تيترآنلاين 4 آبان 1390 ساعت 13:06 http://titronline.ir/vdcb.gbfurhbafiupr.html?3403 -------------------------------------------------- عنوان : دروغ خناق نیست و آدم دروغگو را خفه نمی کند،اما حدی دارد! -------------------------------------------------- مگر سفارت عربستان یا سفارت اسراییل در واشنگتن، سوپر محل بوده، پیتزا فروشی بوده، رستوران شاطر عباس و چلوکبابی نایب بوده که هر کس آن هم این منصور ارباب سیار با آن قیافه که از دور داد می زند چکاره است، بتواند وارد آنجا شود و بمب و پاچه خیزک کار بگذارد! متن :  میخاییل یوری لرمانتف، نویسنده بزرگ روس و خالق رمان «قهرمان عصر ما» و داستان عاشقانه «بلا» که در رده آثار رمانتیک کلاسیک روسیه است، در مقدمه یکی از داستانهایش که نسلهای گذشته ایران شیفته خواندن آنها بودند و نسل امروز از این آثار بیگانه است، می نویسد: «خوردن عسل زیاد، مایه بیماری می شود، دهان را گس می کند، ملال ایجاد می کند و به طور کلی خوردن شیرینی زیاد بیماری زاست، چه بهتر که انسان مزه خوردنی های شور و تلخ را نیز بچشد تا بتواند لذت خوردن شهد و عسل را دریابد» (نقل به مضمون» تعریف و تمجید و خوشامدگویی و قربان صدقه دولت رفتن در دنیای امروز مفهومی ندارد. در قرن نوزدهم و پنج دهه اول قرن بیستم، همه مطبوعات بریتانیا مگر اندکی، مدیحه گوی امپراتوری بریتانیا بودند، اما در جریان نهضت استقلال ملت هند علیه سلطه استعماری انگلیس، عده ای از روزنامه نگاران حق را به ملیون هند دادند و گاندی را ستودند. در جریان ملی شدن صنعت نفت نیز تعدادی از جراید انگلستان حق را به ایرانی ها می دادند و مصدق را می ستودند (البته عده ای او را دیوانه و لجوج و بیمار می خواندند) اما بیشتر جراید بریتانیا در دوران حکومت «اتلی» و حزب کارگر، کمپانی نفت انگلیس و ایران را ملامت می کردند که چرا حقوق حقه ایرانی ها را بالا کشیده و با سرسختی و عناد کار را به خلع ید از شرکت توسط ایرانی ها کشانده است. در سالهای 1955- 1948/ 1327 تا 1334 جنون «مک کارتی» یک سناتور تندرو آمریکا را فرا گرفته بود. او بیشتر رجال آمریکا را متهم به تمایل به کمونیزم و جاسوسی برای شوروی ها می کرد. آنها را به کمیته ای در سنا احضار کرده، از آنها بازجویی می نمود. بر نویسندگان و هنرپیشگان آمریکا انگ جاسوسی می زد. آن جنون زمانی پایان یافت و مطبوعات آمریکا «مک کارتی» را دیوانه و روان پریش خواندند. مطبوعات آمریکا و انگلستان و فرانسه و آلمان و ایتالیا و سایر کشورهای غربی، همه یک دست، نوکر صهیونیست ها و دشمن نیستند. در قضیه اخیر- ماجرای دروغ و حقه بازی ترور سفیر بچه سال امیرزاده عربستان در واشنگتن- مجله تایم این ماجرا را بچه گانه و غیرواقعی خواند. «گاری سیک» ابراز تعجب کرد که مگر می شود ایرانی ها اینقدر بچه گانه و غیرحرفه ای عمل کنند؟ تصور بفرمایید، این مردک سفیر که هیچ عقال و ردا و قبای شیوخ عربستان را نداشت، مثلاً توسط آن ایرانی لات لمپن سبیل کلفت بی خاصیت بی قواره چک مخدوش صادر کن بدسابقه، در حادثه ای به قتل می رسید؛ چه نفعی برای ایران داشت؟ ابن صعود، عبدالعزیز آل سعود پدر ملک سعود (پادشاه عینکی قد بلند چاق حجیم الجثه عربستان که در اردیبهشت 1334 به ایران آمد و روزی سه پرس چلو کباب و جوجه کباب و قرمه سبزی و خورش قیمه بادمجان در تهران می خورد و از گرمای قصر صاحبقرانیه بی تاب شده بود، تا جایی که دولت ایران برایش کولر آبی از سوئیس وارد کرده و در صاحبقرانیه نصب نمود). و نیز پدر ملک فیصل اول و پدر ملک خالد و پدر ملک فهد و پدر ملک عبدا... (پادشاه 92 ساله کنونی که ویکی لیکس گزارشی داده 92 ساله است، ولی به دروغ می گویند 86 ساله است) صد زن داشت. (4 عقدی و 96 متعه یا کنیز- وهابیون با صیغه مخالفند کنیز خریداری می کنند!) بعضی هم می گویند 60 تا، بعضی گفته اند 88 تا، که از آن نسوان دارای 44 پسر و عده نامشخصی دختر شد. ماشاءا.... اکنون حدود 5000 نوه و نتیجه و ندیده از آن مرحوم باقی مانده (!) هنوز سفیر عربستان که قرار بوده آن منصور ارباب سیار حقه باز که می گویند قاچاقچی بوده، چک بی محل می کشیده، قالتاق و ماشین اوراق کن و ماشین پا و کوپن فروش بوده، او را بکشد، منفجر نشده، یک شیخ زاده یا امیرزاده دیگر را از ریاض یا جده یا ظهران راهی ینگه دنیا می کرده اند تا جانشین عادل خبیر شود. مگر سفیر در عربستان قحطی بوده؟ ضمناً مگر سفارت عربستان یا سفارت اسراییل در واشنگتن، سوپر محل بوده، پیتزا فروشی بوده، رستوران شاطر عباس و چلوکبابی نایب بوده که هر کس آن هم این منصور ارباب سیار با آن قیافه که از دور داد می زند چکاره است، بتواند وارد آنجا شود و بمب و پاچه خیزک کار بگذارد! البته می گویند دروغ خناق نیست و آدم دروغگو را خفه نمی کند،اما حدی دارد! دولت ایران واقعاً این قدر بی درایت است که سر جاسوس و خرابکارش در آمریکا همچی آدم ناقص العقل بد سابقه ای باشد؟! این آمریکا که اینقدر به اف بی آی خود می نازد و سیا را به رخ جهانیان می کشد و سریال 800 قسمتی احمقانه «24» را می سازد، چرا به این سؤال هیچ جوابی نمی دهد که چگونه یک عضو سپاه قدس می آید و عرق خور و ماشین اوراق کن در تگزاس از آب در می آید؟ این منصور ارباب سیار به درد هر کاری می خورد مگر عضویت در سپاه قدس. به هر حال مطبوعات ما باید به جای این همه نقل گفته ها و نوشته های بولتن های دولتی و سایت ها و پایگاه های عجیب و غریب و تعریف و تمجید، کمی از خودشان مایه بگذارند. انتقاد از دولت، نظام را پاک و پاکیزه می کند. انتقاد شایسته، مقام جراید است. عرض کردم خود جراید آمریکا این روزها دارند آبروی اوباما و سناریوسازان در دام اسراییل و گروهکهای حقه باز را می برند که این جعلیات قابل قبول نیست. شوروی سر جاسوسش «کلنل آبل» بود و بعد سر جاسوس ایران این مردک بی سواد و ماشین اوراق کن و قالتاق جاعل؟! با آن قیافه تابلو