تيترآنلاين - قرائتي : هرچه بگوییم گران می‌شود حالا گران می‌شود شما نخرید

صفحه اصلی سياسی اجتماعی اقتصادی فرهنگي دانش و فناوري گزارش تصويری

داخلی

آرشيو گفتگو

دين و انديشه

کد مطلب : 4455

توصيه مطلب

قرائتي : هرچه بگوییم گران می‌شود حالا گران می‌شود شما نخرید

راجع به نان جو هم یک چیزی بگویم. ارزش نان جو، می‌ترسم نان جو گران شود این حدیث را بخوانم. آخر هرچه بگوییم گران می‌شود.

تاريخ انتشار: پنجشنبه ۱۷ فروردين ۱۳۹۱ ساعت ۲۰:۰۳

قرائتي : هرچه بگوییم گران می‌شود حالا گران می‌شود شما نخرید

حجت الاسلام والمسلمین قرائتی در سلسله جلسات درسهایی از قرآن با عنوان « اهل بیت علیهم‌السلام و رسیدگی به محرومان» در قسمتی از صحبت‌های خود گفت: در خانه‌ حضرت امیر نان جو می‌خوردند. راجع به نان جو هم یک چیزی بگویم. ارزش نان جو، می‌ترسم نان جو گران شود این حدیث را بخوانم. آخر هرچه بگوییم گران می‌شود. حالا گران می‌شود شما نخرید ولی حدیثش را بدانید. فرق نان جو با نان گندم مثل فرق اهل بیت است با باقی مردم. خیلی نان جو سفارش شده است. اخیراً هم دنیای علم به این نان جو رسیده است.

به گزارش برنا، وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت:« نان تازه بخوریم.اصلاً كهنه خوری بعد از اینكه فریزر آمده، كهنه‌خوری مد شده است. قرآن می‌گوید: اگر می‌خواهید گوشت بخورید، گوشت تازه بخورید. «لَحْماً طَرِیًّا» (نحل/14) چند جای قرآن آمده است. گوشت تازه! این چیزهایی كه ما در فریزر می‌گذاریم، گرچه گاهی آسایش است برای اینكه مبادا، مبادا! در بیابان كه نیستی. هروقت هم مهمان آمد، چند متری شما مغازه است. بله یک كسی بیابان زندگی می‌كند، شوهرش می‌خواهد جبهه برود. دستش به هیچ‌كس نمی‌رسد،ولی در این شرایط چه دلیلی دارد كه ما اینقدر سبزی كهنه، نان كهنه و نمی‌دانم گوشت كهنه. كهنه خوری رسم است. حضرت زهرا هرشب نان تازه درست می‌كرد. این یک مسأله‌ای است. زن در خانه كار می‌كند، ولو دختر پیغمبر! این خودش یک درس است. اینها همه برای ما مكتب است.

حجت الاسلام قرائتی در قسمتی دیگر از سخنانش تصریح کرد:« نگفته: «یُطْعِمُونَ الطَّعامَ المسكین، الفقیر، الاسیر» اگر می‌گفت: «الاسیر» یعنی یک اسیر.اسیر مطلق است. هركس می‌خواهد باشد. یعنی گزینش نكنید. من خیلی از افطاری مكه و مدینه خوشم آمده است. از چیزهای دیگرش خوشم نمی‌آید. غیر از مكه و مدینه و زیارتش، از اخلاق اینها خوشم نمی‌آید. ولی افطاریشان قابل تقدیر است. یعنی ماه رمضان وقتی افطاری می‌دهند یک زنبیل می‌آورند. ظرف‌های مثلاً حالا فرنی، شله زرد، پنیر، خرما، با پلاستیک نایلون، می‌آیند پهن می‌كنند می‌گویند: بنشینید، بنشینید! گزینش نمی‌كند. هركس می‌خواهد باشد. بالاخره روزی كه هست. من نمی‌دانم آیا در ایران كسی هست این رقمی افطاری بدهد، كه مثلاً سفره بیاندازد و بگوید: مردم بفرمایید خانه. گزینش نیست. در گرمسار و دامغان آن منطقه در روز عاشورا چطوری است؟ خانه‌ها غذا می‌پزند و در هم باز است. می‌گوید: هركس می‌خواهد بیاید برود. گزینش نمی كند. برای كمک به مردم گزینش نكنید.»