تيترآنلاين - بازار كساد و بي محتواي كتاب

صفحه اصلی سياسی اجتماعی اقتصادی فرهنگي دانش و فناوري گزارش تصويری

مميزي حاكم بر كتابها باعث شده مشكلات نشر چهره‌اي غم‌انگيز به خود بگيرد

داخلی

آرشيو گفتگو

كتاب و ادبيات

کد مطلب : 1566

توصيه مطلب

بازار كساد و بي محتواي كتاب

الان به بالا و پایین و زیر و روی جلد کتاب‌ها هم کار دارند! مساله یارانه‌ها، ناشران را به چاپ کتاب‌های سفارشی و خاص که اصلا با ذائقه مردم تناسب ندارد، وادار کرده است

تاريخ انتشار: شنبه ۴ دی ۱۳۸۹ ساعت ۰۷:۴۶

تيترآنلاين - اگرچه داستان کتاب در کشور ما یک مثنوی دنباله‌دار است و تمامی ندارد، اما رسانه نباید گرفتار روزمرگی شود و کار خود را ادامه دهد بی آنکه مناسبتی عمل کند و یا رفتاری برای رفع تکلیف داشته باشد.

مطالعه و کتاب‌خوانی نه یک رفتار فصلی است و نه تبلیغاتی؛ این بار به امید یافتن گوشی برای شنیدن، حنجره طلایی گوینده شناخته‌شده و گزیده کار رادیو که دوستی دیرینی با کتاب و مطالعه دارد را به مدد طلبیدیم.

مهران دوستی، نخست از کتاب قدیمی «هنر چیست؟» اثر لئو تولستوی به عنوان یکی از کتاب‌های بالینی مورد نیاز هنرمندان و آخرین کتاب لذت بخشی که به مرور مطالعه دیگر‌بارش نشسته است نام می‌برد و در ادامه به ابراز علاقمندی‌های مطالعاتی‌اش می‌پردازد و می‌گوید:

«میانه خوبی با رمان، داستان کوتاه، نمایشنامه و کتاب‌های تاریخ معاصر دارم و معتقدم این آثار کمک شایان توجهی به فعالان عرصه‌های هنری و نمایشی اعم از گوینده، بازیگر، مجری و... می نماید زیرا گوینده یا مجری، حداقل باید از تاریخ صد ساله گذشته کشورش مطلع باشد و چه بهتر که این آگاهی از راه مطالعه مستمر و مداوم به دست آید.

از این گذشته فکر می کنم همه ما باید به مطالعه کتاب‌های اجتماعی روی آوریم و به جای تماشای سریال‌های دستِ هشتم، رمان‌های پرمحتوای تاریخی و اخلاقی نویسنده‌های بزرگ ایران و جهان را حتما بخوانیم.»

وی تاکید می‌کند: «نمی‌خواهم ژست روشنفکری بگیرم و بگویم تلویزیون نمی‌بینم اما رمان، نوعی زندگی است که شما را درگیر خود می‌کند و به هیچ عنوان دست کمی از فیلم‌ها و سریال‌هایی که هفته‌ها به تماشایش می نشینم ندارد.»

دوستی که متولد 3 آبان 1335 در کجور مازندران است و از سال 1361 پیوسته در حال گویندگی است

” مساله یارانه‌ها، ناشران را به چاپ کتاب‌های سفارشی و خاص که اصلا با ذائقه مردم تناسب ندارد، وادار کرده است “

با تاکید بسیار بر ضرورت کم رنگ شدن نقش دولت در حوزه بیمار نشر به نقد سیاست‌های حال و گذشته حاکم بر آن می‌نشیند و در گفت‌وگو با خبرآنلاین تصریح می کند:

«دولت، تاجر خوبی نیست. لذا بهتر است به جای دخالت در بخش‌های مختلف نشر، نقش نظارتی و مدیریتی خود را پررنگ کند. الان به بالا و پایین و زیر و روی جلد کتاب‌ها هم کار دارند! از این که بگذریم متاسفانه مساله یارانه‌ها، ناشران را به چاپ کتاب‌های سفارشی و خاص که اصلا با ذائقه مردم تناسب ندارد، وادار کرده است.

دولت، برخی ناشران را چاق کرد و آنها هم که به فکر سود کلان خود بودند با کاغذهای یارانه‌ای تقدیمی، حل المسائل و کتاب‌های کمک درسی چاپ کردند و به نیازهای مطالعاتی مردم بی توجه ماندند بنابراین در چشم به هم زدنی بازار کتاب پُر شد از جزوه‌های صحافی شده درسی و برخی کتاب‌های سفارشی که اصلا نمی توان اسمش را کتاب گذاشت و همین سیاست، حوزه نشر را بیمارتر کرد.»

