فرهنگ هواداران- آفريقاي جنوبي؛ زخم خورده هاي فاقد سبک

28 خرداد 1389 ساعت 18:56

هواداران فوتبال در آفريقاي جنوبي کم نيستند اما هرگز روي فوتبال تمرکز نکردند. آنها در طول اين سال ها ثابت کردند کريکت را بيشتر از فوتبال مي پسندند.

تيترآنلاين - نگاه تاريخي به هواداران آفريقاي جنوبي بدجور بوي خشونت و خون مي دهد. درطول يکي، دو دهه اخير و حتي قبل ترش، آنها تبديل به يکي از کشورهاي پيشرفته قاره آفريقا شدند اما با اين حال در بسياري مسائل، آفريقايي کلاسيک باقي ماندند. يکي از مهم ترين آنها فوتبال است. 

آفريقاي جنوبي در اواسط دهه نود تبديل به يکي از قدرت هاي قاره شد. آنها قهرمان جام ملتهاي سال 96 شدند و دو سال بعدش به راحتي به جام جهاني 98 فرانسه رسيدند.آنها حتي سال 2002 هم جام جهاني آسيايي را تجربه کردند اما در هيچ کدام از دو رقابت نشان خاصي از خودشان بيرون ندادند. در نهايت افتخار آنها شد انتقال چند بازيکن مثل فيل ماسينگا، بني مک کارتني و زوما به اروپا.

هواداران فوتبال در آفريقاي جنوبي کم نيستند اما هرگز روي فوتبال تمرکز نکردند. آنها در طول اين سال ها ثابت کردند کريکت را بيشتر از فوتبال مي پسندند. بارها بازي هاي کريکت در آفريقاي جنوبي به مرگ آفريقايي ها ختم شده است. در يکي از نمونه هاي مهم سال 2001 تعداد زيادي از آنها به دليل ريزش سقف يکي از ورزشگاه ها کشته شدند. در فوتبال هم چنين مساله اي درآفريقاي جنوبي رخ داده است. هواداران آفريقاي جنوبي در اين پنج، شش روزيکه از آغاز جام جهاني گذشته ثابت کرده اند نه تنها ميزبانان مطلوبي براي تيم هاي ديگر نيستند بلکه تيم خودشان هم به شکل مطلوبي حمايت نمي کنند. 

ووزولاهاي آنها صداي همه تيم هاي حاضر در جام را در آورده در حالي که آنها با اصرار اينکه چنين شيپورهايي بخش مهمي از فرهنگشان است، روي ورود اين ابزار آلات پر سر و صدا به ورزشگاه ها پا فشاري مي کنند. تقريبا درزمان برگزاري بازي هاي تيمشان کمتر پيش مي آيد هواداران شعار يا سرودخاصي را به زبان بياورند. 

90 درصد آنها فقط با همين شيپورهاي يک متري تيمشان را تشويق مي کنند و فاقد سبك خاصي از فرهنگ تماشاگري هستند. 

نويسنده : کريم اسکي

کد مطلب: 458

آدرس مطلب: http://titronline.ir/vdcakany149nm.5k4.html?458