تيترآنلاين - زنان دستفروش، قشر فراموش شده جامعه

جمعی از دستفروشان برای ماموران قطار شناخته شده اند و برخی مواقع هم کاری به کار آنها ندارند و مانع کسب و کارشان نمی‌شوند

ازهمان سال‌های اول تاسیس مترو زنان دستفروش با حضور در واگن‌های ویژه بانوان به کسب و کار مشغول شدند و اکنون با گذشت سالها و افزایش تعداد آنها هیچ تدبیری از سوی مسئولان برای ساماندهی این دستفروشان اندشیه نشده است.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، هر ساله بانزدیک شدن سال جدید تکاپوی مردم برای استقبال از فصل بهار بیشتر می شود و همه در آخرین ماه سال با تمیز کردن و خانه تکانی، خودشان را برای آغاز سال نو آماده می‌کنند.
گویی رسیدن بهار شور، شوق،‌ نشاط و انگیزه بیشتری را به مردم هدیه می‌دهد.

همه سعی می کنند با کار و تلاش بیشتر درآمد بیشتری را کسب کنند چند روزی را به استراحت، تفریح و مسافرت بپردازند.

در این میان دستفروشان هم حضورشان را در بین مردم پررنگ تر می‌کنند،شاید خیلی از شما به خاطر داشته باشید که از همان سال‌های اول افتتاح مترو کم کم پای دستفروشان زن به واگن‌های ویژه بانوان نیز بازشد.
اوایل،‌ تعداد معدودی دستفروش برای کسب درآمد و به دلیل نداشتن شغل مناسب و احتیاج مالی به دستفروشی درواگن‌های ویژه بانوان اقدام می‌کردند و حتی اجناس آنها برای عرضه بسیار کم و تنوع آنها بسیار پایین بود اما با گذشت سالها و روال این کار در این واگن ها و کمبود فرصت‌های شغلی، زنان بیشتری به دستفروشی در واگن‌های ابتدا و انتهای قطارهای مترو که ویژه بانوان است روی آوردند اوایل این کار برای مسافران غیر عادی و موجب نارضایتی برخی از آنها بود اما اکنون با افزایش تعداد دستفروشان و تنوع اجناس و ارزان بودن قیمت‌های آنها رضایتمندی در بین مسافران به وضوح دیده می شود.

در روزهای آخر سال نیز حضور این دستفروشان در مترو افزایش می‌یابد و گویی بازار سیار در قطار راه اندازی می‌شود هر که آنچه را که بخواهد می‌تواند پیدا کند و تنوع اجناس آن هم اجناسی که تنها جزو ملزومات بانوان به شمار می‌رود آنقدر زیاد است که خیلی از زنان مسافر به‌ قصد خرید سوار قطار و واگن ویژه بانوان می‌شوند.
هم فال است و هم تماشا از خوراکی گرفته تا لوازم آرایشی، ساندویچ،‌ جوراب،‌ لوازم آشپزخانه، لباس،‌ روسری و حتی نان لواش خیلی از چیزهایی را که تا به بازار نروید از وجود آنها مطلع نمی‌شوید را به راحتی می‌توانید در قطارها پیدا کنید.

قیمت اجناس از مغازه ها ارزان‌تر است حتی بعضی از کالاها حراج هم می‌شوند و در آخرین ماه سال رقابت بین دستفروشان هم برای فروش اجناس بیشتر می‌شود و حتی افرادی هم که تنها برای درآمد بیشتر با نزدیک شدن سال جدید به دست فروشی روی می‌آورند رقیبی سرسخت برای فروشندگان قدیمی محسوب می شوند.
آنقدر این کار در قطارهای خطوط مترو رونق گرفته که کمتر زن دستفروشی به فروشندگی خطوط بی‌آر‌تی و اتوبوس‌های بین شهری روی می‌آورد.

حتی ماموران مترو که به محض اطلاع از حضور دستفروشان بدون توجه به این که این واگن ویژه بانوان است و حضور آقایان ممنوع است در میان زنان حضور می‌یابند نیز فروشندگان را از ادامه کار باز نمی‌دارد و خیلی از زنان نیز مخالف حضور ماموران در محدوده خود هستند البته جمعی از دستفروشان برای ماموران قطار شناخته شده اند و برخی مواقع هم کاری به کار آنها ندارند و مانع کسب و کارشان نمی‌شوند اما بعضی مواقع نیز اجناسشان را صادره و بازگشتی برای آنها به دست صاحبانشان وجود ندارد و تنها ضرر و زیان است که نصیب زنان دستفروش می‌شود.

