تيترآنلاين - گرانی محصولات صنایع دستی، مردم را «تماشاچی» کرده است

گرانی محصولات صنایع دستی، مردم را «تماشاچی» کرده است

گران‌شدن محصولات صنایع دستی، آنها را تبدیل به تماشاچی‌هایی کرده است تا به جای لذت خرید، طعم حسرت را بچشند

بیست و سومین نمایشگاه ملی عرضه و فروش صنایع دستی در حالی در نمایشگاه بین‌المللی تهران برپا شده است که به گفته مردم، گران‌شدن محصولات صنایع دستی، آنها را تبدیل به تماشاچی‌هایی کرده است تا به جای لذت خرید، طعم حسرت را بچشند.

نمایشگاه ملی عرضه و فروش صنایع دستی، طبق روال هر ساله، همزمان با هفته صنایع دستی امسال هم در حال برپایی است. این نمایشگاه امسال از شانزدهم خردادماه در 4 سالن نمایشگاه بین‌المللی پایتخت برپا شده و تا 21 خردادماه نیز ادامه خواهد داشت.

سالن‌های 6، 7، 8 و 9 نمایشگاه بین‌المللی، مربوط به عرضه صنایع دستی است اما سیاه‌چادرهای حاشیه این سالن‌ها پررونق‌تر از فضای داخلی سالن‌ها است.

سیاه‌چادرهایی که پای ثابت اکثر نمایشگاه‌ها و جشنواره‌های سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شده است تا عشایر استانهای مختلف بتوانند انواع آش‌ها و نان‌های محلی را به فروش برسانند.

همزمان با آغاز ساعت کار نمایشگاه صنایع دستی، فضای داخل سیاه‌چادرها و جدول‌های خیابان‌های اطراف آنها، مملو از مردمی می‌شود که با خرید انواع خوراکی‌های روستائیان و عشایر از خود پذیرایی می‌کنند.

نمایشگاه صنایع دستی به مساحت 15 هزار متر مربع و دارای 7 هزار و 200 متر فضای غرفه‌ای است که 700 غرفه محصولات 31 استان کشور را عرضه می‌کنند و به فروش می‌رسانند، 132 رشته‌ای که بعضی از آنها به صورت زنده در نمایشگاه، تولید می‌شوند.

«سالن‌های نمایشگاه امسال، بازدیدکننده، بسیار دارد اما خریدار، کم پیدا می‌شود»، این جمله را به شکل‌های مختلف، اکثر صنعتگران و هنرمندان صنایع دستی که غرفه دارند می‌گویند. (البته نام این هنرمندان و غرفه‌داران را به درخواست خودشان اعلام نمی‌کنیم تا تهدیدی از جمله عدم تمدید و صدور کارت صنعتگری آنها از سوی سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری وجود نداشته باشد.)

درباره وضعیت بازدید و خرید مردم در نمایشگاه، یکی از غرفه‌داران به خبرنگار فارس می‌گوید: در نمایشگاه امسال شاید تعداد مردم برای بازدید کاهش پیدا نکرده باشد اما دیگر کمتر کسی خریدار محصولات است. البته این به این معنا نیست که رغبت مردم نسبت به صنایع دستی کم شده باشد بلکه مردم با میل زیادی به سمت محصولات صنایع دستی کشیده می‌شوند و تک تک محصولات را هم رصد می‌کنند اما قیمت‌ها به نسبت سال گذشته افزایش پیدا کرده و مردم، قدرت خرید کمتری دارند.

وی ادامه می‌دهد: به عنوان مثال اگر کمترین نرخ محصولات چوبی خودمان سال گذشته 5 هزار تومان بود امسال مردم برای خرید یک آهوی کوچک چوبی باید حداقل 10 هزار تومان بپردازند به همین دلیل، مردی که با همسر و فرزندش به نمایشگاه آمده، ترجیح می‌دهد این 10 هزار تومان را برود 3 کاسه آش بخرد تا حداقل شام خانواده‌اش هم حساب شود!

هنرمندی که محصولات نمدی از انواع کیف تا کلاه و کفش‌های روفرشی را در نمایشگاه می‌فروشد نیز می‌گوید: فروش ما بد نیست مردم می‌خرند اما در مقایسه با سال قبل، فروشمان کمتر است، من سال گذشته به قدری فروش داشتم که برای بازگشت به شهرم دیگر محصولی نداشتم که با خودم برگرداندم.

سفالگری هم که انواع ظرف‌های سفالی کوچکی را می‌فروشد که قیمت آنها بین 5 تا 10 هزار تومان است از اوضاع فروش محصولاتش راضی است.

