تيترآنلاين - آشي که تزارها براي مردم ايران پختند

ايراني ها با طعم غذاي روس ها غريبه نيستند. در طول تاريخ همواره آشي که تزارها براي مردم ايران پختند، دهان منافع ملي ايران را تلخ کرده است

ايراني ها با طعم غذاي روس ها غريبه نيستند. در طول تاريخ همواره آشي که تزارها براي مردم ايران پختند، دهان منافع ملي ايران را تلخ کرده است. تزارها هميشه چشم طمع به وجب، وجب خاک ايران دوخته اند. در زمان حکومت بي اقتدار و فاسد قاجاريه خاک شمالي ايران را غصب کردند و به پيش رفتند. اين روسها بودند که در سرکوب مشروطه خواهان به پيش مي رفتند. ذهن ايراني ها به خوبي به ياد دارد که زمان محمد شاه قاجار ژنرال لياخوف روس، بهارستان تهران را به توپ بست.

روسيه تلاش کرد از ميرزا کوچک خان به عنوان برگ بازي در شمال ايران بهره برداري کند اما در نهايت به دليل وطن پرستي ميرزا و هم پيماني با انگليس و دولت وقت تهران اقدام به سرکوب نهضت جنگل کردند و آذر سال 1300 دست هايشان به خون سردار جنگل آلوده شد. در دهه 1320 حزب توده جهش خود را آغاز کرد و سال 1324 هزاران نفر از مخالفين حزب توده به جوخه اعدام سپرده شدند يا گلوله ترور بر سينه آنها نشست. موضع روسيه در قبال پرونده ملي شدن صنعت نفت و کودتاي آمريکايي 28 مرداد در ميان برگ هاي تاريخ ايران گويي گم شده است.

چرا روسيه هرگز سندي درباره کودتاي 28 مرداد سال 1332 منتشر نکرد؟ روسيه با کرنش در مقابل تهديدات بريتانيا و آمريکا نيروهاي حزب توده را به عنوان نيروهاي پنهان دشمن به کار گماشت. روسيه در زمان مجلس چهاردهم ملي که مصدق طرح ممنوعيت مذاکره نخست وزيران درباره مبارزه نفت را به تصويب رساند، راديو مسکو و رسانه هاي همسو با حزب توده مطالب تندي را عليه مصدق منتشر کردند.

براساس قراردادي که بين ايران و روسيه امضا شده بود 20 ميليون دلا ر به ايران بدهکار بودند که در روزهاي بي پولي حکومت مصدق آنها از بازپرداخت بدهي خود سرباز زدند تا آن که بدهي خود را به دولت کودتا بازپرداختند. روس ها به اين اقدامات هم بسنده نکردند و از خريد نفت ايران علي رغم آن که 50 درصد زيرقيمت بود خودداري کردند و دست در دست انگليس ها، نگذاشتند کسي از ايران نفت بخرد و اطراف ايران را از خريداران نفت خالي کردند. موضوع جايي علني شد که ژاپن قصد خريد نفت ايران را داشت اما روسيه به همراه انگليس توکيو را تحت فشار قرار دادند تا نفت ايراني بي مشتري بماند.

سرانجام دادگاه لا هه راي تاريخي خود را صادر کرد; آري از 14 قاضي، 9 تن به سود ايران راي دادند وعجيب آن که قاضي انگليسي هم (لرد آزنوله مک نير) در مقابل ايران پرچم سفيد را بالا برد اما چگونه است که ماکالونسکي قاضي روسيه از حضور در دادگاه به دليل بيماري امتناع مي ورزد؟ سرانجام کودتاي منحوس 28 مرداد به وقوع مي پيوندد و حکومت شوروي تنها نظاره گر تحولا ت ايران بود در ظاهر اما در عمق ماجرا کرملين در جريان چندوچون کودتا قرار داشت. نيروهاي حزب توده هيچ عکس العمل نشان ندادند، تا شمال ايران بازهم سهم استعمار روسيه آن را از ايران باشد. در طول سال هاي حکومت محمدرضا پهلوي رابطه ايران با روسيه و حزب توده اگر چه داراي افت و خيزهايي بود اما آنها به يک رابطه مسالمت آميز پايبند بودند. تا آن که انقلا ب ايران در سال 57 با شعار «نه غربي، نه شرقي، جمهوري اسلا مي» به وقوع پيوست. در سال هاي جنگ تحميلي حکومت شوروي از صدام حسين حمايت تسليحاتي مي کرد تا ايران يک تنه 8 سال جنگ را مقاومت کند.