در این میان با افزایش کودکان دستفروش یا همان کودکان کار در سالهای اخیر در سطح شهر نیز شاهد افزایش دستفروشان برسرچهارراه‌، خیابانها و اتوبوس‌ها هستیم این در حالی است که در این میان محدودیتی برای دختر یا پسر بودن دستفروشان در سطح شهر مانند واگن‌های ویژه بانوان وجود ندارد.

کودکان با در دست داشتن آدامس، جوراب ، چسب زخم یا آلات موسیقی در بین مردم و خطوط بی‌آرتی حضور پیدا میکنند و با فروش اجناس و نوازندگی کسب درآمد می‌کنند.

کودکانی که خیلی از آنها از اتباع افاغنه و برخی از آنها نیز از شهرهای دیگر کشورمان هستند کودکانی که از همان سال‌های اول زندگی با کار در خیابان بزرگ می‌شوندو سرنوشتشان مشخص نیست.

تفاوت این کودکان با دستفروشان زن قطارهای مترو این است که اکثر آنها از سوی خانواده‌های خود به دلیل مشکلات مالی و یا از سوی افراد سود‌جو به کار گرفته می‌شوند و اما زنان دستفروش افرادی هستند که به دلیل مشکلات و شرایط بد اقتصادی خانواده‌شان به این کار روی می‌آورند و از کودکی مانند خیلی از کودکان به دستفروشی به کار گماشته نشده و در قالب باند فعالیت نمیکنند و اگر مسئولان شرایط بهتری را برایشان فراهم کنند مطمئناً به جای از این قطار به آن قطار رفتن و فروختن اجناسشان در شرایطی مناسبتر و امکانات بهتر به کار مشغول می‌شوند و وضعیت شغلی‌شان ساماندهی میشود.

شاید ساماندهی کودکان کار به دلیل تعداد زیاد و پراکنده بودن آنها در سطح شهر یا فعالیت باندی آنها برای یکسری افراد سودجو امکانپذیر نباشد اما ساماندهی و فراهم آوردن شرایط بهتر کاری برای دستفروشان زن مترو که خیلی از آنها به دلیل زن بودن و حفظ آبرویشان نمی‌توانند در خیابان به دستفروشی بپردازند و تعدادشان هم زیادست حتماً امکان پذیر خواهد بود اما این امر مستلزم توجه بیشتر مسئولان به این قشر است نه برخورد با آنها به دلیل حضور در خطوط مترو، چرا که خیلی از آنها را زنان سرپرست خانواده تشکیل می‌دهند حتی در میان این دستفروشان دختران جوان و دانشجویی که برای تامین هزینه‌های تحصیل خود به دستفروشی می‌پردازند یا کودکانی که به همراه مادران خود به تبلیغ اجناس مشغولند به راحتی به چشم می‌خورند.

شاید این دستفروشان یکی از جاذبه‌های واگن بانوان برای مسافران حاضر در این قسمت از قطار باشد اما اگر نگاه دقیق‌تری به این موضوع بیندازیم حتماً آن را به عنوان یک معضل در جامعه خواهیم دید.

معضلی که پایه آن مشکلات اقتصادی است و نه تنها امروزه بلکه سالهاست گریبانگیر خیلی از زنانی که خانواده‌هایشان با مشکلات دست و پنجه نرم می‌کنند شده است و مترو نیز راه حلی برای کاهش این مشکلات.

زنانی که نه تنها باید به فرزندان و سروسامان دادن زندگی خود در نقش یک مادر بپردازند بلکه باید مشکلات اقتصادی و رفع نیازمندی‌های خانواده را در نقش یک مرد به دوش بکشند و اینجاست که توجه سازمان‌ها و کانونهای حمایت از زنان و نگاه زنان مسئول کشور برای ساماندهی آنها می‌تواند راهکاری برای حل این مشکلات زنان محسوب می‌شود.