وی در ادامه اظهار نقطه نظرات خود ضمن ابراز خرسندی از حذف یارانه کاغذ ناشران، انتشار و عرضه کتاب خوب را تضمین اقبال گسترده جامعه کتاب‌خوان می‌داند و با ارائه راهکارهایی به بیان ویژگی‌های حوزه نشر پویا و سالم می‌پردازد و می‌افزاید: «در حوزه نشر پویا و سالم، کتابی چاپ می شود که مورد توجه مردم باشد. ناشر از نویسنده و اثرش به خوبی دفاع می‌کند و به اصطلاح، پشتش می‌ایستد، علاوه بر آن توزیع کتاب نیزبه خوبی مدیریت می‌شود تا در نهایت نویسنده به حق و حقوقش برسد و نویسندگی را به عنوان یک شغل ثابت دنبال کند.

به اعتقاد من رسیدن به این نقطه میسر است اگر دولت، دخالت مستقیم نکند و به جای آن که تمام هّم و غم‌مان این باشد که نویسنده هامان چه می‌نویسند، اجازه دهیم فضای بازتری را تجربه کنند تا نگاهشان توام با خودسانسوری نباشد و مطابق میل و سلیقه‌ای که ناشی از درک و نیازسنجی‌های تجربی و اعتقادی‌شان است کار را جلو برند و مافیای توزیع را در سرتا سر ایران از بین ببریم

” اگر دولت، دخالت مستقیم نکند و به جای آن که تمام هّم و غم‌مان این باشد که نویسنده هامان چه می‌نویسند، اجازه دهیم فضای بازتری را تجربه کنند تا نگاهشان توام با خودسانسوری نباشد “

تا هر ایرانی کتاب‌های چاپ شده را به سهولت در دسترس داشته باشد.

هم چنین به ناشران کوچک شهرستانی بها دهیم و مثلاً به جای برگزاری هزار نمایشگاه در هزار شهر که واقعا مخاطب و خریداری ندارد، از متقاضیان تاسیس کتاب‌فروشی در شهرستان‌ها حمایت کنیم؛ همانند نقاط مختلف دنیا که در کنار برپایی نمایشگاه‌های سالانه زودگذر، شعبه‌های دائمی عرضه کتاب را با شکل و شمایل خاص و معتبر در شهرهای کوچک و بزرگ کشورشان ایجاد می‌کنند.

راه اندازی این اماکن را در دستور کار قرار دهیم و آخرین و به روزترین تازه های نشر را به سرعت در گوشه و کنار کشور، توزیع کنیم تا ایران به کتابخانه‌ای بزرگ تبدیل شود و دیگر کسی جرات نکند بگوید ملت ایران کتاب نمی‌خواند و سرانه مطالعه ما پایین است.»

این مدرس گویندگی که فارغ التحصیل رشته‌های مکانیک و مهندسی تصفیه آب از آمریکاست هم چنین معتقد است هفته کتاب نمی‌تواند جایگاه کتاب را در سبد هزینه خانوارهای ایرانی ارتقا دهد.

مهران دوستی در بیان علت این پدیده توضیح می‌دهد: «ما در طول سال، دنیای کتاب را خوب معرفی نمی‌کنیم و گاه آن قدر اسیر دنیای مجازی و دیجیتال می‌شویم که فضای اصلی را از دست می دهیم.

متاسفانه شتابی که بر زندگی‌مان حکفرماست با کتاب‌خوانی منافات دارد زیرا برای کتاب باید وقت بگذاری، بنشینی و ورق ورق بخوانی تا در ذهنت ته نشین شود اما با این وضع زندگی که از صبح تا شب می‌دویم و تازه وقتی هم به خانه می‌رسیم می‌خواهیم بنشینیم و سریال این شبکه و آن شبکه را ببینیم، فرصتی برای کتابخوانی باقی نمی‌ماند. که اگر هم بماند خیلی‌هامان ترجیح می‌دهیم به جای آن که 2 ساعت با کتاب به وادی تامل و تفکر سفر کنیم، وقتمان را در سینما یا پارک بگذرانیم تا برای 2 ساعت هم که شده فکر نکنیم!»

وی اضافه می کند:«متاسفانه در حال حاضر کتابی چاپ نمی شود تا مردم همانند ورق زَر، روی دست ببرند. بازار کتاب به شدت کساد و بی محتواست و مردم کوچه و بازار، فرهیختگان و... کتابی که انعکاس جامعه‌شان باشد را در بازار نمی‌بینند در نتیجه به دنبال کتاب نمی‌روند، با این حال امیدوارم روزی برسد که حداقل در جایگاه دهم و یازدهم کتابخوانی دنیا قرار بگیریم.»