تيترآنلاين - امام خيلي مواظب زبانشان بودند

خاطرات آيت ا... موسوي اردبيلي، کتاب برداشت‌هايي از سيره امام , 9 آذر 1391 ساعت 0:26

مواظبت و مراقبت در دوران رهبري امام هم کاملاً مشهودبود

آيت ا... موسوي اردبيلي در خاطره اي يادآوري مي‌كند خصوصيت بارز امام اين بود که ميدان نمي‌دادند در حضورشان سخن چيني شود و حتي در خلوت هايشان هم راجع به افراد به بدي صحبت نمي‌کردند و هيچ گاه زبانشان به بدگويي باز نمي‌شد. حتي تعابير خفيف هم در مورد افراد به کار نمي‌بردند و اسامي افراد را با احترام مي‌بردند. به‌خاطر دارم که درس اخلاق امام مخالفاني داشت. حتي يک‌بار اتفاق افتاد که وضو مي‌گرفتم تا به درس اخلاق امام بروم، يک نفر از همشهري‌هاي ما آمد و پرسيد: حالا وضو مي‌گيري نماز بخواني؟! -چون عصر بود- گفتم مي‌روم درس اخلاق. گفت: درس صوفيه مي‌روي صوفي بشوي!

مواظبت و مراقبت در دوران رهبري امام هم کاملاً مشهودبود. مثلاً يک روز خدمت امام بودم و آقاي موسوي تبريزي هم حضور داشت، به امام گفت قضات دادگستري ريششان را دوتيغه- سه تيغه مي‌کنند فاسقند و قضاوتشان درست نيست، ما هرچه به آقاي موسوي اردبيلي مي‌گوييم دادگستري را منحل کنند، ايشان مي‌گويند صلاح نيست. امام به شدت با موسوي تبريزي برخورد کردند و گفتند چرا مواظب حرف خودت نيستي؛ از کجا مي‌داني که اين‌ها فاسقند؟! گفت ريش مي‌تراشند. امام فرمودند خب بتراشند. شايد از کسي تقليد مي‌کنند که آن را حرام نمي‌داند. گفت شما مي‌فرماييد حرام است. فرمودند من کجا گفته‌ام حرام است؟! من احتياط کرده‌ام! از کجا مي‌داني که مقلد من هستند؟! مگر مردم بايد از من تقليد کنند؟! از هرکه مي‌خواهند تقليد کنند. امام اين گونه سخنان را خيلي راحت مي‌گفتند و اصلاً برايشان سنگين نبود. شايد اگر کس ديگري در موقعيت امام بود، مي‌گفت با وجود من چه کسي ادعاي مرجعيت مي‌کند؟!