تيترآنلاين - اگر در مقياس بين المللي به رشد اعلام شده ايران نگاهي داشته باشيم در مي يابيم در حالي که رشد اقتصاد جهاني نزديک به 5 درصد است ما رشدي 6/1 را تجربه مي کنيم رشدي که به معناي ان است که ما روز به روز از اقتصاد جهان عقب تر مي مانيم. آفرينش در گزارشي به بررسي اين موضوع پرداخته و نوشته است :

صندوق بين المللي پول به عنوان يکي از مهمترين نهاد هاي اقتصادي جهان در تازه ترين گزارش خود رشد اقتصادي جهان براي سال 2010 را 8/4درصد و رشد اقتصادي ايران در اين سال را 6/1درصد پيش بيني کرد رشدي که با توجه به پتانسيل ها وظرفيت هاي کشور بسيار قابل تامل بوده است و مسلما تاثيرات منفي در اقتصاد حال و فرداي کشور بر جاي خواهد گذاشت در اين راستا ذکر چند نکته قابل ذکر است. 

نخست آنکه از آنجا که رشد اقتصادي به تعبير ساده عبارت است از افزايش توليد يک کشور در يک سال در مقايسه با سال قبل، در واقع رشد اقتصادي شاخص مناسب ومهمي براي اندازه گيري وضعيت اقتصادي يک کشور در مقايسه با سالهاي گذشته آن کشور يا با ساير کشور هاي جهان به شمار مي رود و همچنين معياري براي موفقيت برنامه ريزان اقتصادي وسياسي هر کشور ، در اين راستا رشد 6/1درصدي ايران بنا به آمار صندوق بين الملي پول حکايت از نافرجامي ها و چالش هاي اقتصادي براي کشور است چالش هايي که بيشتر به ناتواني مقامات اقتصادي کشور در افزايش رشد اقتصادي و رسيدن به آرمانها و آرزو هاي رشد 8 تا 10 درصدي تاکيد مي کند. 

دوم اينکه اگر در مقياس بين المللي به رشد اعلام شده ايران نگاهي داشته باشيم در مي يابيم در حالي که رشد اقتصاد جهاني نزديک به 5 درصد است ما رشدي 6/1 را تجربه مي کنيم رشدي که به معناي ان است که ما روز به روز از اقتصاد جهان عقب تر مي مانيم در اين بين بايد به کشورهاي همسايه و نفت خيز نيز اشاره کرد که باز هم مي توان از ناچيزي رشد اقتصادي کشور در مقايسه با اين کشور ها خبر داد.

سوم آنکه رشد اقتصادي ناچيز ايران در حالي است که در چند سال گذشته درآمدهاي ميليارد دلاري نفتي و بي سابقه در تاريخ ايران به کشور وارد شده که مي توانست به منبعي مناسب براي رسيدن به رشد بالاي اقتصادي باشد .گذشته از اين بايد در نظر داشت براستي اهداف و برنامه هايي همانند سند چشم انداز 1404 و رسيدن ايران به جايگاه نخست منطقه با اين رشد پايين بدست خواهد آمد يا اينکه عملا با اين رشد پايين اين کشور ماست که فضا را براي رقيبان منطقه اي و جهاني آماده تر مي کند و اين کشور ماست که روز به روز از دايره رشد و توسعه در مقياس هاي منطقه اي و جهاني عقب تر مي ماند که بي شک روندي هشدار دهنده براي مقامات سياسي و اقتصادي کشور است.
 
علي رغم تلاشهاي جدي و توان فرساي مسئولان اقتصادي کشور ، اما بدون توجه به آمارهاي اقتصادي کشور وجهاني و برنامه ريزي صحيح اقتصادي مشکلات و عقب ماندگي هاي مذکور در بخش اقتصاد رخ خواهد داد لذا ضرورت دارد مسئولان اقتصادي کشور به اين هشدار جدي نگريسته و تدابيري متناسب انديشند.