تيترآنلاين - ثانیه‌های حیاتی که شخصیت ما را بروز می‌دهد

برای درک نقش پراهمیت این کلمه در زندگی تمام انسان‌ها کافیست لحظه‌ای تصور کنید که کلمه و مفهومی به نام "سلام" وجود نداشت

آن چیست که 4 حرف است و با اخم و تخم سر ناسازگاری دارد و البته که یاورش همیشه لبخند است.

کلامی که قهری را آشتی می‌کند، کینه‌ای را صلح می‌کند، صمیمیتی را شروع می‌کند، خستگی‌ای را رفع می‌کند، صاحبخانه و مستاجری را رفیق می‌کند، رییس و کارمندی را دوست و حتی شاید نمره‌ای را بیست کند و هزاران هزار کار خیری که این چهار حرف ناقابل می‌کند.

"سلام"

بله، این کلمه معجزه‌گر "سلام" است. واژه‌ای که ادای آن برای بعضی‌ها به مثابه حمل باری چند صد کیلویی است و نگفتن آن نوعی "کلاس اجتماعی" پوشالی را برایشان به ارمغان می‌آورد.

"سلام" واژه‌ای به معنی سلامتی، درود، صلح، صفا و بی‌گزندی است که آن قدر ارزشش در فرهنگ ایران والاست که محال است در دیوان و ادبیات بسیاری از شاعران و اندیشمندان و حتی ضرب المثل‌ها ردپایی از این کلمه را نجست.

برای درک نقش پراهمیت این کلمه در زندگی تمام انسان‌ها کافیست لحظه‌ای تصور کنید که کلمه و مفهومی به نام "سلام" وجود نداشت.

هنگام ورود به خانه، برخاستن از خواب، دیدار با دوستان، همکاران، همسایه و هزاران انسانی که هر روز با آنها برخورد می‌کنید چه می‌گفتید؟

مثلاً واقعا نمی‌شود که اول صبح به محل کار خود بروید، به چشمان رییس زُل زده و بدون هیچ سلام و علیکی از او طلب یک ماه حقوق خود را بکنید؛ البته تنها در حالتی این اتفاق می‌افتد که بعد از آن با احترام هرچه تمام اخراج شوید.

حال چرا این کلام از توجه بسیاری برخوردار است و بسیاری از ما از گفتن آن دریغ می‌کنیم و چه بسا که افتخار هم می‌کنیم.

روانشناسان می‌گویند که اولین و تنها راه برقراری ارتباط موثر با دوست، غریبه، کارمند بانک، سوپر سر محل و... قطعاً عرض سلام است.

حتی اگر مانند مکالمات تلفنی نگاهی در کار نباشد، سلام است که دریچه‌های دوستی و اعتماد را در برقراری ارتباط بین طرفین می‌گشاید.

از نظر پزشکی نیز اثبات شده سلام و احوالپرسی‌هایی که با لبخند همراه است باعث کاهش فشار خون، تقویت سیستم ایمنی و ترشح اندروفین (مسکن طبیعی بدن)، کاهش استرس و افزایش خوشحالی می‌شود.

مرحوم پروفسور "پلی نیو کورآ دولیورا" بنیانگذار موسسه حمایت از سنت و خانواده (TFP) برزیل و نویسنده بیش از 2500 مقاله و 15 کتاب، در مقاله‌ای درباره اهمیت سلام کردن چنین می‌نویسد: "ادای سلام و احوالپرسی نوعی احترام به خود تلقی می‌شود. شخصی که از دادن سلام امتناع می‌ورزد به مرور زمان، احترام به خود را نیز فراموش می‌کند. سلام کردن می‌تواند با یک ژست زیبا، ظریف، محترم و نهایت ادب ادا شود که در این صورت احساسات با شکوه و اصیل شما به طرف مقابل فوران می‌کند. پس از مدتی، انجام این عمل قطعاً یک عادت عمومی فوق العاده‌ای برای شما می‌شود که البته منفعت‌های بی پایانی را برای سلام دهنده و شنونده این لغت زیبا نیز به همراه دارد."

در مقاله‌ای دیگر تحت عنوان "The Value of Saying Hello" سلام کردن، کلامی روحیه بخش عنوان شده که حتی شنیدن آن می‌تواند روز یک نفر را بسازد. حال مهم نیست که به چه زبانی و حالتی سلام را بگویید؛ های، بنژو، بارو، ناماسته و ... که همگی به فارسی معنی "درود" را می‌دهد و یا گاهی نیز یک ابرو بالا انداختن دوستانه، چشمک، یک لبخند و یا دست روی سینه گذاشتن که نشانه احترام خود را به طرف مقابل می‌رسانید؛ حال چه خوب است که ادای "سلام" را نیز چاشنی این حرکات احترام آمیز بکنیم.

علاوه بر این، در این مقاله ذکر شده که سلام دادن اعتماد به نفس شخص را افزایش می‌دهد و قطعا باید دانست که مردم از نحوه سلام دادن، به قدرت اعتماد به نفس و روابط اجتماعی همدیگر آگاه می‌شوند.

"لوری ویلهلم" در گزارشی سلام دادن را "ثانیه‌های حیاتی" برشمرده به گونه‌ای که فرد با دادن سلامی چند ثانیه‌ای شخصیت خود را بروز می‌دهد و در نهایت موجبات احترام دیگران برای خود به ارمغان می‌آورد.

وی می‌گوید که سلام دادن به طرف مقابل احساس مهم بودن را می‌دهد و همین حس باعث به وجود آمدن رابطه‌ای خوب، مطمئن و مثبتی هرچند نامحسوس می‌شود.

حال که با این معجزه 4 حرفی آشنا شدید درنگ نکرده و اگر تا الان با اعضای خانواده، دوستان و هرکه در کنار شماست سلام نکرده‌اید، یک سلام و احوالپرسی گرم و جانانه انجام دهید و به خاطر بسپارید که اثرات مثبت این لغت ناقابل اول از همه به خود شما می‌رسد.

خب در آخر من هم به عنوان یک خوانندۀ بی طرف باید اعتراف کنم که تحت تاثیر نوشته‌های خودم قرار گرفتم و از همین جا به تمامی همکاران، دوستان و خوانندگان عزیز و حتی زاینده رود عزیز که ماه‌ها غم دوری از همشهریانش را به دوش می‌کشید، "سلامی" بهاری را عرض می کنم و هرچند در پی هر سلامی، خداحافظی نیز هست، اما امیدوارم که زنده رود ما تا ابد از گزند این "خداحافظی" در امان بماند.

تا سلامی دیگر بدرود