگر سرعت اینترنتمان کم است لااقل از تیررس معضلاتی به دور هستیم. از سوی دیگر کندی سرعت اینترنت ما را از بهره‌مند شدن از فرصت‌های آموزشی و کسب و کار به دور کرده و شکاف ما را با کشورهای دیگر بیشتر کرده است.

بر این اساس، به نظر می رسد که دیگر وقت آن رسیده که مسوولان یا با استناد به چند سال اخیر و اسناد میدانی و شفاف خود ثابت کنند که پایین بودن سرعت اینترنت در ایران به نفع ماست و یا اینکه اگر چنین نتیجه‌ای حاصل نشده است با تجدید نظر در سیاست های خود گامی جهت تحقق دولت الکترونیکی بردارند.