پس از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي اگرچه برهه اي کوتاه به دليل از هم پاشيدگي استعمار روسيه، آنها به ايران بي توجهي کردند اما با احياي امپراتوري کرملين وقدرت يافتن تزارهاي نوظهور باز هم توجه روسيه به ايران پررنگ شد و دو تزار شروع به آشپزي براي ايران کردند. آنها سود کلا ني را در پروژه نيروگاه اتمي بوشهر با عناوين مختلف کسب کردند و با تاخيرهاي تعمدي سعي در کسب منافع بيشتر در ايران داشتند. در سال 2005 ايران و روسيه قراردادي را امضا کردند که روسيه را ملزم مي کرد در سال 2007 سامانه موشکي اس-300 تحويل ايران دهد. اهمال و کوتاهي در پيگيري دريافت اين پدافند همزمان شد با انجام يک معامله بزرگ ميان مدودف و باراک اوباما تحت عنوان پيمان استارت.

روس ها همانند روايت تاريخ در گذشته، آرام آرام از تهران دور شدند تا دست واشنگتن را در ماه عسل آمريکا- روسيه در دستان خود ببينند. آش تلخي که روس ها در طول چند سال گذشته پختند دوباره طعم خود را به رخ سياستمداران تهران مي کشاند تا هشدارهاي منتقدين روسيه رنگ واقعيت و تلخ خود را نشان دهد. نکته جالب اينجاست که هنوز برخي، از روابط خاص صحبت مي کنند و از روابط پشت پرده سخن به ميان مي آورند در حالي که روسيه در طول چند سال گذشته حتي يک بار هم منافع ملي ايران را به عنوان يک متحد يا دوست در نظر نگرفته است و اگر جايي هم از غرب انتقاد کردند نقطه اي بوده که منافع خود را در خطر مي ديده اند.

در دفاع از عملکرد دستگاه ديپلماسي خبر شکايت ايران از روسيه مطرح شده است که با واکنش لا وروف مواجه شده است; کرملين حالا مي گويد تهران مستند قانوني براي شکايت ندارد! قابل پيش بيني است که روسيه براي نشان دادن خشم خود پرونده اي ديگر را پيش کشد و گرماي دست کاخ سفيد را بيشتر حس کند. غذاي کرملين در طول ساليان سال اگر چه براي منفعت طلبي روسيه بسيار شيرين و دلچسب بوده است اما در آن، خون مردان و زنان آزاده اي است که براي حراست از خاک ايران اسلا مي ايستادگي کردند اما متاسفانه اين مطلب هنوز هم براي ديپلمات هاي ايراني قابل هضم نيست.

البته منظور از اين کلا م اخراج رفيق الکساندر سادونيکوف از تهران نيست اما بايد با اقتدار مقابل هر حکومت اجنبي که به طور طبيعي منافع ملي خود را پيگيري مي کند; برخورد کرد تا پرونده هايي نظير اس 300 روس اين گونه مورد انتقاد قرار نگيرد. پرونده رژيم حقوقي درياي خزر ظرف چند سال گذشته مفتوح شده است; اگرچه هنوز برگ هاي نخستين و بزرگترين درياچه دنيا رقم مي خورد اما لحظه اي غفلت و کوتاهي پشيماني عميق تر از اس- 300 براي ايرانيان رقم خواهد زد.