من مي خواهم با آقاي احمدي نژاد مصاحبه کنم

قطعا اين موضوع قابل پذيرش نيست که آقاي احمدي نژاد در طول سال، دهها گفت وگوي اختصاصي با رسانه هاي خارجي، انجام دهد اما حتي يک گفت وگوي اختصاصي با هيچ روزنامه منتقد داخلي در کارنامه خود نداشته باشد

تيترآنلاين - «من مي خواهم با آقاي احمدي نژاد مصاحبه کنم» عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي مردم سالاري به قلم حميدرضا شکوهي است كه در آن مي‌خوانيد؛

روز گذشته محمود احمدي نژاد از سفر به نيويورک بازگشت تا طولا ني ترين سفر او به مقر سازمان ملل به پايان برسد. احمدي نژاد که تنها رئيس جمهور ايراني است که هر سال براي شرکت در مجمع عمومي سازمان ملل به نيويورک رفته، امسال بيش از سالهاي گذشته در نيويورک ماند. او در اين سفر، در 12 گفت وگوي خبري به ويژه با رسانه هاي آمريکايي شرکت کرد و به پرسش هاي متعدد آنها پاسخ گفت. اما چرا آقاي احمدي نژاد که هيچگاه گفت وگو با رسانه هاي بيگانه مخالف را رد نمي کند به غير از صداوسيما و روزنامه ارگان دولت با ساير رسانه هاي ايراني گفت وگو نمي کند؟ نزديکان آقاي احمدي نژاد همواره کمبود وقت وفشردگي برنامه هاي رئيس جمهور را بهانه مي کنند اما وقتي ايشان مي تواند يک هفته در آمريکا باشد و با بيش از 10 رسانه خارجي گفت وگوي اختصاصي انجام دهد، چرا در طول اين پنج سالي که از رياست جمهوري او مي گذرد حتي يکبار با رسانه هاي داخلي گفت وگوي اختصاصي انجام نداده است؟

البته همگان مي دانيم که آقاي احمدي نژاد در طول سال نيز دهها مصاحبه اختصاصي ديگر با رسانه هاي خارجي انجام مي دهد اما در طول 5 سال اخير به غير از نشست هاي خبري عمومي، هيچگاه با رسانه هاي داخلي گفت وگوي اختصاصي نداشته است. گفت وگو با صداوسيما و روزنامه ايران هم گفت وگويي چالشي محسوب نمي شود و تفاوتي با سخنراني يا ارائه گزارش عملکرد دولت ندارد.

پس رسانه هاي داخلي، چه زماني بايد پاسخ پرسش هاي خود را از رئيس جمهور بگيرند و بتوانند گفت وگويي اختصاصي و چهره به چهره با او داشته باشند؟ قطعا اين موضوع قابل پذيرش نيست که آقاي احمدي نژاد در طول سال، دهها گفت وگوي اختصاصي با رسانه هاي خارجي، حتي از نوع رسانه هايي که برخي اصولگرايان، آن را رسانه هاي استعماري و استکباري مي دانند، انجام دهد اما حتي يک گفت وگوي اختصاصي با هيچ روزنامه منتقد داخلي در کارنامه خود نداشته باشد. به هرحال ابهامات و پرسش هاي فراواني در ذهن جست وجو گر خبرنگاران ايراني وجود دارد که پاسخ آن را تنها در گفت وگويي اختصاصي با آقاي احمدي نژاد مي توانند بگيرند.

پس اگر آقاي احمدي نژاد با گفت وگو با روزنامه هاي منتقد داخلي مخالفتي ندارد و از اين لحاظ تبعيضي بين رسانه هاي ايراني و آمريکايي قائل نيست فرصتي براي گفت وگوي اختصاصي با يک روزنامه منتقد داخلي فراهم سازد. من به عنوان يک روزنامه نگار ايراني دلسوز کشور و نظام که در روزنامه اي منتقد فعاليت مي کنم تمايل دارم گفت وگويي اختصاصي با آقاي احمدي نژاد انجام دهم. دراين صورت ديگر هيچ شائبه اي در ذهن برخي افراد مبني بر تمايل احمدي نژاد براي گفت وگو با رسانه هاي خارجي و عدم انجام گفت وگوي اختصاصي با خبرنگاران و روزنامه نگاران ايراني وجود نخواهد داشت.