تيترآنلاين - همه رشته‌ها را فدای فوتبال کردند

روسای فدراسیون‌ها باید از وزارت ورزش پول بگیرند وقتی هم پول نیست هزار برنامه هم داشته باشید، کاری نمی‌توانید بکنید؟

ورزش کشور طی سال‌های اخیر با یک پدیده‌ای روبه‌رو شده است که برای اعتبار کشورمان خوب نیست و آن اینکه در رشته‌هایی مانند بوکس، کشتی، قایقرانی و اخیرا شطرنج ورزشکاران ملی ما با ترک ایران تبعیت کشور دیگری را می‌گیرند که علت این اتفاق مشکلات مالی ورزش به ویژه در ساپورت مالی ورزشکاران عنوان می‌شود.
مرتضی محجوب، شطرنج باز با سابقه و ملی‌پوش کشورمان در گفت و گو با «حمایت» و در پاسخ به چرایی این موضوع گفت: واقعیت این است که ورزش کشورمان به غیر از فوتبال خرابه است. شما وضعی کشتی که ورزش اول کشورمان است را ببینید که چه بلاهایی سر این رشته آورده‌اند؟ شطرنج که دیگر جای خود دارد.

متأسفانه مدیران ورزش همه رشته‌ها را فدای فوتبال کرده‌اند که این کار درستی نیست این ملی‌پوش شطرنج کشورمان حرف‌هایش را این گونه ادامه داد: ورزشکار وقتی از نظر مالی تامین نباشد، مجبور است شغل دیگری مانند مربیگری یا شغل آزاد را هم در کنار ورزش حرفه‌ای خود انتخاب کند. خود من دو سال است که مربیگری هم می‌کنم؛ در حالی 33 ساله هستم و همچنان می‌توانم به عنوان ورزشکار فعالیت کنم اما مجبورم. بسیاری از شطرنج بازان مانند الشن مرادی به کشورهای دیگر رفته‌اند تا در آنجا هم شطرنج بازی کنند هم زندگی و هم اینکه درس بخوانند. الشن مرادی الان در آمریکا زندگی می‌کند و برخی دیگر از شطرنج بازان هم دارند از ایران می‌روند. من فعلاً مانده‌ام و دارم مبارزه می‌کنم و حتی مربیگری تیم ملی بانوان را برعهده‌گرفته‌ام. محجوب با تاکید بر اینکه می‌تواند باز هم رکوردهای جدیدی در شطرنج ثبت کند، افزود: می‌توانم رکوردهای جدیدی بزنم اما اسپانسر نیست. نه تنها ورزش شطرنج، همه رشته های ورزشی با مشکلات عدیده مالی روبه‌رو هستند. حرف ما هم این است اگر مدیران برای فوتبال از عدد 100،100 را برای بودجه در نظر می‌گیرند برای شطرنج 5 در نظر بگیرید، دوو میدانی هم 10 باشد کشتی هم 70 باشد؛ اما خیلی از ورزشکاران ملی ما وضعیت خوبی ندارند. شما وزنه‌برداران را ببینید هیچ کدام وضع خوبی ندارند که این باعث تاسف است. خود من بابت درچه استاد بزرگی و مدال‌های بین‌المللی که کسب کرده‌ام در ماه 145 هزار تومان از صندوق حمایت از قهرمانان می‌گیرم که آن هم هر 5-6 ماه یک بار پرداخت می‌کنند.

این ملی‌پوش شطرنج کشورمان که دل پر دردی از اوضاع و احوال ورزش کشور دارد، اضافه کرد: وقتی ورزشکار از نظر مالی تامین نباشد شاید یکی، دو سال بتواند با نان و پنیر زندگی‌اش را بگذراند؛ اما بعد از آن وقتی به خودش می‌آید می‌بیند هیچ چیز ندارد و در نهایت یک تصمیم دیگری برای زندگی شخصی و ورزشی خود می‌گیرد. خود ما در شطرنج قراردادهایمان دو، سه میلیون است. حال باید دید چه کسی مقصر بی پولی در فدراسیون‌هاست؟ محجوب در این باره گفت:‌ این اشتباه است که مثلاً در شطرنج کامبوزیا به عنوان رییس فدراسیون یا در وزنه برداری رضازاده به عنوان مقصر این وضع قلمداد شود؛ وقتی پول نیست آنان چه کار می‌توانند بکنند؟ روسای فدراسیون‌ها باید از وزارت ورزش پول بگیرند وقتی هم پول نیست هزار برنامه هم داشته باشید، کاری نمی‌توانید بکنید؟

محجوب در بخش دیگری از حرف‌هایش با یادآوری اینکه مقطعی دور از میدان‌ها بود خاطرنشان کرد: بعد از مدتی غیبت در مسابقات ساداتی قائم شهر شرکت کرده‌ام تا برای مسابقات قهرمانی کشور که آبان ماه در تبریز برگزار خواهد شد آماده شوم. در رده تیم ملی هم تا مسابقات المپیاد سال آینده هیچ مسابقه ای نخواهیم داشت.

محجوب خاطرنشان کرد:‌ خود من علاقه‌مندم مسابقه دهم؛ چرا که اوج یک شطرنج‌باز بین 30 تا 40 سالگی است و من 33 ساله هستم. مطمئن باشید اگر مشکلات حل شود رکورد هم می‌زنم. درجه جهانی من 2546 است و همراه احسان قائم مقامی و الشن مرادی 3 شطرنج باز برتر ایران هستیم اما به دلیل نبود امکانات رو به مربیگری آورده‌ام. این استاد بزرگ شطرنج کشورمان در پایان خاطرنشان کرد: من از سرپرست وزارت ورزش می‌خواهم به داد سایر رشته های ورزشی هم برسند نه اینکه ما تمام انرژی خودمان بگذاریم؛ اما همین که تیم ملی فوتبال به جام جهانی رفت در بقیه رشته‌ها را تخته کنیم!