یکی دیگر از غرفه‌داران که انواع کارهای قلم‌زنی را در نمایشگاه عرضه کرده است، می‌گوید: تمایلی به حضور در نمایشگاه و گرفتن غرفه نداشتم چون محصولات ما بسیار گران است و بازدیدکننده‌های نمایشگاه، نمی‌توانند خریدار آنها باشند مثلاً نمونه‌های کار ما بالای 20 میلیون تومان است که مردم فقط می آیند و به آنها دست می‌زنند و قیمت آنها را از ما می‌پرسند و می‌روند.

وی ادامه می‌دهد: این نمایشگاه، فقط فرصتی برای من پیش آورده تا یک تابلویی که قرار بود سالها برای خانه شخصی خودم بسازم را در اینجا بتوانم قلم‌زنی کنم.

وی در پاسخ به اینکه چه اصراری بر حضور در نمایشگاه بوده است، تصریح می‌کند: بالاخره این نمایشگاه را سازمان میراث فرهنگی برگزار کرده است و به نوعی کار ما هم در بعضی جاها به این سازمان مربوط می‌شود به همین خاطر آنها از ما خواستند در این نمایشگاه حضور پیدا کنیم ما هم فقط حضور پیدا کردیم!

غرفه دار دیگری هم که هنرمند سنگ‌های قیمتی است می‌گوید: تعداد بازدیدکننده‌ها خوب است و همه هم از محصولات ما دیدن می‌کنند اما کمتر کسی خریدار است و از ساعتی که نمایشگاه آغاز به کار می‌کند ما فقط تک تک محصولاتمان را به بازدیدکننده‌ها نشان می‌دهیم و وقتی قیمت‌ها را اعلام می‌کنیم آنها می‌روند.

اکثر غرفه‌ها در نمایشگاه مربوط به عرضه انواع کیف‌های چرمی و پارچه‌های سنتی، گلیم، ظروف سفالی، نمد، عروسک‌های سنتی و ... است اما قیمت اکثر محصولات افزایش یافته است به طور مثال اگر یک کیف نمدی زنانه در جشنواره صدای عشایر که سال گذشته در همین نمایشگاه بین‌المللی تهران برگزار شده بود 25 هزار تومان به فروش می‌رسید در این نمایشگاه به قیمت 40 هزار تومان عرضه شده است.

یک خانم میانسالی که به گفته خودش مشتری ثابت نمایشگاه‌های صنایع دستی است، معتقد است که اگر قیمت محصولات صنایع دستی کمی بالا رفته است مثل همه اجناسی است که افزایش قیمت داشته و نباید گله‌ای داشت.

بازدیدکننده‌ای می‌گوید: واقعاً آثار هنرمندان بسیار زیباست و خلاقیت بیشتری نسبت به سالهای پیش در آثار عرضه شده وجود دارد اما واقعاً قیمت‌ها بالاست و نمی‌شود خرید کرد مجبوریم فقط حسرت بخوریم.

یکی دیگر از بازدیدکننده‌ها نیز می‌گوید: برای خرید کیف چرم به این نمایشگاه آمده بودم اما وقتی یک کیف چرم کوچک دست دوز را بالای 100 هزار تومان قیمت گذاشته اند ترجیح می‌دهم از یک چرم‌فروشی که «برند» است خرید کنم تا حداقل ضمانت هم داشته باشد.

بازدید کننده دیگری هم تصریح می‌کند که این نمایشگاه را مثل بسیاری از نمایشگاه‌های دیگر فقط برای بازدید و گذران وقت آمده است تا برای خرید!

بیشتر بازدیدکننده‌ها به خاطر علاقه‌ای که به محصولات صنایع دستی دارند در این نمایشگاه حاضر شده‌اند ولی افزایش قیمت‌های محصولات تنها باعث شده است که با دست خالی و حسرت، نمایشگاه را ترک کنند.

بهتر است سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به عنوان متولی این نمایشگاه، در هفته صنایع دستی، تسهیلاتی را ارائه کند تا با تخصیص تخفیف‌های لازم، مردم بتوانند خرید بیشتری از محصولات صنایع دستی داشته باشند و با رونق بازار، هنرمندان و صنعتگران نیز نسبت به ادامه فعالیت‌های خود دلگرم شوند.

بیست و سومین نمایشگاه ملی صنایع دستی از 16 تا 21 خرداد از ساعت 15 تا 21 میزبان عموم مردم است.